Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Segmentacja wątroby w obrazach TK z wykorzystaniem modelu przybliżonego konturu

100%

Ciecholewski M. , Dębski K.

Automatyka / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie

|

2006

|

tom T. 10, z. 2

159-166

PL

Wydzielenie kształtu wątroby z obrazu tomograficzno-komputerowego umożliwia wyeliminowanie nadmiarowych informacji, nieistotnych w procesie diagnostycznym. W pracy zaprezentowano autorską metodę automatycznego wydzielania kształtu wątroby, zarówno dla przypadków pozbawionych zmian chorobowych, jak i tych, które zawierają określone jednostki chorobowe, czyli zmiany ogniskowe takie jak naczyniaki i torbiele. Zadanie segmentacji zostało zrealizowane w taki sposób, że najpierw znajdowany jest kontur wątroby, utworzony ze skończonej liczby połączonych ze sobą łamanych aproksymujących poszczególne fragmenty obrazu tomograficzno-komputerowego wątroby. Początkowym punktem odniesienia w trakcie przeprowadzanych obliczeń jest kręgosłup odcinka lędźwiowego. Fragment obrazu znajdujący się poza konturem wątroby jest dzielony na dwa wieloboki i eliminowany z obrazu.

EN

The segmentation of the liver structure from a computed tomography (CT) image is an important function of the software designed to assist liver diagnostics, because it allows for the elimination of excess information from the diagnostic process. This paper presents an original method of the automatic segmentation of the liver structure of both healthy organs and those with such specific disorders as hemangiomas and hepatomas. In this paper, the task of segmentation has been implemented through first finding the contour of the liver which is made up of a finite number of joint polylines approximating individual fragments of the liver in the CT image. The initial reference point for the calculations is the lumbar section of the spine which is a central point of any CT image of the liver. Next, the field outside the contour is divided into two polygons and eliminated from the image.

2

Automatyczne wykrywanie konturu wątroby w obrazach tomograficzno-komputerowych

100%

Ciecholewski M. , Dębski K.

Automatyka / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie

|

2006

|

tom T. 10, z. 2

133-157

PL

Tomografia komputerowa (TK) ze względu na precyzję jest obecnie techniką powszechnie stosowaną w obrazowaniu wątroby i diagnozowaniu związanych z nią chorób. Metody wspomagane komputerowo, które mają za zadanie ułatwić wydzielanie kształtu organów z obrazów medycznych, a także pomóc w diagnozowaniu jednostek chorobowych, są obecnie intensywnie rozwijane. W pracy zaprezentowano autorską metodę automatycznego wyznaczania przybliżonego konturu wątroby, polegającą na liniowej interpolacji współrzędnych brzegu, za pomocą skończonej liczby połączonych ze sobą łamanych, tworzących figurę zamkniętą. W artykule zaprezentowano też anatomię radiologiczną i metodykę badań dotyczących tomografii komputerowej wątroby.

EN

Computed Tomography (CT) has been widely used for liver disease diagnosis. CT scans can bring precise inspection and shape extraction during examination. Computer-assisted methods to help extract organs and classify diseases from medical seans has received considerable interests over the past years. As a first step of gathering necessary data we need to isolate or segment the liver boundary within CT liver image. In the paper a fully automated method to detect a liver contour has been presented. We propose an author's algorithm based on piece-wise linear interpolation which extracts liver boundary. The paper provides necessary background of radiological anatomy and imaging of the liver.

3

The determination of copolymer composition in relation to the degree of conversion

100%

Dębski K. , Pielichowski J.

Polimery

|

1999

|

tom T. 44, nr 5

360-361

EN

Problems are presented that occur in the calculation of copolymer composition in relation to the degree of conversion at any starting feed composition and reactivity ratio of monomers. A computer program was developed to calculate the copolymer composition in relation to the degree of conversion at any initial feed composition and at any monomer reactivity ratio.

PL

Przedstawiono zagadnienia dotyczące obliczania składu kopolimeru w zależności od stopnia przereagowania w przypadku dowolnie przyjętego składu wyjściowej mieszaniny i dowolnej wartości współczynników reaktywności monomerów. Opracowano program komputerowy, który wykreśla krzywą określającą skład kopolimeru w zależności od stopnia przereagowania w podanych powyżej warunkach.

4

Zastosowanie symulacji komputerowej w badaniach nad reakcjami kopolimeryzacji wolnorodnikowej

100%

Pielichowski J. , Dębski K.

Czasopismo Techniczne. Chemia

|

1998

|

tom R. 95, z. 3-Ch

73--101

EN

This paper present a several models of copolymerization and their comparison. Methods which allow to determine reactivity ratio of comonomers are given. The program which calculate reactivity ratio of monomers and copolymer copolymer copolymer composition versus degree of conversion is presented.

5

Postęp w dziedzinie promotorów adhezji elastomerów do metali

80%

Dębski K. , Sajewicz J. , Rajkiewicz M. , Mężyński J.

