Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Opieka pielęgniarska nad pacjentem z zespołem Guillaina-Barré (analiza porównawcza przypadku polskiego i przypadku tureckiego)

100%

Kikolska M.

Long-Term Care Nursing

|

2019

|

tom 3

|

nr 2

2

OPIEKA PIELĘGNIARSKA NAD PACJENTEM Z ZESPOŁEM GUILLAINA-BARRÉ

100%

Kikolska M.

Pielęgniarstwo w Opiece Długoterminowej

|

2018

|

nr 2

PL

DOI: 10.19251/pwod/2018.2(5)StreszczenieWstępZespół Guillaina–Barré to ostra zapalna polineuropatia demielinizacyjna o nieznanej przyczynie. Do rozwoju przyczyniająsię różnego rodzaju infekcje, podane szczepionki.CelCelem niniejszej pracy jest porównanie opieki świadczonej przez pielęgniarki wobec pacjenta polskiego i tureckiegoz zespołem Guillaina-BarréPrezentacja przypadkuPacjent turecki przyjęty do oddziału z tachykardią i ze stanem gorączkowym, miał problemy z poruszaniem. Niezbędnajest pomoc przy zaspokajaniu podstawowych potrzeb życiowych.Pacjent polski przyjęty do oddziału z tachykardią i ze stanem podgorączkowym, odleżyną, problemami z układemoddechowym oraz z poruszaniem się.Praca opiera się na studium indywidualnego przypadku. Do technik użytych w pracy należą: obserwacja, wywiad, analizadokumentacji medycznej.WnioskiRóżnice w pielęgnacji chorych dotyczą przeprowadzania wywiadu przez pielęgniarkę, obrzezania chłopca w młodymwieku oraz zastosowania pozycji ułożeniowej po nakłuciu lędźwiowym.Podobieństwa w procedurach pielęgniarskich dotyczą edukacji rodziców dziecka oraz zalecenia skierowania do poradnispecjalistycznej.Słowa kluczowe: opieka pielęgniarska, zespół Guillain-Barré, pacjent, leczenie

3

PIELĘGNACJA PACJENTA Z REUMATOIDALNYM ZAPALENIEM STAWÓW - STUDIUM PRZYPADKU W OPARCIU O ICNP®

51%

Kikolska M. , Kwiatkowska M. , Żółtowska K. , Płoszka S.

Long-Term Care Nursing

|

2019

|

tom 3

|

nr 3

EN

Introduction Rheumatoid arthritis is included in immunosuppressive diseases. this disease can lead to disability. It usually manifests itself with pain or stiffness in the morning lasting up to one hour. The treatment should include patient rehabilitation and treatment with pharmaceuticals. It is also important to educate the patient about the causes and consequences of the disease. Aim of the study The aim of this study is to show nursing interventions to patients after hip replacement. When creating a care plan, the used terms derived from ICNP®. Case In the presented case, the patient is a woman aged 67 years old with a diagnosis of rheumatoid arthritis. This disease has been accompanying the patient for 35 years. In recent years, she has experienced increased pain in the area of the spine and hip. The hip joint has been degraded. The patient has mobility problems. She was sent to the hospital for an orthopedic ward to perform a hip replacement surgery. The treatment ran correctly and without complications in the general anesthesia of the patient. The patient left the postoperative room with the Redon drainage system. Discussion Rheumatoid arthritis in Poland is a quite common disease. Among the factors affecting the incidence of sex, we can distinguish sex, it follows that women are more often affected by this disease. Most often we deal with an acute form of this disease, which affects almost 2/3 of all patients. Diseases that often appear together during rheumatoid arthritis are obesity and diabetes [Baran, Majorczyk, Jaworek, 2016]. The progress of the disease carries complications related to the blood system, so a frequent cause of death among patients is: heart attack, heart failure, or stroke [2]. This disease has a negative impact on the patient’s well-being. The persistent pain and lack of control over it deteriorate the patient’s comfort as well as his relationships in society. Problems with moving around and performing basic everyday activities make patients dependent on nursing as well as care provided by the patient’s family [Wróbel, Nawalana, Staszkiewicz, Majda, 2017; Wróbel, Nawalana, Staszkiewicz, Majda, 2017]. An aspect that requires special attention is proper treatment of patients affected by the disease as well as focusing on minimizing symptoms of this disease [Wróbel, Nawalana, Staszkiewicz, Majda, 2017]. Conclusions A person after a surgical procedure to implant a hip joint prosthesis is not able to self-care. It is necessary to use specialist equipment in the home environment and support the family in everyday activities. Nursing activities require involvement in starting the patient, relieving the pain and education of the patient and family. Thanks to the use of terms from the ICNP catalog, the nursing process is understandable for people of different nationalities.

