Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 21

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
EN
Advances in biotechnology, especially in the field of in vitro culture techniques, led to the development of procedures that can be used as an excellent tool in plant conservation. The present study describes in vitro conservation of Senecio macrophyllus by slow-growth storage. Various sugar treatments, concentration of abscisic acid (ABA), light intensity and type of containers were tested Viability and proliferation rate of shoots were evaluated 4 weeks after regrowth. The results obtained showed that polycarbonate boxes were a better type of containers for storage of S. macrophyllus shoots than glass vessels. Light negatively affected culture viability, multiplication rate and rooting response. In the case of Senecio macrophyllus the addition of ABA to storage medium stimulated survival and higher proliferation of shoots during regrowth in optimal conditions in comparison to shoots stored on medium without ABA. Shoots of S. macrophyllus were effectively stored for 6 months. All rooted shoots survived adaptation to field conditions and were able to flower in the second year after acclimatization.
EN
Arbuscular mycorrhizal fungi are the most widespread root fungal symbionts, forming associations with the vast majority of plant species. Ectomycorrhizal development alters gene expression in plant symbionts. In this work we examined the effect of arbuscular mycorrhizal fungi spores on the growth and development of Brassica and on the expression of BnMT2 in winter rape. In a pot experiment, rape seedlings growing on different types of sterile and nonsterile soils were inoculated simultaneously with mycorrhizal fungi spores of Acaulospora longula, Glomus geosporum, Glomus mosseae and Scutellospora calospora. As compared with control plants growing in the absence of spores, ten-week-old seedlings of Brassica napus L. in sterile soil inoculated with arbuscular spores had longer shoots and higher fresh biomass of above-ground plant parts. In other types of substrates enriched with mycorrhizal fungi spores, the plants were smaller than non-inoculated plants. The presence of AMF spores stimulated the elongation growth of hypocotyls in both analyzed substrates. BnMT2 expression was highest in plants growing on the sterile substrate. Generally, the presence of mycorrhizal fungi spores appeared to have an adverse effect on the growth of rape plants.
EN
Cirsium pannonicum is a protected species in Poland. The sources of threats are both spontaneous successional changes in vegetation leading to overgrowth of xerothermic grasslands and human activity. Active methods of protection are therefore indispensable for preservation of the species. Micropropagation in an in vitro culture may be one of the useful tools to protect the species actively. The objective of present work was to develop an efficient system for C. pannonicum in vitro propagation and comparison of morphological traits and the ability to flower in plants obtained by micropropagation and from seeds. Isolated shoot tips from 10-day-old seedlings were cultured on MS medium supplemented with: 6-benzylaminopurine (BA), kinetin (KN) or zeatin (ZEA) at concentration of 1.0, 2.0 or 3.0 mg. L⁻¹ in combination with naphthaleneacetic acid (NAA; 0.1 mg. L⁻¹). The highest shooting frequency 93.6% and shoot multiplication rate 2.8 shoots/explant was obtained on medium supplemented with 2.0 mg. L⁻¹ BA and 0.1 mg. L⁻¹ NAA. In subsequent subcultures, average 3.3 axillary shoots per explant on MS with 3.0 mg. L⁻¹ BA was recorded, the difference was not statistically significant. The highest rooting frequency 86.1% was observed on 1/2 MS medium. Regenerated plants produced leaf rosettes and inflorescence stems typical for this species. However, compared to plants developed from seeds, these were fewer, much shorter and contained a greater number of capitula on individual stems. In the first year after acclimatization into the field condition, approximately 64% of individuals flowered. During the next years, all plants flowered in a period typical for the species. The flowers were fertile and the seeds were viable.
PL
Cirsium pannonicum jest gatunkiem objętym ochroną w Polsce. ħródłem zagrożenia są zarówno spontaniczne sukcesyjne zmiany roślinności prowadzące do zarastania muraw kserotermicznych, jak i działalność człowieka. W celu zachowania gatunku wymagane jest stosowanie aktywnych metod ochrony. Mikrorozmnażanie kulturze in vitro może być jednym z przydatnych narzędzi aktywnej ochrony tego gatunku. Celem niniejszej pracy było opracowanie efektywnego systemu rozmnażania in vitro Cirsium pannonicum i porównanie cech morfologicznych i zdolności do kwitnienia roślin uzyskanych poprzez mikrorozmnażanie i z nasion. Izolowane z 10-dniowych siewek wierzchołki pędów były kultywowane na pożywce uzupełnionej o: 6-benzyloaminopurynę (BA), kinetynę (KN) lub zeatynę (ZEA) w stężeniu 1,0, 2,0 lub 3,0 mg. L⁻¹ w kombinacji z kwasem naftalenooctowym (NAA; 0,1 mg. L⁻¹). Najwyższy odsetek eksplantatów wykazujących organogenezę pędów (93,6%) i wskaźnik namnażania pędów 2,8 pędu/eksplantat uzyskano na pożywce zawierającej 2,0 mg. L⁻¹ BA i 0,1 mg. L⁻¹ NAA. W kolejnych pasażach odnotowano średnio 3,3 pędów pachwinowych na eksplantat na pożywce MS z 3,0 mg. L⁻¹ BA, różnice nie były statystycznie istotne. Najlepsze ukorzenianie 86,1% zaobserwowano na pożywce 1/2 MS. Regeneranty tworzyły typowe dla gatunku rozety liściowe i pędy kwiatostanowe. Jednak, w porównaniu z roślinami kontrolnymi rozwijającymi się z nasion, pędów było mniej, były one krótsze i zawierały większą liczbę koszyczków na pojedynczym pędzie. W pierwszym roku po aklimatyzacji do warunków polowych zakwitło około 64% osobników. Podczas kolejnych lat kwitły wszystkie rośliny w typowym dla gatunku okresie. Kwiaty były płodne, a nasiona żywotne.
EN
The aim of the study was to obtain an efficient system for Carlina acaulis subsp. simplex propagation. The experimental materials were shoot tips, fragments of hipocotyls, cotyledons and roots isolated from 10-day-old seedlings. The explants were transferred to the proliferation medium supplemented with different types of cytokinin: BA (13.3 µM), kinetin (13.9 µM) and zeatin (13.7 µM) in combination with NAA (0.54 µM). The best morphogenetic response was observed when explants were cultured on the BA supplemented medium. The maximum shoot organogenesis frequency was observed for shoot tip (nearly 94%). On average 8.6 axillary shoots were induced per explant. Multiplication rate increased during the first three subcultures. The shoots revealed a wide range of morphogenetic responses. Differences were observed in the presence or absence of hair on the surface of lamina. These changes had epigenetic character and were the effect of changes in DNA methylation, which is shown by differences in methylation pattern between 18S rRNA and 25S rRNA genes in the analyzed regenerated plants. Nearly 94% of plantlets were rooted on auxin lacking medium. Addition of auxin (NAA or IAA) increased both the rooting percentage (100%) and the number of roots per shoot, but their growth was inhibited. Shortening of the auxin exposition time reduced the number of roots. Moreover, high efficiency (90%) was observed for ex vitro rooting. Plantlets with a large number of roots survived better than the ones with only a few roots. Plants were able to flower and gave viable seeds.
EN
The estimation of participation and density of forage species in several xerothermic communities of the Lublin Upland were carried out in 2004 and 2005. Most plants species visited by bees are grouped in plots of the Brachypodio-Teucrietum and the Adonido-Brachypodietum pinnati communities. The nectariferous and polleniferous taxons are mostly perennials predominated by hemicryptophytes (79%), others are terophytes and geophytes (21%). Successive blooming of the nectariferous and polleniferous species in both associations ensures unbroken food flow from the early spring until the late summer and early autumn. Xerothermic swards make a valuable food potential to be important for the Apoidea before and after blooming of the main forage cultivated crops.
