Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

RECENZJE: Dyrektywy i sposób ich wypowiadania (Stefan Pałczyński)

100%

Ziembiński Z. , Zieliński M.

Miscellanea Anthropologica et Sociologica

|

1994

|

tom 3(1)

232-323

2

RECENZJE: Dyrektywy i sposób ich wypowiadania (Stefan Pałczyński)

100%

Ziembiński Z. , Zieliński M.

Miscellanea Anthropologica et Sociologica

|

1994

|

tom 3(1)

323-323

3

RECENZJE: Dyrektywy i sposób ich wypowiadania (Stefan Pałczyński)

100%

Ziembiński Z. , Zieliński M.

Miscellanea Anthropologica et Sociologica

|

1994

|

tom 3(1)

232-323

4

RECENZJE: Dyrektywy i sposób ich wypowiadania (Stefan Pałczyński)

100%

Ziembiński Z. , Zieliński M.

Miscellanea Anthropologica et Sociologica

|

1994

|

tom 3(1)

323-323

5

Pacjenci z przewlekłą niewydolnością żylną w dobie COVID-19 i ryzyko zakrzepowe – wskazówki dotyczące leczenia zachowawczego chorych wynikające z podstaw patofizjologii

80%

Krasinski Z. , Krasińska A. , Markiewicz S. , Zieliński M.

Polish Journal of Surgery

|

2021

|

tom 93

|

nr 2

43-52

PL

Obecne ograniczenia w leczeniu operacyjnym, a także ograniczenia dotyczące aktywności zawodowej i sportowej związane z pandemią COVID-19, nakazują szukanie rozwiązań w postępowaniu terapeutycznym dla olbrzymiej populacji chorych z przewlekłą niewydolnością żylną (ang. chronic venous insufficiency; CVI). Dla zrozumienia zasad farmakoterapii tej jednostki chorobowej autorzy posłużyli się danymi dotyczącymi epidemiologii oraz patofizjologii CVI. Przytoczyli też najnowsze dane dotyczące leków wenoaktywnych i zaleceń, których należy przestrzegać. Syntetycznie podsumowali dane z piśmiennictwa oparte na EBM (ang. evidence-based medicine). Ma to być odpowiedź na pytanie: jak postępować w czasie pandemii z chorymi, którzy mają żylaki lub – szerzej – przewlekłą niewydolność żylną?

6

Patients with chronic venous insufficiency in the times of COVID-19 and the risk of thrombus formation – suggestions on conservative treatment of such patients based on the principles of pathophysiology

80%

Krasinski Z. , Krasińska A. , Markiewicz S. , Zieliński M.

Polish Journal of Surgery

|

2021

|

tom 93

|

nr 2

43-52

EN

The current limitations of surgical treatment, as well as restrictions on professional and sport activities related to COVID-19 pandemic require seeking therapeutic solutions for the vast population of patients with chronic venous insufficiency (CVI, chronic venous insufficiency). To understand the principles of pharmacotherapy of this disease, the authors used data related to epidemiology and pathophysiology of CVI. They provided the latest data on venoactive drugs and recommendations that should be followed and summarized the literature based on the EBM. The article should provide the answer to the question of how to deal with patients with varicose veins or, more broadly, chronic venous insufficiency during the pandemic.

7

Opieka okołooperacyjna u chorych poddanych funkcjonalnej endoskopowej chirurgii zatok przynosowych (FESS)

70%

Zieliński M. , Miśkiewicz-Orczyk K. , Waligóra A. , Ura-Sabat K. , Misiołek M.

Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

|

2016

|

tom 5(3)

55-59

PL

Ostateczny sukces i wynik leczenia pacjentów poddawanych funkcjonalnej endoskopowej chirurgii zatok przynosowych (FESS) zależy od prawidłowego przygotowania pacjenta do zabiegu, postępowania okołooperacyjnego oraz pooperacyjnego. Postępowanie przed operacją FESS w przypadkach przewlekłego zapalenia nosa i zatok przynosowych obejmują: stosowanie glikokortykosteroidów donosowych i doustnych, płukanie jam nosa oraz – w wybranych przypadkach – antybiotykoterapię. Postępowanie to wynika z „Europejskich wytycznych na temat zapalenia nosa i zatok przynosowych oraz polipów nosa – EPOS 2012”. Na ograniczenie występowania śród- i pooperacyjnego krwawienia pozwala śródoperacyjne zastosowanie wkładek obkurczających błonę śluzową nosa, pozycji anty-Trendelenburga, kontrolowanego podciśnienia oraz kwasu traneksamowego. Po wykonanym zabiegu często zaleca się zastosowanie tamponady, następnie opatrunku chroniącego jamę nosa, a po roztamponowaniu wykonywane jest instrumentalne oczyszczanie jam nosa. Ponadto opieka pooperacyjna w dużej mierze została przeniesiona na pacjenta, dlatego podkreśla się znaczenie edukacji pacjenta, dokładne przekazanie mu instrukcji postępowania, a także przeszkolenie w odpowiednim stosowaniu zaleconych preparatów do płukania nosa i zatok przynosowych oraz glikokortykosteroidów donosowych. Stosowanie glikokortykosteroidów miejscowych ma udowodnione działanie zmniejszające ryzyko nawrotu choroby i jest uzasadnione, gdy mamy pewność, że mają one fizyczną możliwość dotarcia do błony śluzowej nosa. Skuteczność płukania nosa można zwiększyć poprzez zastosowanie preparatów z pojemników pozwalających na odpowiednią aplikację (dokładne przyleganie do przedsionka nosa, kąt 45°) oraz wygenerowanie dostatecznego ciśnienia (płukanie całej jamy nosa – 120 mbar), a użycie odpowiedniego składu płynu przyspiesza gojenie i zmniejsza dolegliwości. Zastosowanie badań in vitro oraz metod symulacji komputerowej pozwala przewidzieć skuteczność płukania poszczególnych zatok.

