Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

3 Czerska T.

Znaleziono wyników: 3

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Wokół wiersza „Kobiety internowane” Wiktora Woroszylskiego

100%

Czerska T.

nr 4

115-125

Artykuł stanowi próbę przyjrzenia się doświadczeniu internowania z perspektywy kobiet. Punktem wyjścia jest wiersz Wiktora Woroszylskiego „Kobiety internowane”, utrzymany w poetyce typowej dla poezji stanu wojennego (scharakteryzowanej w pracach Danuty Dąbrowskiej i Janusza Sławińskiego). Wiersz oraz zapiski Woroszylskiego z dziennika prowadzonego w obozie internowania zostają poddane paralelnej lekturze wraz z zapiskami i wspomnieniami autorstwa kobiet. Twórczość ta stanowi nie tylko świadectwo, ale też dokument świadomości autorek i autorów, utrwalający stereotypowy obraz podziału ról płciowych oraz wykorzystywanie gotowych klisz w budowaniu własnej relacji ze zdarzeń postrzeganych jako znaczące dla państwa i narodu.

The paper offers an attempt to insight into the experience of internment from a woman’s perspective. The starting point here is Wiktor Woroszylski’s poem “Kobiety internowane” (“Interned Women”), composed in the poetics typical of that of martial law (characterised in the papers by Danuta Dąbrowska and Janusz Sławiński). The poem and Woroszylski’s notes from his diary written in the intern camp are made subject of parallel reading alongside notes and memories recounted by women. The works are not only a testimony, but also a document of female and male authors’ awareness, all of which strengthens the stereotypical image of gender roles division and takes advantage of ready-made clichés in building one’s own account of the situations that proves vital for the country and nation.

Autobiograficzność w eseistyce Joanny Bator: między esejem, felietonem a reportażem

100%

Czerska T.

nr 1(10)

141–151

Celem artykułu jest wstępne rozpoznanie tematu podróży w kobiecej twórczości eseistycznej poprzez analizę wybranych tekstów. Autorka koncentruje się na współczesnych niefikcjonalnych kobiecych relacjach z podróży i traktuje je jako indywidualny sposób realizacji wzorca narracji podróżniczej. W przypadku wybranych do analizy tekstów autorstwa Joanny Bator ich przynależność do eseistyki może budzić wątpliwości: bardziej pasuje do nich określenie „eseistyczne reportaże” czy „eseistyczne felietony”, co zresztą pozostaje w zgodzie z tezami o ekspansywności eseju i jego przenikaniu do innych gatunków. Utwory te sytuują się także na pograniczu literatury i antropologii: podróż jest okazją do obserwacji na tematy obyczajowe, kulturowe czy religijne.

The aim of the article is to first recognize the theme of the journey in female essayistic work by analyzing selected texts. The author focuses on contemporary non-fictional women’s travel relations and treats them as an individual way of implementing a travel narrations pattern. In the case of texts selected by Joanna Bator for analysis in this article, their affiliation to essay writing may raise doubts: the term “essay reportages” or “essay articles” fits better, which is in line with the theses on expansivity an essay and its penetration into other species. These works are also located on the borderline of literature and anthropology: the journey is an opportunity to observe on moral, cultural or religious topics.

Jan Czekanowski: antropolog na Czarnym Lądzie

100%

Czerska T.

2017

tom 10

The article is devoted to the diaries of Jan Czekanowski, an outstanding Polish anthropologist, who travelled to Africa in the years 1907–1909. Special attention is given here to the narrator’s attitudes. Czekanowski knew Africa primarily as an anthropologist and traveller. He perceived the process of colonization as a weave of economic, political and ideological motives. He was also indignant with colonial exploitation, which he observed mainly in Belgian colonies. However, Czekanowski’s portrait of Africa evokes the concept of orientalism, as defined by Edward W. Said. Its prominent aspect was perceiving the Other through the binary opposition between the East and West. Moreover, in spite of his declared affection for black Africans, the Polish scholar uses Orientalistic and colonial stereotypes which seem consistent with the nineteenth-century trends in travel literature.