Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 24

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
EN
Simultaneously with the entry into force of the EU Lisbon Treaty on December 1, 2009, many of the alleged weaknesses of the mechanisms of protection of fundamental rights are in the process of being addressed: the Charter of the Fundamental Rights of the European Union has acquired binding force; the European Union is due to accede to the European Convention of Human Rights and the Fundamental Rights Agency was established as a European Union body in charge of monitoring the correct implementation of fundamental Rights throughout the Union. When the Charter of Fundamental Rights of the EU became legally binding in 2009, the Fundamental Rights Agency was the first EU body with competence stretching across the whole Charter. FRA was tasked to provide the EU institutions and Members States with “assistance and expertise”, particularly through the collection of “objective, reliable on comparable information on the development of the situation of fundamental rights”. This paper will focus on a single aspect – what impact the EU enlargement had on human rights through its special agencies. For this purpose, we will take a close look at the EU Fundamental Rights Agency. We will address the issue concerning the role being played by the European Union Fundamental Rights Agency as an advisory body, issuing opinions on various aspects of fundamental rights within the Union on EU’s and Member States’ requests. The 10th anniversary of the European Union Agency for Fundamental Rights coinciding with the 60th anniversary of the Treaties of Rome seems to be a good moment to look back at what the Agency has done with an objective and critical eye, and identify areas where it should do more and better respond to the challenges, it faces.
PL
Unia Europejska zapewnia ochronę praw podstawowych, uznając ją za jedną z ogólnych zasad prawa wspólnotowego. Choć pierwotnie traktaty ustanawiające Wspólnoty Europejskie nie zawierały wyraźnych odniesień do praw człowieka, to jednak ich poszanowanie jest wartością wspólną dla wszystkich państw członkowskich Unii Europejskiej. Wraz z wejściem w życie traktatu lizbońskiego nastąpiło wzmocnienie ochrony praw podstawowych w UE. Odwołując się do postanowień art. 6 TUE, stworzył on dwie płaszczyzny ochrony praw jednostki: unijną i międzynarodową. Pierwsza ma charakter wewnętrzny i opiera się na dwóch metodach ochrony w oparciu o Kartę Praw Podstawowych, druga ma szerszy charakter i dotyczy ochrony praw podstawowych w oparciu o dotychczasowy schemat, czyli o zasadę ogólną prawa unijnego. Na mocy traktatu Karta Praw Podstawowych uzyskała wiążący charakter. Tym samym może stanowić samoistną podstawę ochrony praw podstawowych w zakresie, w jakim ich naruszenie pozostaje w sferze stosowania prawa unijnego. Przedmiotem niniejszych rozważań jest próba ukazania roli i znaczenia Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej (Fundamental Rights Agency, FRA), jednej z trzydziestu czterech agencji unijnych. FRA jest organem podlegającym reżimowi prawa unijnego, jednakże różnym od instytucji takich jak Rada, Parlament Europejski czy Komisja, a odrębność ta uwidacznia się szczególnie w posiadaniu przez nią osobowości prawnej. Podobnie jak inne zdecentralizowane organy wspólnotowe, ustanawiane na mocy aktów prawa pochodnego, FRA powołano pierwotnie w celu wykonywania konkretnych zadań w ramach dawnego I fi laru Unii Europejskiej. W trakcie swojej dziesięcioletniej działalności Agencja Praw Podstawowych była i jest traktowana przez państwa członkowskie oraz społeczność międzynarodową jako instytucja wkomponowana w mechanizm europejski, chroniąca i upowszechniająca wiedzę o prawach podstawowych, wspólnej wartości uznawanej i akceptowanej obecnie przez społeczność tworzącą Unię Europejską.
