Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
1
Content available remote Historical ice-houses: remarkable example of Iranian cultural heritage
100%
EN
ranian vernacular architecture has developed over millennia in response to the Iranian plateau’s arid climate, scarcity of acceptable building stone and wood, and extremes of temperature. The ubiquitous building material is sun-dried brick and rammed earth. Building types include wind towers which exhaust warm air from buildings during the day, cisterns which are egg-shaped in section; Icehouses with walls behind which water in shallow channels friezes at night, etc. Herein, the great Iranian tradition is as yet little known in the West and there is much to be learnt both from it and the building techniques which are integral with it. Meanwhile, not only is the Iranian vernacular building tradition itself still alive, but there is much to be gained from the knowledge of a highly developed technology which makes such ingenious use of natural resources without the consumption of additional power. Among different Iranian cultural heritage constructions, Icehouses are the subject of the main body of this article.
PL
Irańska narodowa architektura rozwijała się przez tysiąclecia na irańskim płaskowyżu w warunkach suchego klimatu, w skrajnościach temperaturowych, przy brakach zadowalającego do budowy kamienia budowlanego i drewna. Wszechobecnym materiałem budowlanym była wysuszona na słońcu cegła i ubita ziemia. Typami budynków zawierającymi wiatrowe wieże i wyciągającymi ciepłe powietrze z budynków podczas dnia są zbiorniki o jajowatym przekroju; budynki do przechowywania lodu ze ścianami, za którymi zamarza w nocy woda w płytkich kanałach, etc. Wielka irańska tradycja jak dotąd jest mało znana na Zachodzie i można się wiele od niej nauczyć, zarówno z niej samej jak i techniki budowania, z którą jest zintegrowana. Tymczasem, nie tylko irańska narodowa tradycja budowania jest nadal żywa i aktualna, ale jest w niej wiele wiedzy z której może skorzystać wysoce rozwinięta technologia, wzbogacając się o pomysłowe wykorzystanie surowców naturalnych bez konsumpcji dodatkowej energii. Pośród różnych tradycyjnych konstrukcji dziedzictwa kulturowego Iranu, za podstawę niniejszego artykułu wybrano problematykę budynków do przechowywania lodu.
EN
Linking the present and the past has always been a momentous criterion in the countries with an old rich architecture. This fact is indeed important in Japan due to the blend of ethics and religions with peoples’ life. Through this idea, three Japanese Architects, Kenzo Tange, Fumihiko Maki and Tadao Ando-who are the only Japanese Pritzker Prize winners-have well, noticed the need for linking the country’s traditional and ethical architecture criteria with the contemporary architecture. So, analyzing such projects of these architects prepares a good basis to find out the quality of how traditional and ethical design ideas crystallize in the works of contemporary Japanese architects. The research method for this article is a comparative analysis between the architects’ particular projects and Japan’s ethical and traditional design ideas, formed through the history of architecture in this country. The results show that the contemporary architects have had good bases for presenting the traditional design concepts as standard principles are all formed in the architecture of Japan today. Meanwhile, it seems that Maki and Ando are more likely to have a conceptual look at Japan’s traditions, while Tange has a more formal viewpoint. Chronological analysis of the architects’ projects shows that despite all the three architects were impressed by the works of le Corbusier, they were successful to keep contacts with Japanese traditional design concepts.
PL
Łączenie teraźniejszości z przeszłością było zawsze ważnym zadaniem w krajach ze starą, bogatą architekturą. Ma to istotne znaczenie w Japonii ze względu na przeplatanie się etyki i religii z życiem. W myśl tej idei, trzech japońskich Architektów Tange Kenzo, Maki Fumihiko i Tadao Ando, jedyni japońscy zdobywcy nagrody Pritzkera, zauważyli potrzebę łączenia tradycyjnych i etycznych walorów architektury kraju ze współczesną architekturą. Analiza projektów tych architektów daje podstawę do pojęcia jakości projektowania z zachowaniem tradycyjnych i etycznych elementów, które wykrystalizowały się w pracach współczesnych japońskich architektów. Metoda badawcza tej pracy jest analizą porównawczą projektów poszczególnych autorów z wyrażeniem ich japońskiej tradycji w projektowaniu, stworzonej przez historię architektury w tym kraju. Osiągnięcia wskazują, że współcześni architekci mieli dobre podstawy by przedstawić tradycyjne koncepcje projektowe jako standartowe zasady stosowane obecnie w japońskiej architekturze. Wydaje się, że Maki i Ando mają konceptualne spojrzenie na japońską tradycję, podczas gdy Tange reprezentuje bardziej formalny punkt widzenia. Chronologiczna analiza projektów tych architektów pokazuje, że pomimo iż wszyscy trzej byli pod wpływem twórczości Le Corbusiera, zachowali w swych koncepcjach projektowych z sukcesem japońską tradycję.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.