Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 5

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
EN
The aim of the study was to assess the toxicity of azoxystrobin, a fungicide belonging to the strobilurin class, for selected saprophytic fungi (Saccharomyces cerevisiae and Penicillium sp.) and for radish (Raphanus sativus L.) The parameters of fungi growth and the early development stages of radish were analysed. Based on the sensitivity of the organisms and their physiological processes to azoxystrobin, they can be arranged in the following order: growth of sod1 S. cerevisiae mutant, growth of wild-type S. cerevisiae, growth of Penicillium sp., respiration of germinating radish seeds, early seed germination, elongation of roots and seedlings, late seed germination. The mechanism of azoxystrobin toxicity seems to be associated with cellular antioxidant status.
PL
Celem badań była ocena toksyczności azoksytrobiny, fungicydu należącego do klasy strobiluryn dla saprofitycznych grzybów (Saccharomyces cerevisiae i Penicillium sp.) oraz rzodkiewki (Raphanus sativus L.). Analizowano wzrost drożdży szczepu dzikiego i jego mutanta bezdysmutazowego sod1, grzyba strzępkowego Penicillium sp. oraz parametry biochemiczne i fizjologiczne kiełkujących nasion rzodkiewki i powstałych z nich siewek. Najbardziej wrażliwym na azoksytrobinę okazał się wzrost drożdży (mutanta sod1, następnie szczepu dzikiego wt) w następnej kolejności: wzrost grzybni Penicillium, oddychanie kiełkujących nasion rzodkiewki, proces kiełkowania oznaczany po 24 godzinach od wysiewu nasion, wydłużanie korzeni, wydłużanie siewek, proces kiełkowania określany po 96 godzinach. Mechanizm toksyczności azoksytrobiny wydaje się być powiązany z aktywnością komórkowego systemu antyoksydacynego.
EN
The objective of the research study was to compare of the nitrate content in leafy vegetables (lettuce, spinach) and herbal plants (basil, peppermint, oregano and thyme) from the home gardens of agrotourist farms located in the Central Roztocze region. The obtained results have shown that the content of nitrates in the studied plants depended on the plant species, physiological phase of plant development and the method of plant cultivation. The content of nitrates in the leaves of studied plant species was the following: lettuce > spinach > basil > peppermint > oregano >> thyme. Plants cultivated by conventional method accumulated the largest amounts of nitrates; when integrated method was used, less nitrates were accumulated and when organic method was used, the content of accumulated nitrates was the smallest. At the early stage of vegetative development the plants contained twice as much nitrates as the plants at the ripe vegetative stage. At the juvenile vegetative stage the content of nitrates exceeded the legally permissible content in lettuce, spinach and basil from conventional and integrated gardens. At the ripe vegetative stage the content of nitrates in all the studied plant species did not exceed the legally permissible content of these compounds in leafy vegetables with a short vegetative term.
PL
Celem przeprowadzonych badań było porównanie zawartości azotanów w liściach roślin warzywnych (sałata, szpinak) i zielarskich (bazylia, mięta pieprzowa, lebiodka pospolita zwana również oregano, tymianek) uprawianych w ogrodach przydomowych gospodarstw agroturystycznych, zlokalizowanych na Roztoczu Środkowym. Uzyskane wyniki wykazały, że poziom fitoakumulacji azotanów zależał od gatunku i fizjologicznej fazy rozwoju rośliny oraz metody uprawy. Zawartość azotanów w liściach badanych gatunkach roślin kształtowała się następująco: sałata > szpinak > bazylia > mięta pieprzowa > lebiodka pospolita, zwana oregano >> tymianek. Najwięcej azotanów gromadziły rośliny uprawiane metodą konwencjonalną, mniej metodą integrowaną, a najmniej metodą organiczną. Rośliny we wczesnej fazie wegetatywnej zawierały około dwukrotnie więcej azotanów niż rośliny w dojrzałej fazie wegetatywnej. W juwenilnej fazie wegetatywnej zawartości azotanów przekraczały prawnie dopuszczalne ich zawartości w sałacie, szpinaku i bazylii z ogrodów konwencjonalnych i integrowanych. W dojrzałej fazie wegetatywnej zawartości azotanów we wszystkich badanych gatunkach roślin nie przekroczyły prawnie dopuszczalnych zawartości tych związków w warzywach liściowych o krótkim okresie wegetacji.
EN
Plant biofortified with iodine may be an alternative source of this element in human diet. The purpose of the research was to determine the effect of fertilization on quality of green plant biological iodine. Iodine in the form of KIO3 or KI was applied to the soil or sprayed on the plants. Iodine application (2.50 or 5 kg ∙ ha–1) was split, with the first half applied together with spring nitrogen fertilization and the other half applied one month before sampling for laboratory tests. In all the tested combinations of fertilization iodine increases iodine content in green plants compared to control. The application rates and means of fertilization with iodine salts did not adversely affect the biological quality of the plants.