PL

Wstęp Reumatoidalne zapalenie stawów jest zaliczane do chorób immunosupresyjnych mogących doprowadzić do niepełnosprawności bądź kalectwa. Przejawia się zazwyczaj bólem bądź sztywnością ujawniającą się rano trwającą nawet 1 godzinę. W leczeniu należy zastosować rehabilitację pacjenta oraz leczeniefarmaceutykami. Istotna jest również edukacja pacjenta na temat przyczyn oraz następstw choroby. Cel pracy Celem przedstawionej pracy jest ukazanie interwencji pielęgniarskich wobec pacjentki po alloplastyce stawu biodrowego. Podczas tworzenia planu opieki odwoływano się do terminów zaczerpniętych z ICNP®. Prezentacja przypadku W prezentowanym przypadku pacjentem jest kobieta w wieku 67 lat z rozpoznaniem reumatoidalnego zapalenia stawów. Choroba ta współtowarzyszy pacjentce od 35 lat. W ciągu ostatnich lat odczuwała zwiększenie bólu w okolicy kręgosłupa oraz stawu biodrowego. Staw biodrowy uległ degradacji oraz zaobserwowano zaburzenia w poruszaniu się. W wyniku tego została ona skierowana do szpitala na oddział ortopedyczny w celu wykonania zabiegu alloplastyki cementowej stawu biodrowego. Zabieg przebiegł prawidłowo i bez powikłań przy ogólnym znieczuleniu chorej. Pacjentka opuściła salę pooperacyjną wraz z systemem drenującym Redona. Dyskusja Reumatoidalne zapalenie stawów w Polsce jest dość popularnym schorzeniem. Wśród czynników mających wpływ na częstość zachorowań możemy wyróżnić płeć, z której wynika, iż to kobiety częściej są dotknięte tą chorobą. Najczęściej do czynienia mamy z postacią ostrą tego schorzenia, która dotyka niemal 2/3 wszystkich pacjentów. Choroby, które często pojawiały się wspólnie podczas reumatoidalnego zapalenia stawów to otyłość oraz cukrzyca [Baran, Majorczyk, Jaworek, 2016]. Postęp choroby niesie za sobą powikłania związane z układem krwionośnym, zatem częstą przyczyną zgonu wśród pacjentów są: zawał, niewydolność serca, lub udar mózgu [Cal - Kocikowska, Szulińska, Bogdański, 2014]. Choroba ta wpływa negatywnie na samopoczucie pacjenta. Nieustający ból oraz brak kontroli nad nim pogarsza komfort pacjenta, a także jego relacje w społeczeństwie. Problemy z poruszaniem się i wykonywaniem podstawowych czynności dnia codziennego uzależniają pacjentów od opieki zarówno pielęgniarskiej jak i nieprofesjonalnej sprawowanej przez rodzinę pacjenta [Wróbel, Nawalana, Staszkiewicz, Majda, nr 1, 2017; Wróbel, Nawalana, Staszkiewicz, Majda, 2017]. Aspektem wymagającym szczególnej uwagi jest prawidłowe leczenie pacjentów dotkniętych chorobą jak również skupienie się na zminimalizowaniu objawów tego schorzenia [Wróbel, Nawalana, Staszkiewicz, Majda, 2017]. Wnioski Osoba po zabiegu chirurgicznym wszczepienia endoprotezy stawu biodrowego nie jest zdolna do samoopieki i samopielęgnacji. Konieczne jest zastosowanie specjalistycznych urządzeń w środowisku domowym oraz wsparcie rodziny w czynnościach dnia codziennego. Działania pielęgniarskie w opiece nad taką pacjentką wymagają zaangażowania w uruchamianiu pacjentki, uśmierzaniu bólu oraz edukacji chorej i rodziny. Dzięki zastosowaniu terminów z katalogu ICNP proces pielęgnowania jest zrozumiały dla osób o różnych narodowościach.

