Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 3

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
PL
Programy edukacyjno-korekcyjne dla sprawców przemocy domowej stanowią istotną część systemu przeciwdziałania przemocy w rodzinie. Ich zasadniczym celem jest powstrzymanie sprawców przed krzywdzeniem członków rodziny i zatrzymanie przemocy. Są one ukierunkowane na korygowanie niepożądanych i wadliwych postaw oraz przekonań sprawców, które pozwalają im „usprawiedliwiać” stosowaną w rodzinie przemoc. Dotychczasowe badania dowodzą stosunkowo niskiej efektywności tych programów, choć brak też jednoznacznych dowodów, iż są one całkowicie nieskuteczne. Celem niniejszego artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie, czy i jakie znaczenie mają programy edukacyjno-korekcyjne w kształtowaniu postaw i przekonań sprawców przemocy domowej. Analizie poddano dane pochodzące z badań ankietowych zrealizowanych w dziewięciu zakładach karnych na terenie województwa podkarpackiego. Przebadano 277 mężczyzn skazanych za znęcanie się nad członkiem rodziny, w tym 133 sprawców, którzy ukończyli programy edukacyjno-korekcyjne (grupa eksperymentalna) i 144 skazanych, którzy nie brali udziału w tego rodzaju oddziaływaniach (grupa kontrolna). Analiza wyników dowiodła braku istotnych statystycznie różnic pomiędzy badanymi, jeśli chodzi o przyjmowane przez nich postawy wobec własnych zachowań związanych ze stosowaniem przemocy w rodzinie.
EN
The battered intervention programs are an important part of the system of preventing domestic violence. The main purpose of them is that the violence should stop and eliminate. These programs are related to correcting defective attitudes and beliefs of perpetrators that support or excuse violence towards family members. Many studies have shown relatively low effectiveness of these programs however, they have not provided clear evidence of their ineffectiveness. The aim of this article is an attempt to answer the question: Do such programs actually shape the attitudes and beliefs of perpetrators of domestic violence? The author has analysed the data of the survey which was carried out in nine prisons in the Podkarpackie Voivodship. The sample consisted of 277 convicted perpetrators of domestic violence. They were made up of 133 men who have completed the batterer intervention programs (experimental group) and 144 men who have never participated in them (control group). Studies have shown there were no statistically significant differences between the two groups of perpetrators. Their attitudes and beliefs about their own violent behaviours in family were relatively similar.
EN
Th is article has review character. Its analysis concentrates on selected programmes of social rehabilitation of prisoners which are realized in polish prisons. Th ese programmes are formed by penitentiary personnel and usually have original project. Th ey allow to overcome the barriers to social rehabilitation of prisoners. Th e author analyses the programmes and projects which are realized in two penitentiary institutions in Podkarpackie Voivodship – in prison for women functioning in Remand Prision in Nisko and in prison for men in Rzeszów-Załęże. Th e starting point of discussion are in this article the main problems of prisoners that hinder them eff ective social rehabilitation and therefore there are the barriers of proper functioning in society aft er leaving the prison. Such problems include fi rst of all the broken or disturbed relationships with family, insuffi cient education, qualifi cations and professional experience, social skills defi cit, passivity and helplessness in the implementation of daily aff airs, abuse of alcohol and drugs, inability to control negative emotions, inability to cope with stress and frustration, inability to build positive relationships with others and on the other hand reluctance to prisoners and their stigmatization in society.
PL
Niniejszy artykuł ma charakter przeglądowy. Ukazuje wybrane programy z zakresu społecznej readaptacji więźniów realizowane w zakładach karnych. Są to programy autorskie, tworzone przez kadrę penitencjarną w odpowiedzi na problemy skazanych, stanowiące bariery ich efektywnej resocjalizacji. Analizie poddano programy i projekty realizowane w dwóch jednostkach penitencjarnych w województwie podkarpackim: w zakładzie karnym dla kobiet funkcjonującym na terenie aresztu Śledczego w Nisku oraz w zakładzie karnym dla mężczyzn w Rzeszowie-Załężu. Punktem wyjścia rozważań uczyniono wiodące problemy, utrudniające społeczną readaptację więźniów, stanowiąc tym samym bariery ich bezkonfl iktowego włączania się w życie społeczne po opuszczeniu zakładu karnego. Do takich problemów zaliczyć należy przede wszystkim: zerwane lub zaburzone więzi z rodziną, niski poziom wykształcenia, brak kwalifi kacji i doświadczenia zawodowego, defi cyt umiejętności społecznych, bierność i bezradność w realizacji spraw życia codziennego, skłonność do uzależnień (nadużywanie alkoholu i zażywanie środków odurzających), brak umiejętności kontrolowania negatywnych emocji, radzenia sobie ze stresem w sytuacjach trudnych, nieumiejętność budowania pozytywnych relacji w otoczeniu społecznym, a z drugiej strony niechęć społeczeństwa i stygmatyzacja osób karanych w środowisku społecznym.
EN
Objectives: The purpose of the paper is to show the difficulties experienced by the families of persons serving prison sentences, as well as to analyse the possibilities of social assistance and support for families of prisoners in overcoming these problems. Material and methods: This paper is a review of scientific literature and legal documents and shows the scope of assistance provided to prisoners and their families. Results: Families of prisoners are often the subject of research because of their role in the process of rehabilitation and social reintegration of prisoners. Families themselves, however, and especially the problems they experience with the imprisonment of a family member, receive little attention. Conclusions: Families of people committing criminal acts are often dysfunctional families that are struggling with numerous social, emotional, and legal problems, and imprisonment of a family member further intensifies these problems. The analysis carried out in this paper shows that there is a lack of forms of assistance directed specifically to the families of prisoners, and if these families do benefit from the assistance of public institutions, they do so mainly indirectly, through the assistance provided to prisoners and through post-penitentiary assistance in the process of adaptation to life after release from prison.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.