Ten serwis zostanie wyłączony 2025-02-11.
Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
PL
Wyrokiem z dnia 15 lipca 2021 r. w sprawie C-848/19 P Trybunał Sprawiedliwości (wielka izba) utrzymał w mocy wyrok Sądu Unii Europejskiej (powiększonego składu pierwszej izby) z dnia 10 września 2019 r. w sprawie T-883/16 dotyczący zmiany reżimu regulacyjnego gazociągu OPAL. Orzeczenie zapadło w sprawie z odwołania Republiki Federalnej Niemiec od wyroku, uwzględniającego w całości skargę Rzeczpospolitej Polskiej o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji Europejskiej z 2016 r. C(2016)6950 zatwierdzającej – w zasadniczej części – krajowy akt stosowania prawa (niem. Vergleichsvertrag, dosł. umowę ugody) sporządzony z udziałem niemieckiej Federalnej Agencji Sieciowej (niem. Bundesnetzagentur). Tym samym przesądzono, że solidarność energetyczna stanowi zasadę prawną, zaskarżalną, będącą wzorcem kontroli sądowej, podstawą skutecznych zarzutów procesowych. Potencjalnie może być ona źródłem ograniczeń autonomii proceduralnej (autonomii środków) na szczeblu krajowym, a swoim znaczeniem objąć nie tylko przejawy działalności regulacyjnej, lecz także inne decyzje w dziedzinie energetyki, w szczególności z zakresu prawa konkurencji oraz monitorowania inwestycji zagranicznych. Treść zasady wymagać będzie doprecyzowania, wyróżnić natomiast należy jej wymiar proceduralny i instytucjonalny (m.in. współpraca organów, odpowiednio szerokie umożliwienie realizacji prawa do bycia wysłuchanym) oraz wymiar materialnoprawny (test przeciwstawnych interesów i zasady rozwiązywania wyłaniających się konfliktów).
PL
Ogłoszone w drugiej połowie maja 2020 r. decyzje niemieckiego regulatora, Bundesnetzagentur, dotyczące udzielenia derogacji spod unijnych zasad wspólnego rynku gazu dla Nord Stream oraz odmowy jej udzielenia dla Nord Stream 2 są następstwem przyjętej 17 kwietnia 2019 r. nowelizacji dyrektywy gazowej, przez co wpisują się w szerszy kontekst. Włączają się one w dyskurs nad obowiązywaniem unijnego reżimu regulacyjnego w czasie i przestrzeni, a także stanowią ważny przykład zastosowania złożonego pod względem proceduralnym i materialnoprawnym przypadku regulacji epizodycznej. Towarzyszą im postanowienia Sądu UE odrzucające skargi spółek Nord Stream na nowelizację dyrektywy gazowej oraz ogłoszenia zarządzeń (procedural orders) przez Trybunał Arbitrażowy, rozpatrujący skargę Nord Stream 2 AG na UE, współdeterminujące wielopoziomowe egzekwowanie prawa unijnego.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.