4

PIELĘGNACJA PACJENTA Z REUMATOIDALNYM ZAPALENIEM STAWÓW - STUDIUM PRZYPADKU W OPARCIU O ICNP®

51%

Kikolska M. , Kwiatkowska M. , Żółtowska K. , Płoszka S.

Pielęgniarstwo w Opiece Długoterminowej

|

2018

|

nr 3

PL

DOI: 10.19251/pwod/2018.3(5)StreszczenieWstępReumatoidalne zapalenie stawów jest zaliczane do chorób immunosupresyjnych mogących doprowadzić do niepełnosprawności bądź kalectwa. Przejawia się zazwyczaj bólem bądź sztywnością ujawniającą się rano trwającą nawet 1 godzinę. W leczeniu należy zastosować rehabilitację pacjenta oraz leczeniefarmaceutykami. Istotna jest również edukacja pacjenta na temat przyczyn oraz następstw choroby.Cel pracyCelem przedstawionej pracy jest ukazanie interwencji pielęgniarskich wobec pacjentki po alloplastyce stawu biodrowego. Podczas tworzenia planu opieki odwoływano się do terminów zaczerpniętych z ICNP®.Prezentacja przypadkuW prezentowanym przypadku pacjentem jest kobieta w wieku 67 lat z rozpoznaniem reumatoidalnego zapalenia stawów. Choroba ta współtowarzyszy pacjentce od 35 lat. W ciągu ostatnich lat odczuwała zwiększenie bólu w okolicy kręgosłupa oraz stawu biodrowego. Staw biodrowy uległ degradacji oraz zaobserwowano zaburzenia w poruszaniu się. W wyniku tego została ona skierowana do szpitala na oddział ortopedyczny w celu wykonania zabiegu alloplastyki cementowej stawu biodrowego. Zabieg przebiegł prawidłowo i bez powikłań przy ogólnym znieczuleniu chorej. Pacjentka opuściła salę pooperacyjną wraz z systemem drenującym Redona.DyskusjaReumatoidalne zapalenie stawów w Polsce jest dość popularnym schorzeniem. Wśród czynników mających wpływ na częstość zachorowań możemy wyróżnić płeć, z której wynika, iż to kobiety częściej są dotknięte tą chorobą. Najczęściej do czynienia mamy z postacią ostrą tego schorzenia, która dotyka niemal 2/3 wszystkich pacjentów. Choroby, które często pojawiały się wspólnie podczas reumatoidalnego zapalenia stawów to otyłość oraz cukrzyca [Baran, Majorczyk, Jaworek, 2016]. Postęp choroby niesie za sobą powikłania związane z układem krwionośnym, zatem częstą przyczyną zgonu wśród pacjentów są: zawał, niewydolność serca, lub udar mózgu [Cal - Kocikowska, Szulińska, Bogdański, 2014]. Choroba ta wpływa negatywnie na samopoczucie pacjenta. Nieustający ból oraz brak kontroli nad nim pogarsza komfort pacjenta, a także jego relacje w społeczeństwie. Problemy z poruszaniem się i wykonywaniem podstawowych czynności dnia codziennego uzależniają pacjentów od opieki zarówno pielęgniarskiej jak i nieprofesjonalnej sprawowanej przez rodzinę pacjenta [Wróbel, Nawalana, Staszkiewicz, Majda, nr 1, 2017; Wróbel, Nawalana, Staszkiewicz, Majda, 2017]. Aspektem wymagającym szczególnej uwagi jest prawidłowe leczenie pacjentów dotkniętych chorobą jak również skupienie się na zminimalizowaniu objawów tego schorzenia [Wróbel, Nawalana, Staszkiewicz, Majda, 2017].WnioskiOsoba po zabiegu chirurgicznym wszczepienia endoprotezy stawu biodrowego nie jest zdolna do samoopieki i samopielęgnacji. Konieczne jest zastosowanie specjalistycznych urządzeń w środowisku domowym oraz wsparcie rodziny w czynnościach dnia codziennego. Działania pielęgniarskie w opiece nad taką pacjentką wymagają zaangażowania w uruchamianiu pacjentki, uśmierzaniu bólu oraz edukacji chorej i rodziny. Dzięki zastosowaniu terminów z katalogu ICNP proces pielęgnowania jest zrozumiały dla osób o różnych narodowościach.Słowa kluczowe: reumatoidalne zapalenie stawów, alloplastyka stawu biodrowego, kinezyterapia, rola pielęgniarki, ICNP®