XX
Analizując działania Unii Europejskiej jako promotora demokracji, praworządności i praw człowieka, trzeba pamiętać, że żadna organizacja międzynarodowa nie działa w próżni. Edukacja europejska odgrywa ogromną rolę w procesie integracji europejskiej, jest nie tylko wyznacznikiem nowoczesnej edukacji w Europie, ale określa także wiele zadań wpisanych w idee globalnego społeczeństwa informacyjnego. Edukacja w aspekcie praw człowieka uznana została przez społeczność międzynarodową za jedno z praw człowieka. Edukacja ta nie jest celem samym w sobie. Stanowi ona nieodzowny element przygotowania współczesnych społeczeństw do wspólnego, globalnego współżycia. Edukacja na rzecz społeczeństwa demokratycznego skupia się na praktycznych umiejętnościach i działaniach mających pomóc młodzieży i dorosłym aktywnie uczestniczyć w życiu demokratycznym, w korzystaniu z praw człowieka i wykonywaniu obowiązków. Edukacja dla wzajemnego szacunku i zrozumienia podkreśla godność, szacunek dla innych i służy poprawie relacji między ludźmi o różnych tradycjach kulturowych. Celem artykułu jest zaprezentowanie społecznego wymiaru edukacji europejskiej. Omówione zostały takie kwestie jak narastanie zainteresowania problemem edukacji praw człowieka w procesie integracji europejskiej. Poruszone zagadnienia wskazują na szeroki kontekst, w jakim należy rozpatrywać edukację na rzecz praw człowieka i społeczeństwa obywatelskiego. Zaprezentowano pozytywne rezultaty edukacji europejskiej o społecznym wymiarze, jak również zwrócono uwagę na różne problemy, z którymi musi się zmierzyć edukacja europejska.
|
2010
|
nr 3
11-29
9
Content available Supporting HRE for Aged Persons in the EU
100%
|
2019
|
nr 4
35-59
EN
In the field of education, human rights have played an important role over the past decades, especially in relation to the idea of civil dialogue and demographic changes. This paper examines human rights issue through the prism of the ageing societies and demographic changes taking place in contemporary Europe. In order to demonstrate the activities and involvement of the AGE Platform Europe and its impact on the reception of ageing in contemporary European politic, it offers a systematic analyses of the different phases of AGE’ actions engagement during the preparation process of the 2019 European parliamentary election.
PL
Od szeregu dekad, w płaszczyźnie szeroko rozumianej edukacji, prawa człowieka odgrywają istotną rolę. Poprzez wspieranie państw członkowskich w walce z ageizmem UE dąży do wzmocnienia integracji i spójności europejskiego społeczeństwa oraz do umożliwienia wszystkim obywatelom korzystania z równych szans w zakresie edukacji praw człowieka. Artykuł bada problematykę praw człowieka poprzez pryzmat dyskryminacji, wykluczenia społecznego seniorów i zmian demografi cznych zachodzących we współczesnej Europe. Celem przedstawienia aktywności i zaangażowania AGE Platform Europe i jej wpływu na społeczny odbiór rosnącego starzejącego się społeczeństwa we współczesnej polityce europejskiej, publikacja oferuje systematyczną analizę szeregu faz działania AGE w trakcie przygotowań do europejskich wyborów parlamentarnych w 2019 roku.