8

Urazy drążące szyi

70%

Marków M. , Zieliński M. , Kawecka I. , Lampe N. , Ścierski W.

|

tom 6(4)

61-64

PL

Uraz przenikający szyi to taki, w którym rana przechodzi przez mięsień szeroki szyi. Tego typu obrażenia stanowią 5–10% wszystkich urazów tej okolicy. Ze względu na obecność w obrębie szyi bardzo ważnych życiowo struktur anatomicznych: dróg oddechowych, przewodu pokarmowego, ważnych struktur naczyniowych i nerwowych, każdorazowo, gdy mamy do czynienia z urazem drążącym szyi, należy pacjenta hospitalizować oraz zachować szczególną ostrożność przy podejmowaniu dalszych decyzji terapeutycznych. Współcześnie na podstawie badań obrazowych, stanu klinicznego, dokładnego wywiadu, badania fizykalnego i badań laboratoryjnych jesteśmy w stanie określić, czy zabieg operacyjny jest niezbędny. Takie postępowanie umożliwia rezygnację z operacji zwiadowczych, które niosą za sobą ryzyko. W pracy przedstawiono dwa przypadki pacjentów, hospitalizowanych w tutejszym ośrodku otorynolaryngologicznym: 22-letniego chorego z ciałem obcym szyi – imitującym guz – od dwóch lat, oraz 45-letniego pacjenta z raną ciętą szyi przyjętego w trybie ostrego dyżuru. W pierwszym przypadku wcześniejsza dokładna diagnostyka pozwoliłaby na natychmiastowe usunięcie ciała obcego i uniknięcie późniejszej operacji, jak też zagrożeń wynikających z pozostawienia go w ranie. W drugim przypadku szybko wykonane badanie TK szyi z kontrastem pozwoliło stwierdzić ciało obce, określić jego rozmiar, położenie oraz przygotować zespół operacyjny do zabiegu. Wnioski: W urazach drążących szyi u pacjentów stabilnych hemodynamicznie, podejmowanie decyzji o dalszym postępowaniu powinno być poprzedzone dokładną diagnostyką obrazową, wywiadem oraz badaniem fizykalnym.

9

Perioperative care of patients undergoing Functional Endoscopic Sinus Surgery

70%

Zieliński M. , Miśkiewicz-Orczyk K. , Waligóra A. , Ura-Sabat K. , Misiołek M.

Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

|

2016

|

tom 5(3)

55-59

EN

The final success and outcomes of patients treatment undergoing Functional Endoscopic Sinus Surgery depends on the correct preparation for surgery, perioperative and postoperative care. Proceedings before FESS in case of chronic rhinosinusitis arise from „European position paper on rhinosinusitis and nasal polyps 2012” and includes pretreatment with local nasal and systemic steroids, sinus irrigation, as well as in some cases antibiotic therapy. Reduction of intra- and post-operative bleeding is possible by intraoperative use of gauze local vasoconstricting inserts, reverse Trendelenburg position, reduction of blood pressure and application of tranexamic acid. After the surgery the use of nasal packing is often recommended. Moreover postoperative care has been largely transferred to the patient and therefore we are highlighting how important is education of patient, providing accurate information and training in the appropriate use of prescribed preparations for na-posal irrigation and nasal steroids. The use of steroids was proved to reduce the risk of recurrence of the disease and it is reasonable when we are sure that they have an opportunity to reach physically to whole mucous membrane of the nose. The effectiveness of nasal irrigation can be enhanced by use of the containers enabling the appropriate application (the exact adherence to the nasal vestibule , at an angle 45° ) and generating sufficient pressure ( rinse of the entire nasal cavity –120 mbar) and the use of appropriate fluid composition accelerates healing and reduce pain. Use of in vitro studies and computational fluid dynamics simulations allow to predict the effectiveness of rinsing different paranasal sinuses.

10

Penetrating neck trauma

70%

Marków M. , Zieliński M. , Kawecka I. , Lampe N. , Ścierski W.

|

tom 6(4)

61-64

EN

Penetrating neck traumas are traumas that pass through the platysma muscle, and they account for 5% to 10% of all neck traumas. Penetrating head traumas can damage vital structures such as the airways, esophagus, major nerves and vessels. Thus, patients with penetrating neck traumas should be treated in hospital, and doctors should be careful when deciding on the best treatment. Currently, the need for surgery can be established based on imaging tests, clinical status of the patient, medical history, physical examination, and laboratory tests. Exploratory surgery is not necessary particularly because it is associated with complications. We present two patients with penetrating neck traumas who were treated in our center: a 22-year-old patient with a foreign body that, for two years, mimicked a tumor, and a 45-year-old patient with a stab wound requiring immediate treatment. In the first patient, finding the foreign body earlier would have allowed an immediate removal, which would have prevented subsequent surgery and reduced the risks of leaving the foreign body in the neck. In the second patient, immediate contrast-enhanced computed tomography (CT) of the neck showed a foreign body, its size and position, which helped to plan surgery. Conclusions: In hemodynamically stable patients with penetrating neck traumas, doctors should choose the best treatment based on imaging, medical history, and physical examination.