PL
Celem podjętych badań było określenie wpływu światła oraz miejsca jego percepcji na kwitnienie rośliny dnia krótkiego Pharbitis nil. Po wykiełkowaniu na- sion rozwijające się rośliny uprawiano przy długim fotoperiodzie, a następnie po wytworzeniu liścieni, pierwszego bądü drugiego liścia poddawano działaniu induk- cyjnej nocy. Wykazano, że miejscem percepcji bodüców fotoperiodycznych są zarów- no liścienie, jak i liście. Jednakże rośliny zawierające jedynie liścienie zawiązywały mniej pąków kwiatowych w porównaniu do tych, z usuniętymi liścieniami, a posiada- jącymi pierwszy, drugi lub obydwa liście. Ponadto ustalono, że na odpowiedü kwit- nieniową nie ma istotnego wpływu powierzchnia poddawanych indukcji liści. Rów- nież zawiązywanie się kwiatostanów szczytowych z 2, 3 lub 4 kwiatami nie zależało od miejsca percepcji (pierwszy bądü drugi liśÊ) bodüca fotoperiodycznego.
PL
Określono zdolności regeneracyjne wierzchołków wzrostu oraz fragmentów liścieni, hypokotyli i korzeni 10-dniowych siewek wybranych gatunków dziewięćsiłów (Carlina acaulis, C. caulescens i C. onopordifolia). Zastosowano zmodyfikowaną pożywkę Murashige i Skoog uzupełnioną różnymi kombinacjami cytokinin (benzyloaminopuryna, kinetyna i zeatyna) w stężeniach 1 i 3 mg·dm⁻³ z kwasem naftalenooctowym (NAA) w stężeniu 0,1 mg·dm⁻³. Eksplantaty wykładano na pożywki zestalone agarem i prowadzono hodowlę w temperaturze 26°C i natężeniu światła 40 µM·m⁻²·s⁻¹. Obserwowano zróżnicowaną reakcje eksplantów badanych gatunków. Najlepsze wyniki regeneracji uzyskano stosując merystemy wierzchołkowe u wszystkich badanych gatunków. Organogeneza pędów była obserwowana na pozostałych typach eksplantów u C. acaulis i C. caulescens, ale w przypadku C. onopordifolia jedynie wierzchołki wzrostu wykazywały zdolność morfogenetyczną. Wykazano, że najbardziej efektywną cytokininą w indukcji organogenezy pędów była benzyloaminopuryna. Pędy przybyszowe uzyskane na pożywkach uzupełnionych różnymi cytokininami wykazywały zróżnicowanie morfologiczne.
EN
The aim of the experiment was to estimate the regeneration abilities of shoot tips and fragments of cotyledons, hypocotyls and roots exised from 10-days-old seedlings of selected species of carline thistle (Carlina acaulis, C. caulescens i C. onopordifolia). Murashige and Skoog modified medium, supplemented with different combinations of cytokinins (BA, Kn i Zea) in concentrations 1 and 3 mg·dm⁻³ with NAA in concentration 0.1 mg·dm⁻³ was used. The explants were placed on the solidified media and cultured at 26°C with light intensity of 40 µM·m⁻²·s⁻¹. There were significant differences in the number of shoots regenerated from explants of the studied species. For all species the best regeneration was obtained from shoot tips. Shoot organogenesis from the other types of explants of C. acaulis and C. caulescens was observed, but in the case of C. onoporgifolia only shoot tips demonstrated morfogenetic ability. The results showed that the most efficient cytokinin for induction of shoot organogenesis was benzyloaminopurin. The axillary shoots which were obtained on media containing different cytokinins revealed morphological diversity.
PL
Opracowano efektywy system regeneracji dla Arnica montana. Materiałem donorowym były 10-dniowe siewki. Wysterylizowane powierzchniowo nasiona kiełkowano na pożywce MS wzbogaconej GA3 (1 mg∙dm-3). Eksplanty siewek (wierzchołki wzrostu pędów, fragmenty liścieni, hypokotyli i korzeni) izolowano i wykładano na pożywki regeneracyjne uzupełnione różnymi cytokininami: BA (w stężeniach: 0,5; 1,0 i 3,0 mg∙dm-3), zeatyną (1,0 i 3,0 mg∙dm-3) i kinetyną (1,0 i 3,0 mg∙dm-3) w kombinacji z NAA w stężeniu 0,1 mg∙dm-3 lub 0,05 mg∙dm-3 (dla BA w stężeniu 0,5 mg∙dm-3). Odpowiedź morfogenetyczną wykazywały jedynie wierzchołki wzrostu pędów. Największą frekwencję organogenezy pędów (83%) obserwowano na eksplantach traktowanych BA w stężeniu 3 mg∙dm-3 i uzyskiwano średnio 2,5 pędu na eksplant. Obecność BA w pożywkach regeneracyjnych hamowała wzrost elongacyjny pędu, rozwój blaszki liściowej oraz proces ryzogenezy. Pędy były ukorzeniane na pożywkach MS i 1/2 MS bez dodatku auksyn, zmniejszenie ilości soli mineralnych stymulowało proces ryzogenezy. Regeneranty po aklimatyzacji były przenoszone do gruntu, dodanie do ziemi kwaśnego torfu w proporcji 2:1 zwiększyło 10-krotnie wskaźnik przeżywalności.