|
|
nr 2
23-37
EN
The purpose of this paper is to examine human rights issues through the prism of the Polish Presidency in the EU Council. The Polish Presidency of the EU Council started with high expectations on the part of other Member States and EU officials. Poland took over the EU Council Presidency on 1 July 2011. Assuming the EU Presidency for the first time since its accession in 2004, Poland was well prepared for this challenge. At the same time, all actions of the Polish Presidency were very closely watched in other EU capitals as it was the first Presidency held by Warsaw. Even more so, as the previous Presidencies held by Member States that had joined the EU after 2004, had not been considered as terribly successful. Both the Czech Republic, because of the collapse of the government, and Hungary, because of the adoption of the controversial act on the media, were remembered as weak presidencies whose achievements had been overshadowed by negative internal developments. The Poles were aware of the fact that the standards were set high and of the challenges they would have to face. They also knew that even well prepared Presidencies were often hampered by unexpected turns of events. In a very difficult atmosphere marked by discussions on the need to deal more decisively with the economic crisis and the expectations of strong action on behalf of Europe’s leaders, the Polish Presidency pushed the European Agenda forward and achieved some significant results. The main task of the Presidency was to lead the EU on a path to faster economic growth and an enhanced political community. In order to follow these targets, this article has been concentrated on some aspects of the three basic presidency’s priorities: “European integration as the source of growth”, a “Secure Europe” and a “Europe benefiting from openness”. Special emphasis has been put on the development of expanding the area of European values and regulations, including further EU enlargement and the development of cooperation with neighboring countries. The initial objective of the Presidency, adopted by the Council of Ministers in May 2011, was to implement effectively the Stockholm programme. Thus, activities were engaged to protect EU citizens and facilitate their access to justice. Poland fully implemented the priority of the Presidency concerning the strengthening of collaboration in combating drug-related crime. The European Pact against synthetic drugs was adopted, along with the conclusions of the Council concerning the cooperation between the EU and Eastern Europe concerning drugs and conclusions concerning combating of new psychoactive substances. Taking into consideration the EU human rights policy, this paper aims at providing a general, and at the same time, comprehensive picture of the Polish Presidency activities in the field of the EU support for the protection of fundamental rights, as well as enhancing mechanisms for the prevention against any kind of discrimination. One of the key elements, in that respect, has been the EU accession to the European Convention on Human Rights and Fundamental Freedoms. As a part of its Presidency, Poland took a major step forward in the process of the negotiations for the accession.
|
|
nr 2
45-60
EN
Council of Europe has a long history of combating discrimination, although this subject has been dealt with in different institutional setting. The principles of equality and non-discrimination feature prominently and repeatedly in the Council of Europe documents. Promoting human rights and non-discrimination have been focal issues for the Council of Europe ever since its founding, paving the way for numerous policy measures, campaigns, conferences, trainings and debates. This paper presents current trends in Council of Europe’s non-discrimination policy, as well as the historic review of the process of its development. It focuses, both on the presentation of instruments and practical effects. The Council of Europe has played a key role in the development of a common anti-discrimination agenda. European Convention on Human Rights and Fundamental Freedoms and the Protocol no. 12, as well as the other instruments dealt with in this presentation, were a major step in the fight against discrimination in Europe. At the level of general orientation of the Council of Europe policy against discrimination the legislation prohibiting discrimination brings forth effective results. Nevertheless, combating discrimination and un-equality requires more than prohibition. Therefore, the Council of Europe must not see progress to date as the endgame, but rather a first step towards a society in which everyone can participate equally.
PL
Politykę UE w zakresie praw człowieka można podzielić na skierowaną do wewnątrz i tę skierowaną na zewnątrz. Tę pierwszą realizuje w swoich działaniach Agencja Praw Podstawowych, można tu także zaliczyć rezolucje Parlamentu Europejskiego oraz w pewnym zakresie akty prawne. Ta druga urzeczywistnia działania Parlamentu Europejskiego, przede wszystkim Komisji Spraw Zagranicznych i jej Podkomisji Praw Człowieka, a także przez Radę UE i Komisję Europejską. Celem niniejszej publikacji było ukazanie roli i znaczenia Agencji Praw Podstawowych w kształtowaniu systemu ochrony praw człowieka. Z kontekstu powyższych rozważań należy uwypuklić to, że mimo braku wyposażenia FRA w aparat administracyjno-prawny oddziałujący władczo zarówno na organy wspólnotowe, jak i organy krajów członkowskich, istnieje realna potrzeba jej współistnienia w strukturze instytucjonalnej na poziomie wspólnotowym. Dzięki swojej apolityczności zapewnia bowiem dostęp do należytej, ustandaryzowanej obiektywnej informacji z zakresu praw i wolności obywatelskich zarówno na poziomie poszczególnych krajów członkowskich, jak i na poziomie struktury paneuropejskiej.
