Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Pilot study on feasibility of application of gas chromatography for the assessment of acrylamide concentration in sewage sludge

100%

Włodarczyk E. , Próba M. , Wolny L. , Wojtal Ł.

Acta Biochimica Polonica

|

2014

|

tom 61

|

nr 2

201-203

EN

The aim of this study was to determine the possibility of using gas chromatography to measurement of the acrylamide concentration in sewage sludge. Acrylamide, as a toxic substance, is not indifferent to human health, but it is used in the production of plastics, dyes, adhesives, cosmetics, mortar, as well as a coagulant for water treatment, wastewater or sewage sludge conditioning. Determination of acrylamide by gas chromatography was based on standard: EPA Method 8032A "Acrylamid by gas chromatography." It consists of a bromination reaction of the compound in the presence of dibromopropendial derivative, a triple extraction with the ethyl acetate, a concentration of the eluate sample up to the 1 ml volume, and an analysis by the gas chromatography using an electron capture detector (ECD). The acrylamide concentration of was calculated according to the formula presented in the mentioned standard. All samples were performed twice (the difference between the results was not greater than 10%), and the average value of the four samples was 17.64 µg/L−1. The presence of acrylamide in sewage sludge has been confirmed.

2

Ocena słuchowych potencjałów korowych u dzieci ze specyficznymi zaburzeniami mowy i języka

100%

Włodarczyk E. , Szkiełkowska A. , Pilka A. , Skarżyński H.

|

nr 1

16-22

PL

Prawidłowy przebieg procesu kształtowania się mowy wywiera silny wpływ na rozwój poznawczy i osobowościowy dziecka. Jest to warunek osiągnięcia sukcesu przedszkolnego i szkolnego – ułatwia nawiązywanie kontaktów społecznych oraz umożliwia wyrażanie potrzeb i uczuć. Zaburzenia mowy i jej rozwoju u dzieci stanowi duże wyzwanie diagnostyczne i terapeutyczne dla lekarzy oraz terapeutów. Wczesne rozpoznanie współistniejących deficytów oraz wczesne podjęcie terapii wpływają na sukces terapeutyczny. Jednym z podstawowych badań diagnostycznych u dzieci ze specyficznymi zaburzeniami mowy i języka (specific language impairment; SLI) jest badanie słuchu, dotychczas rozumiane jako test progu słyszenia. Wiadomo jednak, że przetwarzanie słuchowe jest tak samo ważne, jak prawidłowy próg słyszenia. Diagnostyka centralnych zaburzeń słuchu może być zatem cennym uzupełnieniem diagnostyki zaburzeń mowy i języka. Ich szybkie rozpoznanie oraz wdrożenie odpowiedniego leczenia może przyczynić się do skuteczniejszej terapii mowy i języka.

3

Charakterystyka zaburzeń połykania u osób z zaburzeniami głosu

88%

Krasnodębska P. , Szkiełkowska A. , Jarzyńska-Bućko A. , Włodarczyk E. , Miaśkiewicz B.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2020

