Relacje energetyki i środowiska naturalnego są wielowątkowe, a kierunki rozwoju energetyki postrzegane i rozpatrywane są pod kątem głównie skutków negatywnych, jakie ten rozwój może wywołać w środowisku. Energetyka i związane z nią dziedziny są bez wątpienia największym źródłem emisji zanieczyszczeń. Dlatego dla środowiska naturalnego istotnym jest, aby stymulowano rozwój „czystej” energii oraz aby energetyka tradycyjna sięgała po nowoczesne rozwiązania i dywersyfikowała stosowane technologie i paliwa, a tym samym zmniejszała obciążenie środowiska naturalnego. Globalne założenia ograniczania tych zanieczyszczeń są uwarunkowane lokalnie z uwagi na lokalizację surowców energetycznych, rozmieszczenie przemysłu energetycznego oraz występowanie odnawialnych źródeł energii lub możliwości ich wdrożenia. W artykule przedstawiono wybrane lokalne aspekty tych relacji i uwarunkowań w kontekście rozwoju energetyki ograniczającego negatywny wpływ jej funkcjonowania na środowisko naturalne Dolnego Śląska i Opolszczyzny. Oba regiony administracyjne dobrze ilustrują problem wzajemnych relacji energetyka – środowisko naturalne z racji zarówno zlokalizowanych na tym obszarze źródeł energii opartych głównie o tradycyjne zasoby naturalne, jak i z uwagi na bogactwo środowiska naturalnego i jego walory turystyczne, która to atrakcyjność mogłaby lepiej być wykorzystana wówczas, gdy wyraźnie zmniejszy się obecny stan jego zanieczyszczenia. Wzajemne relacje energetyka – środowisko naturalne na przykładzie Dolnego Śląska i Opolszczyzny przedstawiono na tle tych relacji w skali kraju.
2
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW