Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Guz kłębka szyjnego – obrazowanie radiologiczne i badanie genetyczne

100%

Berger G. , Łukasiewicz A. , Grinevych V. , Tarasów E.

|

tom 92(6)

39-44

PL

Guz kłębka szyjnego (CBT), tj. przyzwojak, jest klasyfikowany przez WHO jako łagodny guz neuroendokrynny. Zawsze wymaga on przeprowadzenia diagnostyki wielodyscyplinarnej. Najczęstszą, gdyż występującą w 60% przypadków, lokalizację przyzwojaków regionu głowy i szyi (HNPGL) stanowi rozwidlenie tętnicy szyjnej wspólnej w okolicy kłębka szyjnego [15]. Wiedza o mutacjach germinalnych genów związanych z kompleksem mitochondrialnej dehydrogenazy bursztynianowej (SDH), powodujących deregulację czynników indukowanych hipoksją, pozwala na lepsze zrozumienie charakteru guza. Ze względu na możliwość transformacji złośliwej guzów kłębka szyjnego, zwłaszcza współistniejącej w przypadku mutacji genu SDHB, zaleca się zawsze przeprowadzenie selektywnej, ipsilateralnej operacji węzłowej szyi w regionach IIA, IIB, III w celu wykluczenia zmian w węzłach chłonnych szyi, jednoznacznych z przerzutami guza kłębka szyjnego. Główną przyczyną występujących w rodzinie, tj. o podłożu dziedzicznym, mnogich przyzwojaków regionu głowy i szyi jest mutacja genu SDHD. Najczęściej stosowana metoda leczenia chirurgicznego CBT niesie ze sobą śródoperacyjne ryzyko powikłań naczyniowych i porażenia nerwów czaszkowych. Tomografia komputerowa (TK), rezonans magnetyczny (MRI) i badanie angiograficzne umożliwiają dokładną ocenę rozległości przyzwojaka. W przypadkach guzów dużych rozmiarów można rozważyć embolizację tętnicy unaczyniającej guz pod kontrolą angiografii. Diagnostyka różnicowa w przypadku guza kłębka szyjnego powinna obejmować: tętniaka tętnicy szyjnej, limfadenopatię, nerwiaka osłonkowego nerwu podjęzykowego lub dodatkowy płat tarczycy.

2

Impact of the anatomy of laryngeal nerves on intraoperative neuromonitoring results in surgery of thyroid gland and functional results after partial laryngectomies

100%

Berger G. , Kosztyła - Hojna B. , Chyczewski L.

Polish Journal of Surgery

|

2019

|

tom 91(2)

30-37

EN

The aim of this work was to describe, interpret and highlight the impact of neuroanatomy in the region of the larynx on intraoperative neuromonitoring (IONM) during thyroidectomy. A rich network of anastomoses of the recurrent laryngeal nerve (RLN) and superior laryngeal nerve (SLN) may have impact on the results of thyroidectomy and partial laryngectomy. Intraoperative neuromonitoring is a useful tool in the armamentarium of a head and neck surgeon but it will never replace profound knowledge of surgical anatomy and good surgical technique.

3

Fonochirurgiczna rehabilitacja głosu u pacjentów z wczesnym rakiem krtani po chordektomii laserowej CO2

100%

Berger G. , Chyczewski L. , Kosztyła-Hojna B.

|

2017

|

tom 6(1)

