Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Zagadnienie tożsamości w ujęciach Dana P. McAdamsa i Erika H. Eriksona

100%

Jezierski K.

|

nr 4

PL

The identity issue in D.P. McAdams’ and E.H. Erikson approachesThe article investigates the relationship between narrative and psychosocial identity. Dan McAdams’ point of departure for his concept of narrative identity is Erik Erikson’s developmental model, based on whih he states that narrative identity as a globally coherent life story begins to emerge in adolescence and early adulthood. He refers to the same developmental factors as Erikson and stresses an analogical function: the integration of different elements of life. On the other hand, narrative self-understanding allows to include a personal change in time better than stable commitments. The aforementioned premises inspired exploratory research on the relation of emerging life commitments and global coherence of self narratives. Examined adolescents constructed superficial coherent autonarratives without any relation to commitments, although commitments were positively related to thematic coherence based on self-refl ection. Causal understanding of personal change was rarely included in the stories (even by people with strong commitments). The author argues that it is likely that at first there develops the conventional and superficial organization of an autonarrative whih is then structured on the refl ection of someone’s life. Although the integration of one’s life is common for both approaches to identity, understanding a personal change is probably more related to further developmental achievements than stable commitments.

2

Recenzja

75%

Jezierski K.

|

nr 1

PL

Recenzja: Identity and Story. Creating Selfin Narrative. Red. D.P. McAdams, R. Josselson, A. Lieblich. Washington: American Psychological Association, 2006

3

Wspólne wychowanie po rozwodzie jako wyzwanie współczesności

63%

Jezierski K. , Rostek I.

|

tom 18

|

nr 48

23-32

EN

Research objective The aim of the article is to present the importance of cooperation between parents after divorce and their joint involvement in raising children as a significant social challenge aimed at minimizing developmental risks caused by divorce. The research problem and methods The research problem refers to the answers to the following questions. What are the challenges arising from the cultural changes associated with the increasing divorce rate? What are the consequences of parents divorce for children's development? What model of parenting after a divorce protects more effectively against its negative developmental effects? Th study is conducted using the analysis of literature on the subject. The process of argumentation Referring to studies showing the consequences of divorce for the children well-being and indicating some resilience factors, special attention was paid to the quality of communication and cooperation between parents. Practical solutions were suggested in order to emphasize the need to maintain shared responsibility for the child after divorce, and to maintain his/her relationships with both parents. Research results The results of the research on shared parenting indicate that this model of custody after divorce contributes to better communication with the father, better adaptation, lower rates of negative emotions and behaviors of children in school age and adolescence. Conclusions, innovations, and recommendations Due to the prevalence of the "divorce culture", there is an urgent need to broaden the discourse on child care after separation. In this context, a change is observed in moving from focusing on maintaining the parent's rights to the child to care for his/her welfare and emphasizing the importance of her/his relationship with both parents. An expression of this tendency is the growing popularity of the shared parenting model, prompting an in-depth reflection on its consequences.

PL

CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest przedstawienie znaczenia współpracy między rodzicami po rozwodzie i ich wspólnego zaangażowania w wychowanie dzieci jako istotnego wyzwania społecznego mającego na celu minimalizowanie szkód powodowanych przez rozwód. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Prezentowany problem badawczy odnosi się do odpowiedzi na pytania: Jakie wyzwania wynikają z kulturowych przemian związanych z rozpowszechnieniem się rozwodów? Jakie konsekwencje niesie dla rozwoju dzieci rozwód rodziców? Jaki model opieki nad dzieckiem po rozwodzie daje większe możliwości ochrony przed jego negatywnymi skutkami rozwojowymi? Poszukując odpowiedzi na te pytania, zastosowano metodę analizy literatury przedmiotu. PROCES WYWODU: Odwołując się do badań pokazujących konsekwencje rozwodu rodziców dla dobrostanu dzieci oraz wskazując czynniki chroniące, zwrócono szczególną uwagę na kwestię jakości porozumiewania się i współpracy między rodzicami. Przedstawiono praktyczne rozwiązania podkreślające konieczność zachowania po rozwodzie wspólnej odpowiedzialności za dziecko oraz utrzymania więzi z obojgiem rodziców. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Wnioski płynące z badań dotyczących opieki współdzielonej wskazują, iż ten model opieki nad dzieckiem po rozwodzie przyczynia się do lepszej komunikacji z ojcem, lepszego przystosowania, niższych wskaźników związanych z negatywnymi emocjami i zachowaniami dzieci w wieku szkolnym i w okresie dorastania. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Ze względu na coraz większe rozpowszechnienie fenomenu „kultury rozwodu” istnieje pilna potrzeba poszerzenia dyskursu na temat opieki nad dzieckiem po rozstaniu. W tym kontekście wyraźnie obserwowana jest zmiana polegająca na przechodzeniu od skupiania się na zachowaniu praw rodzica do dziecka do dbania o jego dobro i podkreślania znaczenia jego relacji z obojgiem rodziców. Wyrazem tej tendencji jest wzrastająca popularność modelu opieki współdzielonej, skłaniająca do pogłębionej refleksji nad jego konsekwencjami.