EN
The aim of the study was to obtain an efficient method of Arnica montana regeneration. The donor material comprised 10-day-old seedlings. Surface sterilized seeds were germinated on MS medium supplemented with GA3 (1 mg∙dm-3). Seedling explants (shoot tips, fragments of cotyledons, hypocotyls and roots) were excised and transferred on the proliferation medium supplemented with different concentrations of cytokinins: BA (0.5; 1.0 and 3.0 mg∙dm-3), zeatin (1.0 and 3.0 mg∙dm-3) and kinetin (1.0 and 3.0 mg∙dm-3) in combination with NAA (0.1 mg∙dm-3) or 0.05 mg∙dm-3 (for BA at the concentration 0.5 mg∙dm-3). It was observed that only shoot tips exhibited morphogenetical responses. The highest frequency of shoot organogenesis (83%) was observed in the explants cultured on the medium supplemented with 3.0 mg∙dm-3 BA. On the average 2.5 shoots from one explants were obtained under these conditions. The presence of BA in the proliferation medium inhibited the elongation growth, development of leaf lamina and rhizogenesis. The individual shoots were rooted on MS and 1/2 MS medium without auxin. Decreasing the amount of mineral salts in the rooting medium stimulated rhizogenesis process. Plantlets after acclimatization were transferred to the soil. Addition of the acid peat into the soil, in the ratio of 2:1, increased the survival rate by 10-times.
EN
Flower buds, cotyledons and hypocotyls of Pharbitis nil were used as plant material. Flower buds (1-2 mm long) were excised from 3-week-old plants, grown in soil. Cotyledons of 7-day-old sterile seedlings were cut into 25 mm2 squares cotyledons whereas hypocotyls were cut to 1 mm long fragments. Explants were transferred into Petri dishes containing the Murashige and Skoog medium (MS), supplemented with either BA (11 μM·U⁻¹) alone or BA (22 μM·U⁻¹) and NAA (0.55 μM·U⁻¹), and different sugars: sucrose, fructose, glucose, mannose or sorbitol (autoclaved or filter-sterilized). Addition of glucose instead of sucrose to the medium stimulated the induclion of callus on flower buds and cotyledoniry explants, but inhibited its growth on fragments of hypocotyls. The medium supplemented with fructose (especially filter-sterilized) stimulated the development of flower elements. Organogenesis of shoots and roots on explants was also observed. Flower buds and hypocotyls were able to regenerate both organs. Addition of fructose or glucose to the medium stimul ated the organogenesis of shoots, whereas root organogenesis was inhibited on all explants used. Sorbitol strongly inhibited both induction of callus and organogenesis on all explants used.
|
|
tom 20
|
nr 2
EN
The object of study was the regeneration of Pharbitis nil by direct and indirect organogenesis. From fragments of roots, cotyledons, hypocotyls and epicotyls on Murashige and Skoog nutrient solution (MS) supplemented with naphtalenacetic acid (NAA) or indolylacetic acid (IAA; both at 0.1 mg·dm⁻³ concentration) in the presence of benzylaminopurine (BAP), zeatin or kinetin (all at 5 mg·dm⁻³ concentration) only root organogenesis was obtained. Likewise, when using the two-step method (2 or 5 days exposure to NAA or IAA at 2 mg·dm⁻³ concentration followed by exposure to BAP or zeatin at 1 or 2 mg·dm⁻³ concentration) root organogenesis was observed in all types of explants. Moreover, shoot buds were formed on fragments of epicotyl exposed vertically in relation to the medium. However, attempts at regenerating complete plants from them failed, so did the regeneration of P. nil from callus. The roots were formed in callus cultures only.
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.