Wstęp. Choroba Leśniowskiego-Crohna (chL-C) jest nieswoistym zapaleniem jelit o nieznanej etiologii. Jej przewlekły charakter, a także występowanie objawów jelitowych i ogólnych znacznie utrudnia chorym codzienne funkcjonowanie. Naprzemiennie występujące okresy zaostrzenia i remisji choroby są przyczyną obniżenia jakości życia pacjentów. Poznanie czynników, które spowodowały obniżenie poziomu jakości życia, pozwala zrozumieć zachowanie i sytuację pacjenta oraz możliwości radzenia sobie ze stresem wywołanym przez chorobę. Celem pracy była analiza czynników wpływających na jakość życia osób z chL-C. Materiał i metody. Badaniem objęto grupę 50 osób z rozpoznaniem choroby Leśniowskiego- Crohna. Ankietowani byli leczeni w Klinice Chirurgii Ogólnej i Kolorektalnej Uniwersytetu Medycznego w Łodzi oraz w Poradni Gastroenterologicznej przy Uniwersyteckim Szpitalu Klinicznym nr 1 w Łodzi. Badanie jakości życia przeprowadzono metodą sondażu diagnostycznego przy zastosowaniu narzędzia badawczego kwestionariusza SF-36v2 oraz ankiety własnej konstrukcji. Wyniki. Analiza wyników wykazana, że jakość życia pacjentów z chL-C była obniżona, szczególnie w okresie zaostrzenia choroby. Ocena jakości życia badanych w aspekcie fizycznym była nieco wyższa, niż w aspekcie psychicznym. Wyższe wykształcenie badanych oraz brak konieczności leczenia chirurgicznego znacznie poprawia jakość życia. Wnioski. Występowanie choroby przewlekłej wpływa na obniżenie jakości życia respondentów. Pacjenci w starszym wieku potrafią lepiej przystosować się do trudnej sytuacji spowodowanej chorobą. Jakość życia kobiet i mężczyzn jest na podobnym poziomie oraz chorzy w okresie remisji choroby mieli lepszą jakość życia od chorych w okresie zaostrzenia choroby.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.