Artykuł przedstawia analizę 24 publikacji oraz 310 komentarzy, jakie pojawiły się pod analizowanymi tekstami, dotyczącymi demonstracji OPZZ i ZNP z dnia 22 września 2018 roku w Warszawie. Teksty i komentarze pokazują, jak media kształtują obraz związków i jakie elementy tego obrazu spotykają się z największym odzewem pośród czytelników. Analiza wykazała, iż obraz związków zawodowych ukształtowany w latach 80. i 90. pozostaje niezmienny. Zmiana zaszła jednak w definiowaniu przez odbiorców mediów konfliktu, w którym udział biorą związki: w latach dziewięćdziesiątych stroną było państwo, które chciało się zmieniać, reformować, związki zaś prezentowały postawę antyreformatorką, dziś jest to niezrzeszony pracownik, który musi, w odróżnieniu od związkowców, ciężko pracować. Odbiorcy mediów nawet po konfrontacji z niepolitycznymi postulatami związków nie zmieniają swoich przekonań na ich temat. Wnioski dotyczą sposobu, w jaki związki zawodowe mogłyby przedstawiać swoje postulaty, aby starać się przełamać negatywne stereotypy i docierać z pozytywnym przekazem do odbiorów.
EN
This paper presents an analysis of 24 articles and 310 comments under the analyzed articles relating to the OPZZ and ZNP trade union protests of September, 22, 2018 in Warsaw. This analysis presents how and to what extent media contribute to the trade union’s image and which elements of this image resonate with the public. The image of the unions, with its origins in the 1980s and 1990s, is still strongly present in the official and personal discourse. The union’s image consists of convictions that the unions are politically motivated, act for their own good and gain, union members do not work as hard as the rest of the workers, they belong to the „undeserving rich” class and benefit from the social unrest. The significant change occurred in defining the conflict in which unions take part. Previously it was a state-union conflict, where the state was willing to implement progressive reforms and unions were opposing changes. Currently it is non-union employees-unions, where unions are seen as representatives of the undeserving rich. People when confronted with neutral message concerning the unions tend to ignore it and use their previous convictions about the unions, hence the union’s negative image has been embedded in their world view and they look for information which confirms their convictions. Conclusions attempts to answer the question how the unions can modify their positive message to appeal successfully to the public.
The aim of this article is to find an answer to the question of whether the PhotoVoice method can be used in online educational research conducted with children aged 10–11. The author describes the aims and methodology of PhotoVoice. The paper also presents the ethical and organisational challenges faced by researchers wishing to use PhotoVoice in educational settings. The conducted pilot study did not provide an unequivocal answer to the research question, but indicated the directions in which further research should be conducted. It showed how the PV procedure should be changed, while maintaining the main objectives of the method, enabling its implementation in work with children in the fourth grade of primary school. The changes should include greater involvement and empowerment of students, conducting a mini-project preceding the actual project, and limiting the role of the teacher to participation in the final stage, i.e. the presentation of photographic work to decision-makers. At the same time the pilot project made it possible to conclude that the involvement of students in the project, in-depth reflection on photographs and discussions and motivation to propose changes in the immediate educational environment pose additional challenges if the project is conducted online.
PL
Celem artykułu jest odpowiedź na pytanie czy metoda PhotoVoice może być stosowana w działaniach edukacyjnych online prowadzonych z dziećmi w wieku 10–11 lat. Autorka opisuje cele i założenia PhotoVoice oraz procedurę działania prowadzonego tą metodą. Pokazuje też, przed jakimi wyzwaniami etycznymi i organizacyjnymi stoi badacz i organizator projektu pragnący stosować PhotoVoice. Przeprowadzony projekt pilotażowy nie dał jednoznacznej odpowiedzi na pytanie badawcze, ale wskazał kierunki, w których powinny być prowadzone dalsze eksploracje. Pozwolił na pokazanie, w jaki sposób należy zmienić procedurę PV, przy zachowaniu głównych założeń i celów metody, aby mogła być ona realizowana w pracy z dziećmi w klasie czwartej szkoły podstawowej. Zmiany dotyczyć powinny przede wszystkim większego zaangażowania i upodmiotowienia uczniów, przeprowadzenia miniprojektu poprzedzającego projekt właściwy oraz ograniczenia roli nauczyciela do udziału w ostatnim etapie działania, tj. prezentacji prac fotograficznych. Jednocześnie projekt pilotażowy pozwolił stwierdzić, że praca online może stwarzać dodatkowe wyzwania związane ze stopniem zaangażowania uczniów w projekt i w refleksję na temat zdjęć oraz problemy z otwartą dyskusją na temat zmian w najbliższym środowisku edukacyjnym.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.