Elastomery

|

2008

|

tom T. 12, nr 3

3-9

PL

Wyniki badań wytrzymałości połączeń gumy z metalami z użyciem promotorów adhezji zawierających akrylan cynku i metakrylan cynku wskazują na zasadność ich stosowania. Uzyskano dobrą adhezję gumy do metali. Z tego powodu dalsze prace badawcze będą się skupiać na doborze dodatków modyfikujących oraz ewentualnym zastapieniu akrylanu cynku i metakrylanu cynku akrylanami innych metali. Z dotychczasowych badań wynika potrzeba wytypowania najkorzystniejszego sposobu otrzymywania akrylanów i metakrylanów innych metali (między innymi wapnia i magnezu), a następnie wykonania badań aplikacyjnych uzyskanych z ich udziałem promotorów adhezji. Jest konieczne wykonanie szczegółowych badań analitycznych pozwalających na dokładne określenie składu produktu. Wyniki badań pozwolą na sprecyzowanie, w jakim kierunku należy prowadzić optymalizację procesu otrzymywania soli kwasu akrylowego i/lub metakrylowego.

EN

The results of investigations of rubber-metal joins with use of adhesion promoters based on zinc acrylate and zinc metacrylate showed their validity. Adhesion of rubber to metals is very high. Because of this, future work will be concentrated upon selection of modifying agents and eventually upon acrylates and metacrylates of other metals. On the basis of the previous studies one can say that obtaining of acrylates and metacrylates of other metals (i.a. calcium and magnesium) is necessary and application research of adhesion promoters obtained with them and determination most beneficial composition is also needed. There is also necessity of detailed analytical research which allow to determine composition of the product. Results obtained will show direction, in which optimization of the process of obtaining acrylic acid (and/or metacrylic acid) salts should be conducted.

6

Wpływ struktury sztywnych pianek poliuretanowych spienianych poroforem węglowodorowym na wartość zastępczego współczynnika przewodnictwa ciepła

80%

Dębski K. , Magiem J. , Pielichowski J.

Polimery

|

2001

|

tom T. 46, nr 9

631-637

PL

Opisano metodykę pomiaru współczynnika przewodnictwa ciepła (rys. 1) i przedstawiono wyniki badań wartości zastępczego współczynnika przewodnictwa ciepła (Xz) "przez sztywne pianki poliuretanowe (RPURF) spieniane mieszaniną pen-tanów w szerokim zakresie gęstości pozornych (p) pianek (rys. 2 i 3). Krzywe opisujące zależność X, = f(p) charakteryzują się występowaniem minimum w obszarze małych wartości p. Zebrano szereg równań opisujących modele teoretyczne, pozwalające na ocenę wartości współczynnika przewodnictwa ciepła przez pianki poliuretanowe (tabela 1). Stwierdzono, że wyznaczone na podstawie poszczególnych modeli wartości X, dotyczące danej pianki znacznie różnią się między sobą. Zweryfikowano przydatność stosowania równań opracowanych w odniesieniu do pianek spienianych freonami do oceny wartości X- pianek spienianych pentanem. Stwierdzono dobrą zgodność wyników doświadczalnych z obliczonymi wyłącznie w przypadku modelu Glicksmana (rys. 7); obliczenia prowadzono wg równania (4). Określono wpływ gęstości RPURF na wkłady poszczególnych strumieni (przewodzenie w fazie gazowej, przewodzenie w fazie stałej, promieniowanie) w transport ciepła przez piankę (rys. 8).

EN

The apparent thermal conductivity (A,z) was measured (Fig. 1) in rigid polyurethane foams (RPURF) blown with a new type blowing agent, viz., a mixture of pentanes (as an alternative to freons), over a broad range of apparent foam densities (p) (Figs. 2, 3). At low p, the Xz vs. p curves exhibited a minimum. Several equations are presented, based on reported theoretical models, which allow to predict X for PUR foams (Table 1). The values predicted for a given foam varied considerably. The equations developed for foams blown with freons were tested in terms of their usefulness to predict Xz for pentanes-blown foams. The RPURF experimental ^2-data were consistent only with the A,-data calculated from equation (4) based on the Glicksman model (Fig. 7). Contributions of individual heat transfer modes (conduction in gas phase, conduction in solid phase, radiation) to the overall heat transfer through the foam were estimated in relation to RPURF density (Fig. 8).

7

Właściwości tkanin utrwalonych nowym, ekologicznym utrwalaczem Fixatex BF

80%

Hehn Z. , Dębski K. , Sajewicz J.

Przemysł Chemiczny

|

2005

|

tom T. 84, nr 7

533-537

PL

Omówiono wpływ promieniowania UV na jakość wybarwień i trwałość włókien oraz sposoby ochrony wybarwień przed niszczącym działaniem promieni UV. Przedstawiono wpływ dodatków wprowadzanych do opracowanego bezformaldehydowego utrwalacza wybarwień, na odporność utrwalonych wybarwień na światło. Zamieszczono omówienie właściwości mechanicznych tkanin i odporności wybarwień na tkaninach utrwalonych Fixatexem BF oraz utrwalaczami importowanymi.

EN

A Polish fixing agent for reactive dyes, Fixatex BF, was used alone and in combination with UV absorbers and/or HALS type stabilizers. The BF + 2% of HALS-type Primene 81R (tertiary amines each contg.12–16 C atoms) provided the best UV fastness to fixed dyeings. The BF-fixed fabrics were mechanically as resistant as those treated with imported fixing agents. The BF used alone was inferior.