48-57

PL

Celem leczenia wczesnego raka krtani o lokalizacji w obrębie głośni jest uzyskanie pełnego wyleczenia onkologicznego z jednoczesnym zachowaniem głosu, fizjologicznego toru oddychania oraz sprawnego mechanizmu połykania. Według Europejskiego Towarzystwa Laryngologicznego (European Laryngological Society), klasyfikacja chordektomii przy użyciu lasera dwutlenkowęglowego (CO2) uwzględnia pełne odzyskanie głosu w przypadku przeprowadzenia chordektomii podnabłonkowej (subepithelial cordectomy – ELS typ I) oraz prawie całkowity powrót czynności głosowej w przypadku chordektomii podwięzadłowej (subligamental cordectomy – ELS typ II). Pogorszenie jakości głosu obserwuje się zwykle w bardziej rozszerzonych zabiegach chordektomii (transmuscular, total, extended cordectomy – ELS typy III–V). Jakość głosu po mikrochirurgicznej laserowej chordektomii zależy od obecności zrostów w spoidle przednim oraz od ilości usuniętego mięśnia głosowego. Bardziej radykalna redukcja masy mięśniowej powoduje większą niedomykalność fonacyjną fałdów głosowych, co spowodowane jest powstaniem szczeliny niedomykalności w obrębie głośni. Pooperacyjna nadgłośniowa kompensacja może przybierać formy: udziału zdrowego fałdu głosowego po stronie przeciwnej, kompensacji z udziałem blizny wcześniej operowanego fałdu lub kompensacji fałdów przedsionkowych krtani (głos przedsionkowy prawdziwy). Wszyscy pacjenci – po zakończeniu procesu tworzenia blizny i wygojeniu operowanego fałdu głosowego – powinni zostać poddani terapii foniatryczno-logopedycznej głosu i mowy. Pacjenci rutynowo poddawani są 6-miesięcznej rehabilitacji głosu i mowy, co pozwala na uzyskanie możliwie najlepszej fonacji. Z udziałem tzw. „neocord” – czyli fałdu głosowego pokrytego włóknistą, bliznowatą powierzchnią – uzyskuje się optymalne warunki procesu kompensacyjnej fonacji. Techniki leczenia fonochirurgicznego, np. medializacyjna tyreoplastyka, techniki augmentacyjne, laryngoplastyka wg Zeitelsa czy technika Lichtenbergera w leczeniu zrostów w okolicy spoidła przedniego, są z sukcesem wykonywane jako zabiegi przywracające wydolność głosową. Zachowanie dobrej jakości głosu po leczeniu onkologicznym wczesnego raka fałdów głosowych stwarza szansę szybszego powrotu do aktywności społecznej i zawodowej pacjenta.

4

Ocena głębokości stropu sitowia oraz długości płytki bocznej blaszki sitowej, położenia górnego przyczepu wyrostka haczykowatego i tętnicy sitowej przedniej w oparciu o wielopłaszczyznowe rekonstrukcje tomografii komputerowej

88%

Berger G. , Grinevych V. , Milewska A. J. , Łukasiewicz A. , Tarasów E.

|

tom 92(5)

15-23

PL

Cel: Celem niniejszego badania jest ocena położenia tętnicy sitowej przedniej (TSP) względem górnego przyczepu wyrostka haczykowatego (GPWH) oraz położenia wyżej wymienionych struktur względem płytki bocznej blaszki sitowej (PBBS) w oparciu o wielopłaszczyznowe (tj. wykonywane w płaszczyznach: czołowej, osiowej i strzałkowej) rekonstrukcje tomografii komputerowej. Dokonaliśmy pomiarów głębokości dołu opuszki węchowej oraz długości płytki bocznej blaszki sitowej, a także wyznaczyliśmy najwyższy punkt przyczepu wyrostka haczykowatego. Powyższe wymiary porównaliśmy względem przedniej, bocznej i przyśrodkowej granicy zachyłka czołowego [4, 6]. Metody: Wszystkie badania TK przeprowadzono przy pomocy 320-rzędowego tomografu Aquilion ONE (Canon Medical Systems, Otawara, Japonia). Rekonstrukcje w płaszczyznach osiowej, czołowej i strzałkowej wykonano przy użyciu przeznaczonego do tego celu oprogramowania stacji roboczej (Vitrea Enterprise Suite, wersja 6.7; Vital Images, Minnetonka USA). Do analiz wykorzystano oprogramowanie Statistica 13, przy czym wyniki uznawano za istotne statystycznie na poziomie p < 0,05. Wyniki: W grupie mężczyzn najczęstszymi typami wyrostka haczykowatego wg klasyfikacji Landsberga-Friedmana były: typ I (30,77% przypadków), typ II (30,77% przypadków), typ III (26,92% przypadków), typ VI (7,69% przypadków), typ V (3,85%) i typ IV (0% przypadków). Z kolei w grupie kobiet najczęstsze typy wyrostka haczykowatego wg klasyfikacji LandsbergaFriedmana to: typ III (44,12% przypadków), typ II (32,35% przypadków), typ I (8,82% przypadków), typ V (8,82% przypadków), typ IV (5,88% przypadków) i typ VI (0% przypadków). Mediana długości płytki bocznej blaszki sitowej (PBBS) w wymiarze przednio-tylnym wyniosła 13 mm po obu stronach, co odpowiada typowi II wg klasyfikacji Yeniguna. Mediana głębokości stropu sitowia w górno-dolnym wymiarze PBBS wyniosła po obu stronach 5 mm, co odpowiada typowi II wg klasyfikacji Kerosa. Średnia odległość między tętnicą sitową przednią a górnym przyczepem wyrostka haczykowatego to około 9,73 mm i 9,16 mm odpowiednio po prawej i lewej stronie. Wnioski: Ocena położenia TSP, GPWH oraz konfiguracji przedniej części podstawy czaszki w wielopłaszczyznowych rekonstrukcjach TK przyczynia się do optymalizacji wyników operacji zatok czołowych.

