Wenezuela, ze swoim utrzymującym się od przeszło trzydziestu lat, silnie zinstytucjonali-zowanym, dwupartyjnym system politycznym, mo-głaby uchodzić za kraj ustabilizowanej demokra-cji, któremu daleko do populistycznych, auto-rytarnych rządów. Przekonanie to może być wzmacniane przez spostrzeżenia natury ekono-micznej i socjologicznej. Kraj ten to jeden z naj-większych w regionie eksporterów ropy naftowej – podstawowego surowca dla rozwoju współ-czesnych gospodarek. Jest także względnie homo-geniczny etnicznie i kulturowo. Warunki, które mogłyby sprzyjać stabilizacji pomimo wszystko nie wystarczyły do utrzymania w pełni demo-kratycznego charakteru rządów. Wenezuela reali-zuje dzisiaj alternatywną, boliwariańską – filozo-ficznie, ideologicznie – socjalistyczną, ekono-micznie – interwencyjną i populistyczną – poli-tycznie wizję rozwoju państwa.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.