The paper sought to discuss the burning out process in which one can distinguish its structural elements, its stage character and dynamism. On the basis of empirical research conducted by means of the experimental version of the Burned-Out Scale, the authors examined people employed in supportive jobs (nurses, social workers, doctors, teachers and policemen). They have distinguished five dimensions constituting the burned-out syndrome: lower emotional control, loss of subject's commitment, a decrease in effective activity, limitation of interpersonal contacts, and physical fatigue. They pointed to the significance of the motivational factor and competence in its construction. On the basis of the dimensions of the burned-out syndrome the authors also presented a model of its dynamism in the supportive jobs.
Podczas ciąży ciało kobiety zmienia się. Zmiany fizyczne są widoczne dla kobiety i jej otoczenia. Zastanawiający jest sposób spostrzegania własnego ciała, satysfakcji z niego oraz samooceny wyglądu kobiet ciężarnych. Głównym celem badań było porównanie ogólnej satysfakcji z wyglądu (uwzględniając aspekt ważności i zadowolenia z poszczególnych części ciała) oraz samoocenę wyglądu (uwzględniając: poczucie defektu, maskowanie defektu, obsesyjne zaabsorbowanie defektem, kontrolowanie sprawdzania defektu) w trzech grupach kobiet – będących w pierwszej i kolejnej ciąży oraz kobiet bezdzietnych. W badaniach udział wzięło 142 kobiety – w tym 50 w pierwszej ciąży (w wieku między 19 a 41, M = 29,18, SD = 5,01), 51 w kolejnej ciąży (w wieku między 23 a 39, M = 31,20, SD = 4,29) oraz 41 bezdzietnych (w wieku między 20 a 26, M = 23,46, SD = 1,38). Badane poproszono o wypełnienie następujących kwestionariuszy: Rysunkowy Arkusz Samooceny Wyglądu (RASW; ujmujący ogólną satysfakcję z wyglądu obejmującą ważność i zadowolenie z poszczególnych części własnego ciała) oraz Kwestionariusz Samooceny Wyglądu (KSW – uwzględniający: poczucie defektu, maskowanie defektu, obsesyjne zaabsorbowanie defektem, kontrolowanie sprawdzania defektu). Pomiędzy badanymi grupami kobiet w teście rysunkowym własnego ciała nie wykazano istotnych różnic w ogólnej satysfakcji z wyglądu. Natomiast w grupie kobiet bezdzietnych stwierdzono różnice w ocenie ważności i zadowolenia z poszczególnych części ciała. W zakresie samooceny wyglądu (KSW) istotne różnice pomiędzy grupami dotyczą poczucia defektu – kobiety bezdzietne mają większe poczucie defektu aniżeli pozostałe grupy. Uzyskane wyniki są interesujące, wbrew oczekiwaniom ukazują bowiem, że zmiana sylwetki spowodowana faktem ciąży (zarówno pierwszej, jak i kolejnej) nie wpływa w sposób istotny na poczucie ważności i zadowolenia oraz ogólnej satysfakcji z wyglądu, ani też na samoocenę wyglądu. Stwierdzono natomiast, że kobiety bezdzietne w porównaniu z kobietami będącymi w ciąży ujawniają wyższe poczucie defektu własnego ciała.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.