Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Bronchial asthma in children and teenagers and their exposition to house dust mites in urban area in the Upper Silesia. A preliminary study

100%

Obuchowicz A. , Solarz K. , Nowak W. , Szilman E. , Pietrzak J. , Marek M. , Cuber P.

nr 4

24-28

Dust mite allergens are common factors causing bronchial hypersensitivity in children with diagnosed bronchial asthma. As one of the main type of allergens in the domestic environment, they take a signifi cant part in this process. The authors studied the severity of bronchial asthma (according to GINA 2006) of 16 children and teenagers with confi rmed allergy to mites, who lived in the city situated in Upper Silesia, in correlation to acarofauna of their dwellings. Mite species, their number in 1 g of dust and guanine concentration in 1 g of dust (Acarex test) were examined in 57 house samples from 16 houses or fl ats. The dominant species were Dermatophagoides farinae and D. pteronyssinus; other species of mites, such as: Euroglyphus mayenei, Gymnoglyphus longior, Acarus siro, Tyrophagus putrescentiae, Lepidoglyphus destructor, Lepidoglyphus fustifer occurred only sporadically. There was no correlation found between the severity of bronchial asthma and the level of exposure to mite allergens from household environments in the studied group of mite-sensitive children and teenagers.

U dzieci z astmą oskrzelową alergeny roztoczy kurzu domowego są często czynnikami powodującymi nadreaktywność oskrzeli. Jako jedne z głównych alergenów w środowisku domowym mają w tym względzie duże znaczenie. Autorzy poddali analizie stopień ciężkości astmy oskrzelowej (wg GINA 2006) u 16 osób w wieku rozwojowym mieszkających w mieście na Górnym Śląsku), wykazujących alergię na roztocze, w odniesieniu do akarofauny kurzu z ich mieszkań. Pod uwagę wzięto gatunki roztoczy, ich liczbę w 1 g kurzu oraz stężenie guaniny w 1 g kurzu (Acarex test). Dominującymi gatunkami były D. farinae i D. pteronyssinus, a inne gatunki roztoczy (Euroglyphus mayenei, Gymnoglyphus longior, Acarus siro, Tyrophagus putrescentiae, Lepidoglyphus destructor, Lepidoglyphus fustifer) występowały sporadycznie. Nie stwierdzono zależności stopnia ciężkości astmy oskrzelowej od stopnia narażenia na alergeny roztoczy w środowisku domowym osób objętych badaniem.

Wykładniki serologiczne kontaktu z krętkiem Borrelia burgdorferi s.l. wśród mieszkańców aglomeracji śląskiej

67%

Zalewska‑Ziob M. , Adamek B. , Strzelczyk J. K. , Trapp G. , Wielkoszyński T. , Owczarek A. , Asman M. , Szilman E. , Szilman P. , Pająk C. , Solarz K. , Plinta K. , Wiczkowski A.

nr 1

40-45

Introduction: Borrelia burgdorferi s.l. is a tick‑transmitted spirochaete, which can cause acute or chronic infection, either symptomatic or occult. The result depends on spirochaete species’ interaction with individual human immunity. Material and methods: The survey was conducted in the group of 1104 Silesia inhabitants (age 3‑96 years; mean 44.9±19.2) who remembered tick‑bite episode in the past and had not had recognized chronic borreliosis. The anamnestic data were focused on erythema episode and confirmation of erythema migrans by physician. The analysis of anti‑Borrelia IgM and IgG antibodies in serum with ELISA method, and verification of positive or uncertain results with Western blot analysis were conducted. Results: Erythema after tick‑bite exposition was noticed in 22.5%; 70% of them realized medical consultation and erythema migrans was confirmed in ¾ of cases. Twenty‑five percent of those without erythema asked for medical help and early borreliosis was diagnosed in 4.2% of them. In the group of patients with erythema migrans confirmed in the past 55% had positive ELISA tests results while in the group with exclusion – over 40%. Coincidence of results obtained with ELISA and Western blot methods expressed by Kendall’s τ coefficient was low: 0.256. Conclusions: In persons with tick‑bites in anamnesis and none of chronic borreliosis diagnosed the serological tests positive results seems to be not enough for disease confirmation. Because of low ELISA and Western blot tests results compatibility, the final diagnosis should be based on perceptive analysis of individual clinical picture.

Wstęp: Borrelia burgdorferi s.l. jest przenoszonym przez kleszcze krętkiem, mogącym powodować ostrą lub przewlekłą infekcję, zarówno objawową, jak i bezobjawową. Wynik zakażenia jest pochodną interakcji genogatunku krętka z układem odpornościowym gospodarza. Materiał i metody: Badanie przeprowadzono w grupie 1104 mieszkańców Śląska (wiek 3‑96 lat, średnia 44,9±19,2), którzy pamiętali epizod ukłucia kleszcza w przeszłości i nie mieli rozpoznanej przewlekłej boreliozy. Dane anamnestyczne obejmowały wystąpienie rumienia i potwierdzenie rumienia wędrującego przez lekarza. Przeprowadzono oznaczenie obecności przeciwciał klasy IgM i IgG przeciwko krętkom Borrelia metodą ELISA oraz zweryfikowano wyniki pozytywne i wątpliwe testem Western blot. Wyniki: Rumień po ekspozycji na ukłucie kleszcza odnotowano u 22,5% badanych. W grupie tej 70% zasięgnęło porady lekarskiej, a rumień wędrujący został potwierdzony w ¾ przypadków. Dwadzieścia pięć procent bez widocznego rumienia zgłosiło się po pomoc medyczną, a wczesną boreliozę rozpoznano u 4,2% tej grupy. W grupie osób z potwierdzonym w przeszłości rumieniem wędrującym u 55% stwierdzono obecność badanych przeciwciał, natomiast w grupie z wykluczonym – u 40%. Zgodność wyników badań wykonanych testami ELISA i Western blot, wyrażona współczynnikiem τ Kendalla, była niska i wyniosła 0,256. Wnioski: U osób z ukłuciem przez kleszcza w wywiadzie i bez rozpoznania przewlekłej boreliozy pozytywne wyniki badań serologicznych wydają się niewystarczające do rozpoznania choroby. Ze względu na niską zgodność wyników testów ELISA i Western blot ostateczne rozpoznanie powinno być oparte na wnikliwej analizie indywidualnego obrazu klinicznego.