PL
Rośliny biofortyfikowane jodem mogą być alternatywnym źródłem tego pierwiastka w diecie człowieka. Celem badań było określenie wpływu nawożenia jodem na jakość biologiczną zielonych roślin pszenżyta. Jod w postaci KIO3 lub KI (2,50 lub 5 kg ∙ ha–1) był stosowany w glebie lub rozpylany na rośliny. Dawka jodu została podzielona, pierwszą połowę stosowano wraz z wiosennym nawożeniem azotem, a drugą połowę stosowano na jeden miesiąc przed pobraniem próbek do badań laboratoryjnych. We wszystkich badanych kombinacjach nawożenia jodem obserwowano wzrost zawartości jodu w zielonych roślinach pszenżyta w porównaniu do kontroli. Zastosowane dawki i sposoby nawożenia solami jodu nie wpłynęły negatywnie na jakość biologiczną zielonych roślin pszenżyta.
PL
Zbadano wpływ suszenia owoców Rosa canina L. metodą konwekcyjną, mikrofalową i sublimacyjną na aktywność przeciwutleniającą (test DPPH) oraz na całkowitą zawartość kwasu askorbinowego (AA), flawonoidów i polifenoli (TPC), w przeliczeniu na kwas galusowy (GAL). Parametry procesu suszenia owoców róży wpływały na ich właściwości prozdrowotne. Wykazano, że zawartość AA w suszonych owocach była mniejsza niż w świeżych odpowiednikach, przy czym najmniejszą stratę zanotowano w przypadku sublimacji. Zwiększenie mocy mikrofal ze 100 do 200 W przyspieszyło utratę wilgoci i flawonoidów podczas suszenia. Podwyższenie temperatury procesu suszenia z 60 do 70°C w przypadku liofilizacji spowodowało znaczne zmniejszenie zawartości AA, a podczas suszenia konwekcyjnego istotnie zwiększyło ilość polifenoli w surowcu. Stwierdzono, że niezależnie od metody suszenia flawonoidy są bardziej stabilne podczas stabilizacji surowca. Aktywność przeciwutleniająca zależała od metody suszenia i zawartości polifenoli.
EN
Rosa canina L. fruits were dried by convective, microwave and sublimation methods to det. their effect on the total content of ascorbic acid (AA), polyphenols (TPC) and flavonoids, as well as on the antioxidant activity. The AA content in dried fruits was lower than in the fresh ones. The sublimation gave the highest AA content (242 mg/100 g). The increasing the microwave power from 100 to 200 W resulted in an accelerated loss of moisture and flavonoids during drying. The increasing the temp. of the freeze-drying from 60 to 70°C resulted in a drastic decrease in AA content. The increase in temp. from 60 to 70°C during convection drying resulted in a significant increase in the polyphenol content. Regardless of the drying method, flavonoids were more stable during the drying. The antioxidant activity depended on the drying method and polyphenol content.
PL
Porównano efektywność fizjologiczną dwóch chelatów kobaltu Co-EDDS i Co-EDTA (Me:L 1:1) jako składników nawozowych zastosowanych w nawożeniu fasoli szparagowej odmiany ’Delfina’ w doświadczeniu wazonowym. Chelaty te są zróżnicowane pod względem biodegradowalności chelatora i stałej trwałości. Testowane chelaty kobaltu aplikowano w dawkach 3, 6, 9 i 12 mg/kg gleby ogrodowej. Najmniejsze dawki kobaltu, przy których uzyskano największy efekt fizjologiczny i plonotwórczy wynosiły dla Co-EDDS 6 mg/kg gleby, a dla Co-EDTA 9 mg/kg gleby. Przy tym poziomie nawożenia zanotowano istotny wzrost sprawności fizjologicznej aparatu fotosyntetycznego i systemu wiązania N2 fasoli szparagowej. Na podstawie wyników badań stwierdzono, że chelat Co-EDDS jako efektywny fizjologicznie i plonotwórczo oraz bezpieczny dla środowiska może być alternatywnym nawozem chelatowym kobaltu względem nawozu Co-EDTA.
EN
Two Co chelates (Co-EDDS and Co-EDTA) (molar Co-ligand ratio 1:1) were compared as components of the fertilizer in a pot exp. Co was used in doses of 3, 6, 9 and 12 mg/kg of hortisol soil. The smallest doses of Co, which gave the greatest physiol. and yielding effects were 6 and 9 mg/kg of soil for Co-EDDS and Co-EDTA, resp. At this level of fertilization, a significant increase in the physiol. efficiency of the photosynthetic apparatus and the N2 fixing system of green beans was obsd.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.