4

Zachowanie więzi obojga rodziców z dzieckiem w sytuacji rozstania – rozważania w kontekście diagnozy sądowo-psychologicznej

63%

Jezierski K. , Kujawa M.

Psychologia Wychowawcza

|

2021

|

nr 62(20)

57-74

EN

The article undertakes the topic of psychological diagnosis in a situation of joint custody from the forensic psychologist’s perspective. The authors underline the necessity of deep psychological analysis of the issue in order to answer the question of how separating parents can create the best possible conditions of care for their child and how to minimize the stress inevitably accompanying all family members in such a situation. Parenting model in which both parents are similarly engaged in upbringing process and the child lives at both parents’ places is discussed. The authors summarize benefits and disadvantages of parenting with the so-called ‘leading parent’ and joint custody trying to show the importance of organization of the parenting that first of all minimizes the unavoidable stress of the child in the situation of separation and protects existing bonds. It was proposed that the process of psychological diagnosis for legal purposes should not focus on which parent has higher level of ‘parental competence’, but should consider which specific situation may be the most beneficial for the child, bearing in mind the priority given to fostering attachment. This implies the need to change parents’, lawyers’ and psychologists’ way of thinking. For forensic psychologists, the proposed perspective may even require a reorganization of diagnostic process.

PL

W artykule podjęto rozważania nad zagadnieniem celu i istoty diagnozy psychologicznej w sytuacji łącznego wychowania dziecka, gdy dochodzi do rozstania rodziców z perspektywy psychologa sądowego. Autorzy podkreślają konieczność głębszej psychologicznej analizy zagadnienia tak, aby przede wszystkim odpowiedzieć na pytanie: w jaki sposób rozstający się rodzice mogą stworzyć możliwie najkorzystniejsze warunki opieki dla swego dziecka i jak zminimalizować stres towarzyszący nieuchronnie wszystkim członkom rodziny w takiej sytuacji. Poddano dyskusji model rodzicielstwa polegający na zbliżonym angażowaniu się w wychowanie wraz z zamieszkiwaniem dziecka u obojga rodziców, do którego w polskim dyskursie publicznym odnosi się termin „opieka naprzemienna”. Autorzy podsumowują wymieniane w literaturze zalety i wady opieki z tak zwanym „wiodącym rodzicem” i wspólnego wychowania przez obojga rodziców, pokazując znaczenie takiego sposobu organizacji procesu wychowawczego, który przede wszystkim minimalizuje nieunikniony stres dziecka związany z sytuacją rozstania i chroni istniejące więzi. Przedstawiono propozycję, aby w procesie diagnozy psychologicznej na potrzeby sądowe zamiast koncentrować się na tym, który rodzic ma wyższe kompetencje wychowawcze, rozważać, która konkretna sytuacja wychowawcza może być najkorzystniejsza dla dziecka, przy czym jako priorytet uznaje się pielęgnowanie przywiązania. Założenie to implikuje potrzebę zmiany sposobu myślenia rodziców, prawników i psychologów. Dla biegłych psychologów proponowana perspektywa staje się wyzwaniem być może wymagającym nawet przeorganizowania procesu diagnostycznego.

5

Perspektywa temporalna w narracjach o życiu w trakcie pandemii COVID-19 u osób we wczesnej i średniej dorosłości

51%

Duplaga A. , Jezierski K. , Rostek I.

Człowiek i Społeczeństwo

|

2023

|

tom 56

239-259

EN

The COVID-19 pandemic had a significant impact on the Polish people’s life. At the same time the development period may also modify a perception of life situation. The paper presents the results of research on temporal perspective in the early (n = 38) and the middle (n = 38) adulthood in a pandemic situation. Participants of the study wrote a narrative about their life. The obtained narratives were analyzed according to the categories distinguished by Zimbardo and Boyd and coded: past positive perspective, past negative perspective, present fatalistic perspective, present hedonistic perspective, future perspective. Some extra categories of perspectives were also used: the neutral dimension (in relation to the past, present and future) and axiological (in relation to present). Results showed dominance of present perspective in both groups, wherein it was more frequent in the early adulthood. There were statistically significant differences in present fatalistic perspective – in the early adulthood it occurred more frequently. No significant differences between groups were noticed in reference to other perspectives. The obtained material probably captures a part of the process of incorporating atypical life situations into the internal narrative scheme. It also seems that the pandemic crisis triggered the need to focus on maintaining the current level of functioning in the face of new challenges.