|

tom 74

|

nr 2

17-22

PL

Wstęp: Współwystępowanie zaburzeń połykania z dolegliwościami ze strony głosu jest tematem rzadko podejmowanym w literaturze. Szczególną uwagę zwraca się na aspekt czynnościowej dysfunkcji w obrębie mięśni gardła i krtani. C el: Celem niniejszej pracy była analiza przypadków pacjentów z dysfonią pod kątem współwystępowania dysfunkcji procesu połykania. Materiał i metoda: Materiał pracy stanowiło 515 pacjentów hospitalizowanych z powodu zaburzeń głosu w roku 2018. Chorzy, których wywiad wskazywał na dolegliwości związane z połykaniem, zostali poddani dodatkowej diagnostyce w kierunku dysfagii (FEES, rozszerzone badanie logopedyczne, SEMG). Wyniki: 11,8% osób wymagających leczenia z powodu zaburzeń głosu zgłaszało współwystępowanie problemów z połykaniem. Na podstawie przeprowadzonych badań dysfagię rozpoznano u 9,3%. Odsetek osób ze stwierdzoną dysfunkcją połykania różnił się w zależności od rodzaju choroby zasadniczej i był najwyższy w grupie z zaburzeniami neurologicznymi. Analiza korelacji pomiędzy nasileniem dysfagii (zgodnie z ocenionym stopniem, wynikami DHI, EAT-10) a nasileniem stopnia niepełnosprawności głosowej VHI pokazała: słabą korelację pomiędzy VHI i EAT-10 (p = 0,1) oraz istotne statystycznie korelacje pomiędzy: VHI a RSI u osób z rozpoznaną chorobą neurologiczną; VHI a DHI u osób z dysfonią hiperfunkcjonalną; VHI a BMI i EAT-10 u osób z przewlekłym zapaleniem krtani. Ponadto uzyskano istotne statystycznie korelacje pomiędzy stopniem nasilenia dysfagii a EAT-10 i DHI (p < 0,05). Badanie logopedyczne przeprowadzone u pacjentów wskazało na współistniejący problem występowania nienormatywnego wzorca połykania. Badanie elektromiograficzne wykazało największe średnie różnice pomiędzy stronami w zapisie średniej i maksymalnej amplitudy z mm. żwaczy. Wnioski: Opieka nad pacjentami z zaburzeniami głosu musi mieć charakter interdyscyplinarny. Wywiad w kierunku zaburzeń połykania u tych osób powinien stanowić dopełnienie wywiadu odnoszącego się do zaburzeń głosu. Zaburzenia połykania występujące u osób z dysfonią mają różny charakter w zależności od przyczyny zaburzeń głosu, a ich współwystępowanie dotyczy średnio 9,3% pacjentów. Współwystępowanie czynnościowych zaburzeń połykania u osób z zaburzeniami głosu wymaga oddzielnego protokołu diagnostycznego. Procedura logopedyczna w interdyscyplinarnej opiece nad osobami z zaburzeniami czynnościowymi połykania powinna być elementem obowiązkowym.

4

Applicability of RSI and RFS questionnaires in the Polish language version

88%

Włodarczyk E. , Miaśkiewicz B. , Szkiełkowska A. , Skarzyński P. , Skarżyński H.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2019

|

tom 73

|

nr 1

17-21

EN

RSI and RFS questionnaires are a basic and common method used for initial diagnosis of laryngopharyngeal reflux (LPR). However, they only measure symptoms which may or may not be concurrent with LPR. The severity of these symptoms is assessed either by the patients themselves (with the use of the Reflux Symptoms Index – RSI) or by the doctor specialising in the field (with the use of the Reflux Finding Score – RFS). Therefore, the findings of the questionnaire may to a large extent depend on the study population – its demographic and cultural characteristics; the extent to which the medical terms used in the questionnaires are understood; and on the linguistic aspects and translation choices. As for the Polish language versions of these questionnaires, there is no reliable analysis of their consistency and if they reach the assumed goal. The studies we have conducted on a group of 84 patients show that we encounter at least one of the above-mentioned problems. Therefore, to make the questionnaires reliable and useful for diagnosis, it is necessary to conduct a formal validation of their translation and to conduct studies on reference groups.

5

Mucosal wave measurements in the diagnosis of functional dysphonia

75%

Szkiełkowska A. , Krasnodębska P. , Miaśkiewicz B. , Włodarczyk E. , Domeracka-Kolodziej A. , Skarżyński H.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2019

|

tom 73

|

nr 6

1-7

EN

ntroduction: The publication describes the characteristics of the glottis in FDs objectified by OQ, measured with VSK and EGG. Aim: The aim of the study was to objectify glottal function in different types of FDs. The scope was to use open quotients gained from various mucosal wave imaging techniques for differential diagnosis of FDs. Material and Method: The study included 204 individuals. In the study, each patient underwent otolaryngological and phoniatric examination. LVS, EGG and VSK were conducted, their results were recorded and stored using an EndoSTROB-DX- -Xion GmbH (Berlin) device with DIVAS software. Results: All patients with FDs had abnormalities in LVS. A statistical analysis showed differences in LVS characteristics according to the type of FD. The mean value of OQVSK was 0.521 in the control group and 0.565 in the study group (P < 0.05). Significant differences were found between patients with hypofunctional – 0.584 and hyperfunctional dysphonia – 0.55. The QOQEGG mean value in patients with FDs was 0.581 and in the control group 0.549 (P < 0.01). There were statistically significant differences between groups of patients with hyper- and hypofunctional dysphonias. Medians amounted to 0.574 and 0.604, respectively. Authors observed different relations of OQ with the type of FD. They decided to introduce a new parameter, illustrating the proportion of QOQEGG/OQVSK. Conclusions: Videostrobokymographic and electroglottographic open quotients differentiate euphony from dysphony. The value of OQVSK and QOQEGG and their proportion varies depending on different types of functional dysphonias. The OQVSK and QOQEGG should be included in the diagnostic algorithm of voice.