|
2016
|
nr 4
79-100
EN
The purpose of this paper is twofold. First, it aims to present the current challenges and opportunities facing by the European antidiscrimination policy, and second it aims to move beyond the myth and stereotypes to take a closer look at ‘rights parity’ for disable people. It seeks to off er an overview of the problems of educational discrimination and disadvantage faced by disabled people, and the current legislative and policy measures for addressing these at international and EU levels. It examines some of the gaps, and barriers to eff ective implementation of measures in the fi eld of education and training, highlights areas where further eff orts is needed and makes some recommendations for actions at European, national and educational institutional levels. The author formulates thesis saying that the large number and diversity of legal acts concerning disabled people raises social awareness in this area, at the same time causing, however, an informational chaos in which it is hard to point to the instruments of effi cient execution of such rights. Therefore, it is vital for their real respect that the obedience to those laws is monitored both by especially nominated public subjects and non-governmental organizations. Although, in recent years, there has been a considerable change approach to close the protection gap and ensure that persons with disabilities enjoy the same standards of equality rights and dignity as everyone else, the most compelling human rights issues of our day – built environments and accessibility of persons with disabilities, still requires constant attention. Persons with disabilities face discrimination and barriers that restrict them from participating in society on an equal basis with others every day. They are denied their rights to be included in the general school system, to be employed, to live independently in the community, to move freely, to vote, to enjoy social protection, to access justice, and to choose medical treatment.
PL
Ochrona praw i wolności, a także należytego bezpieczeństwa osób z niepełnosprawnością to ważne wyzwanie dla edukacji praw człowieka w społeczeństwach i państwach współczesnej Europy. Oznacza zmianę perspektywy – zamiast wyłączności tradycyjnej pieczy administracyjnej w formie pomocy lub opieki społecznej, wciąż ważnej i potrzebnej, wybieramy perspektywę osoby z niepełnosprawnością, z poszanowaniem jej godności, potencjału i woli realizacji własnych praw, takich jak prawo do pracy, edukacji czy prawo wyborcze. Specyficzna sytuacja osób z niepełnosprawnością sprawia, że często na pierwszy plan (w sposób zrozumiały przesłaniając subiektywnie wszystko inne) wysuwa się prawo do leczenia, uzyskania środków pomocniczych czy terapii, jednakże rośnie świadomość nierównego traktowania w innych dziedzinach – od edukacji po prawa polityczne i bezpieczeństwo, które stanowi współcześnie jedną z najważniejszych potrzeb ludzi, szczególnie tych borykających się z różnymi formami niepełnosprawności. Wzrostowi tej indywidualnej świadomości nie towarzyszą wystarczająco szybkie zmiany w działaniach państw. Celem opracowania jest ukazanie roli i znaczenia kwestii prawno-instytucjonalnych jako ważnego uwarunkowania bezpieczeństwa osób niepełnosprawnych. Artykuł zawiera prezentację międzynarodowych regulacji prawnych dotyczących praw osób niepełnosprawnych, poprzedzoną omówieniem pojęć dotyczących praw człowieka oraz zarysem historycznym międzynarodowych aktów zawierających gwarancje tych praw. Pomimo że na przestrzeni wieków powstało wiele dokumentów normatywnych regulujących kwestie związane z funkcjonowaniem tej grupy w społeczeństwie, osoby niepełnosprawne ciągle mogą mieć poczucie dyskryminacji i wykluczenia z wielu obszarów działalności ludzkiej. Współczesność wymaga, by kwestie związane z pełnym, a przez to aktywnym ich uczestnictwem w głównym nurcie życia społecznego znalazły swoje odzwierciedlenie w przepisach prawnych. Autorka formułuje tezę, że stworzenie instrumentów normatywnych pozwoli osobom niepełnosprawnym dochodzić własnych praw oraz wymagać ich respektowania przez innych. Niezwykle ważnym przedsięwzięciem jest także powoływanie instytucji stojących na straży przestrzegania przez organy państwowe, podmioty pozarządowe i społeczeństwo tych uregulowań oraz służących pomocą i wsparciem osobom niepełnosprawnym.
17
Content available Wprowadzenie
63%
19
Content available Wprowadzenie
63%
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.