Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Ten serwis zostanie wyłączony 2025-02-11.

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

1 Niepełnosprawność - zagadnienia, problemy, rozwiązania

1 2018

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Aktywność zawodowa pacjentów po przeszczepie nerki lub wątroby

100%

Czarkowska-Pączek B. , Wesołowska-Górniak K. , Wójtowicz M.

2018

nr 3(28)

7-24

Przeszczepianie narządów jest obecnie metodą z wyboru leczenia schyłkowej niewydolności narządów, w tym nerek i wątroby. Populacja pacjentów po przeszczepieniu jest duża i nadal się zwiększa. Wynika to zarówno ze wzrostu liczby wykonywanych transplantacji, jak również z wydłużenia okresu przeżycia po transplantacji. Dlatego współcześnie celem kompleksowego leczenia za pomocą przeszczepiania jest nie tylko wydłużenie okresu przeżycia pacjenta, ale także rehabilitacja skutkująca maksymalną psychospołeczną reintegracją i powrotem do aktywnego, w tym zawodowego, życia. Wśród korzyści wynikających z podjęcia pracy po transplantacji wymienia się polepszenie sytuacji materialnej, jakości życia, zmniejszenie depresji, a nawet wydłużenie czasu przeżycia pacjenta i samego przeszczepionego narządu. Wśród pacjentów po przeszczepieniu nerki zatrudnionych jest od 18% do 82%. Średnie zatrudnienie po przeszczepianiu wątroby wynosi 37%, a zakres waha się od 22% do 55%. Różnice w wynikach badań dotyczących zatrudnienia są efektem m.in. braku standaryzacji definicji zatrudnienia, liczebności grupy badanej, kraju, w którym przeprowadzono badanie, a także czasu, który upłynął od przeszczepienia. Znaczenie ma również rok, w którym przeprowadzono badania z uwagi na rozwój transplantologii. Czynniki predysponujące do podjęcia pracy są podobne w grupie pacjentów po przeszczepieniu nerek lub wątroby. Wśród nich na pierwszym miejscu wymienia się zatrudnienie przed przeszczepieniem, młody wiek, płeć męską i poziom wykształcenia. Znaczenie ma także okres niesprawności przed przeszczepieniem oraz etiologia choroby, która doprowadziła do niewydolności narządu. Najczęstszą przyczyną niepodjęcia pracy po przeszczepieniu są problemy ze zdrowiem oraz obawa przed utratą świadczeń z tytułu orzeczenia o niepełnosprawności.

Nowadays, organ transplantation has become the treatment of choice in end-stage organ failure, including renal and liver failure. The population of patients after organ transplantation is steadily growing due to the increase in the number of transplantations and prolonged posttransplant survival. Therefore, the main aim of the complex treatment of organ failure is not only to achieve long-term survival, but also to maximize the quality of life and return to full productivity. Working after organ transplantation contributes to better socioeconomic situation, better quality of life and lower depression rate. It has been also shown to contribute to graft and recipient survival. The rate of employment among renal transplant recipients vary form 18% to 82%. Mean employment rate among liver transplant recipients is 37%, range from 22% to 55%. The discrepancies in the results of various studies results from the lack of standardized employment definition, the various number of study participants, differences in social legislation between countries, and length of post-transplant period. Due to the continuous progress in transplantation, the year of investigation is also important. The main predictors of post-transplant employment are similar among renal and liver recipients and include pre-transplant employment, young age, male gender, higher educational level, and additionally, the etiology of organ failure and the disability period before transplantation. Several factors may be associated with unemployment. In most cases it is poor health and a fear of losing early retirement.