Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Spartakus: prawda czasu czy prawda ekranu?

100%

Piskorz A.

|

2013

|

nr 9

131-141

EN

This paper discusses the film adaptation of Howard Fast’s novel Spartacus. The text focuses on the various problems its makers had to face while filming the story of the uprising by an army of slaves under the leadership of the eponymous hero. The final version of the film appears to be the result of innumerable conflicts and compromises amongst the artists themselves as well as with the production company. The complexity of the whole situation is additionally emphasised by the ideological incompatibility between the message of the film and the official rhetoric of the US authorities. Effectively, Spartacus seems to fall victim to both the internal bickering of its makers and the external pressures of the authorities.

2

Patrick Keiller i “problem Londynu”.

100%

Piskorz A.

Kwartalnik Filmowy

|

2019

|

nr 107 Podróż, (E)migracja, pielgrzymka

116-125

PL

Patrick Keiller, brytyjski architekt i twórca filmowy, jest autorem „Trylogii Robinsona” (Londyn, Robinson in Space, Robinson in Ruins). W swoich filmach Keiller pokazuje miejsca niemal całkowicie pozbawione ludzkiej obecności i aktywności. Miejsca, w których mogą się rozgrywać jakieś wydarzenia postrzegane jako potencjalne współczesne mity. Filmowe eseje Keillera eksplorują znaczenie miejsca, produkcję przestrzeni, funkcjonowanie pamięci i nostalgii. Idea „dryfowania”, rozumiana jako gra przestrzennych skojarzeń, ujawnia fascynację Keillera architekturą, którą ukazuje, innowacyjnie operując obrazem, dźwiękiem i montażem. Tekst koncentruje się na pierwszej części trylogii, w której autor rozważa „problemu Londynu”.

EN

British architect and filmmaker Patrick Keiller is an author whose Robinson Trilogy (London, Robinson in Space, Robinson in Ruins) has been critically praised. Keiller’s unique style of filmmaking intentionally depicts places that are nearly or altogether devoid of human presence and activity. They are places in which events might take place, and the events are seen rather as possible contemporary myths. Keiller’s film essays explore the notions of place, the production of space, the workings of memory and the feeling of nostalgia. His investigation into the idea of ‘drifting,’ understood as a free-association in space, reveals Keiller’s fascination with the built environment presented in an innovate filmic way combining imagery, sound and editing. The presentation concentrates on the first part of his trilogy where the author addresses the ‘problem of London.’

3

Znikające miasto

100%

Piskorz A.

Kwartalnik Filmowy

|

2023

|

nr 122 Krajobrazy, panoramy, terytoria

184-195

PL

Biorąc za punkt odniesienia film Patricka Keillera London (1994), autor wędruje przez współczesną stolicę Wielkiej Brytanii i rejestruje zmiany, jakie w niej zaszły w ciągu ostatnich kilku dziesięcioleci. Odnotowując postępujące przemiany, konstatuje, że „znikanie” doskonale znanych miejsc z przeszłości oznacza swoiste „znikanie” miasta zachowanego w pamięci, ale jednocześnie pozwala na kształtowanie się nowej przestrzeni miejskiej. (Materiał nierecenzowany).

EN

Taking Patrick Keiller’s film London (1994) as a point of reference, the author of the text wanders through the contemporary British capital, recording the changes it has undergone over the last few decades. Registering the progressive transformation, he observes that the “disappearance” of well-known places from the past signifies a kind of “disappearance” of the city preserved in his memory. Yet, at the same time it also signifies the formation of a new urban space. (Non-reviewed material).

4

Hester Street: Living Between Worlds

100%

Piskorz A.

|

2019

|

nr 10

55-66

PL

W 1896 roku Abraham Cahan opublikował Yekl: A Tale of the New York Ghetto – powieść o doświadczeniach żydowskich emigrantów w Ameryce. W 1975 roku Joan Micklin Silver zrealizowała film, którego scenariusz powstał w oparciu o książkę Cahana. Hester Street otwiera emblematyczna sekwencja rozgrywająca się w szkole tańca na Lower East Side w Nowym Jorku: niezdarne ruchy, przerysowane gesty, nadmierna mimika. Na ścianie napis głoszący, że tutaj mówi się po angielsku. Poniżej to samo w jidysz. Trudno o lepszą ilustrację słynnej wypowiedzi Ludwiga Wittgensteina: „Granice mojego języka są granicami mojego świata”. W nowej rzeczywistości to właśnie język buduje pomost między starym, a nowym, tradycją i nowoczesnością, nawykami ukształtowanymi w opuszczonej ojczyźnie, a możliwościami, jakie oferuje Nowy Świat. W tej perspektywie Hester Street wydaje się być czymś więcej niż kolejną opowieścią o przekraczaniu granic, a raczej głęboką i wielowarstwową medytację na temat „generowania tożsamości” jako procesu płynnego, subiektywnego i zawsze niepełnego.

EN

In 1896 Abraham Cahan published Yekl: A Tale of the New York Ghetto – a novel about the Jewish experience of immigration to America. In 1975 Joan Micklin Silver turned the book into a movie. Hester Street opens with an emblematic sequence set in a dance school located on Lower East Side in New York: clumsy movements, emphatic gestures, exaggerated facial expressions. There is a large inscription on the wall: English spoken here. Underneath the same statement is written in Yiddish. It would be hard to find a better application of Ludwig Wittgenstein’s statement: “The limits of my language are the limits of my world”, because it is the language that has to mediate the experience between the old and the new, tradition and modernity, the habits shaped in the abandoned homeland with the opportunities offered by the New World. From this perspective Hester Street appears to be more than just another tale of crossing borders. The paper discusses the film as a profound and multilayered meditation on the “production of identity” as a fluid, subjective and incomplete process.