Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
EN
Metabolic alterations in physiological aging may depend on oxidative-antioxidative balance and biomineral status. The aim was to analyze concentrations of serum copper (Cu) and zinc (Zn) among excess body mass persons due to their age. Material: 72 healthy Caucasians, divided into 3 groups: AGE1, AGE2, AGE3 (30-45, 46-60, 61-75 years old respectively), with body mass index (BMI) ≥25 kg m–2 were qualified for oral glucose tolerance test (OGTT) and fasting (G0') and 2-hours (G120') glycemia were determined (enzymatically). Type 2 diabetes mellitus was excluded. Concentration of serum Cu and Zn (AAS), insulin (ELISA) and plasma lipids: total cholesterol, high density lipoproteins cholesterol, triacyloglyceroles (enzymatically) were measured in fasting samples. Low density lipoproteins cholesterol was obtained using Friedewald formula. Insulin Resistance ratios and Cu/Zn ratio were calculated. Results: No differences concerning BMI, waist, diastolic blood pressure, lipids and insulin concentrations and insulin resistance ratios were observed. Increasing G0’, G120' and systolic blood pressure from group 1 to 3 (p=0.01, p=0.01, p=0.04 respectively) were found. AGE2 group had the lowest Zn concentration 10.67±3.37 μmol dm–3, (p=0.002) and the highest Cu/Zn ratio 1.73±0.64 (p=0.0003). We calculated negative correlations Zn and SBP (R=-0.45, p=0.04), Zn and DBP (R=-0.46, p=0.04), Zn and G 120’ (R=-0.45, p=0.03) in the oldest group. Conclusions: Different zinc concentration while aging may occur, and may imply different metabolic usage of the biominerals, especially in obese patients otherwise healthy subjects.
PL
W procesie starzenia obserwuje się rozwój zaburzeń metabolicznych, w których dyskutuje się udział stanu równowagi oksydacyjno-antyoksydacyjnej oraz biopierwiastków: cynku i miedzi. Celem badań była ocena stężenia cynku i miedzi w surowicy osób o zwiększonej masie ciała w zależności od ich wieku. W badaniach uczestniczyły 72 osoby rasy białej o zwiększonym BMI ≥25 kg m–2; przeprowadzono test doustnego obciążenia glukozą (OGTT), mierząc glikemię na czczo (G0’) i po 2 h (G120’) enzymatycznie. Wykluczono osoby z cukrzycą typu 2. Na czczo oznaczono stężenie cynku i miedzi (AAS), insuliny (ELISA) w surowicy oraz stężenie parametrów lipidowych: cholesterolu całkowitego, cholesterolu frakcji HDL, triacylogliceroli (enzymatycznie). Cholesterol frakcji LDL wyznaczono wzorem Friedewalda. Obliczono wskaźniki insulinooporności oraz stosunek Cu/Zn. Badano grupy w zależności od wieku: AGE1, AGE2, AGE3 (odpowiednio: 30-45, 46-60, 61-75 lat). Stwierdzono, że grupy nie różniły się BMI, obwodem pasa, rozkurczowym ciśnieniem tętniczym, profilem lipidowym, stężeniem insuliny oraz wskaźników insulionoporności. Analiza grup 1-3 wykazała wzrastające stężenie G0’, G120’ i ciśnienie skurczowe (SBP), odpowiednio p=0,01; p=0,01; p=0,04 oraz różnice w stężeniu Zn (p=0,002) i Cu/Zn (p=0,0003), z najniższymi wartościami Zn 10,67±3,37 μmol dm–3 i najwyższym Cu/Zn 1,73±0,64 – u AGE2; u AGE3 zaobserwowano ujemne korelacje dla Zn i SBP (R=-0,45; p=0,04), Zn i DBP (R=-0,46; p=0,04), Zn i G120’ (R=-0,45; p=0,03). Dysproporcja stężeń Zn między grupą w średnim a podeszłym wieku może być tłumaczona różnymi sposobami wykorzystania Zn w obliczu zaburzeń metabolicznych.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.