5

Phonatory compensation in patients with larynx cancer after CO2 laser cordectomy

75%

Kosztyła-Hojna B. , Łuczaj J. , Berger G. , Duchnowska E. , Zdrojkowski M. , Łobaczuk-Sitnik A. , Biszewska J.

|

tom 74(2)

31-35

EN

Introduction: CO2 laser endoscopic cordectomy is the method of laryngeal cancer treatment. The type of cordectomy (I–VI) depends on the extent of the tumor. Endoscopic laser surgery provides more satisfactory phonation conditions in comparison to open surgical procedures. The aim: The aim of the study was to classify phonatory compensation mechanisms after CO2 laser cordectomy using the HSDI. M aterial and methods: The study included 30 men treated and diagnosed at the Department of Otolaryngology and Department of Clinical Phonoaudiology and Logopedics, Medical University of Bialystok. The control included 30 men with no pathological changes in the larynx. Type III, IV and Va CO2 laser cordectomy have been for glottis cancer treatment. Postoperative evaluation has been conducted 6 months after the surgery. HSDI has been used in larynx visualization. R esults: Type I compensation occurs most frequently in patients after type III cordectomy. Advanced glottis cancer, as an indication for type IV and V cordectomy, leads to epiglottic hyperfunction and phonation involving vestibular folds – type II and III compensation. Type IV compensation is most frequent in type IV cordectomy. C onclusions: The type compensation is connected with the extent of glottis resection. In cordectomy including anterior commissure and the part of opposite fold (type Va), supraglottic hyperfunction with the participation of vestibular folds (type II and III compensation) has been recorded. Transmuscular cordectomy (type III) most often resulted in type I compensation. Type III-Va cordectomy caused reduction or absence of MW, decrease in amplitude and aperiodicity of vibrations in HSDI.

6

Ocena percepcyjna i akustyczna głosu pacjentów z rakiem głośni po endoskopowej chordektomii laserowej

75%

Kosztyła-Hojna B. , Łuczaj J. , Berger G. , Duchnowska E. , Zdrojkowski M. , Łobaczuk-Sitnik A. , Biszewska J.

Otolaryngologia Polska

|

2020

|

tom 74(3)

23-28

PL

Wstęp: W terapii raka głośni, oprócz wskazań z zakresu chirurgii endoskopowej, należy uwzględnić pooperacyjną jakość głosu. Endoskopowa chordektomia laserowa CO2 pozwala na radykalne usunięcie zmiany nowotworowej z zachowaniem oddechowej, obronnej i fonacyjnej funkcji krtani. Cel: Celem pracy jest ocena percepcyjna i akustyczna głosu u chorych po endoskopowej chordektomii laserowej CO2 III–Va typu z powodu raka głośni. Materiał i metoda: Badaniem objęto grupę 30 mężczyzn z rakiem głośni po endoskopowej chirurgii laserowej CO2. U 13 (43%) wykonano chordektomię typu III, u 6 (20%) – typu IV, u 11 (37%) – typu Va. Ocenę jakości głosu przeprowadzono pół roku po operacji. Grupę kontrolną, liczącą 30 osób, stanowili zdrowi mężczyźni w tym samym wieku. W ocenie percepcyjnej głosu zastosowano skalę GRBAS. W ocenie akustycznej głosu wykorzystano oprogramowanie Diagnoscope Specjalista. Wykonano spektrografię wąskopasmową, analizowano wartość maksymalnego czasu fonacji (MPT). Wyniki: W grupie operowanych pacjentów głos w skali GRBAS klasyfikowano jako: G1R1B0A0S0 w III typie, G1R1B1A1S2 w IV typie oraz G2R1B1A0S3 w Va typie chordektomii. W ocenie akustycznej głosu najwyższe wartości F0, Jitter, Shimmer i NHR rejestrowano w Va typie chordektomii, jak również stwierdzono obecność licznych składowych nieharmonicznych w spektrografii wąskopasmowej oraz skrócenie MPT. Wnioski: Pooperacyjna jakość głosu zależy od typu chordektomii laserowej. W ocenie percepcyjnej typy IV i Va chordektomii powodują nasilenie dysfonii pooperacyjnej. Parametry oceny akustycznej głosu po chordektomii ulegają podwyższeniu wraz z rozległością zabiegu. Obecność składowych nieharmonicznych w spektrografii wąskopasmowej wzrasta wraz z rozległością wykonanej chordektomii, podobnie jak skrócenie MPT. Zachowanie spoidła przedniego w chordektomii poprawia jakość głosu w ocenie percepcyjnej i akustycznej.