5

Pielęgnacja pacjenta z rurką tracheotomijną po leczeniu chirurgicznym nowotworu krtani – studium przypadku w oparciu o ICNP®

51%

Jankowska P. , Kikolska M. , Kochman D. , Głowacka M.

Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu

|

2017

|

nr 3

88-105

EN

Introduction. Tracheostomy is an operative procedure that creates a surgical airway in the cervical trachea. The most common larynx cancer is localized in the epiglottis (55%), loud (40%) and subacute (5%). Histopathological variation is squamous cell carcinoma. Symptoms that occur in the course of the disease are: increased hoarseness, altered voice color, swallowing pain, enlarged lymph nodes, hemoptysis. The symptoms mentioned above indicate that it is an early stage of the disease so that appropriate treatment can be applied quickly. Aim. The purpose of this study is to present a care plan to a tracheotomy patient after laryngeal cancer surgery with reference to the terms taken from ICNP®. Case study. Patient admitted to hospital due to increased dyspnoea, problems with swallowing, hoarseness and enlarged lymph nodes. The larynx cancer was diagnosed in the patient and the man was qualified for total laryngectomy. The sick feels uncomfortable in the new situation, unable to accept changes in his or her body and adapt to the new condition. Lack of knowledge and skills in the care and care of tracheostomy tubes leads the patient to depression. Discussion. Diagnosing a patient suffering from a cancer disease causes stressful reactions in different spheres: somatic, cognitive, emotional and social. In the first somatic sphere stress increases the intensity of the ailment. In the emotional sphere, stress is exacerbated by apathy, depression, despair, and panic in the newly emerging situation. Often, social stress triggers isolation, withdrawal , and breaking relationships with other people. Stress level depends on the degree of tumor progression, prognosis, localization, general health and appropriate medicinal methods. The physician and psychologist should provide exhaustive answers to patient questions as it reduces the anxiety of patients from the future. Conclusions. The use of ICNP® in the design of a nursing care plan for a tracheostomy tube patient will allow monitoring of the number, nature and quality of benefits provided. Applying a suitable care plan will allow the patient to have a better quality of life. Recognition of the current nursing care issues in the patient is the basis for creating a proper patient care plan.

PL

Wstęp. Tracheostomia jest to przetoka miedzy tchawica a skórą, która jest wykonywana w celu utrzymania drożności dróg oddechowych. Zabieg jest wykonywany w celu udrożnienia dróg oddechowych. Najczęściej nowotwór krtani umiejscawia się w nagłośni (55%), głośni (40%) oraz jamie podgłośniowej (5%). Odmianą histopatologiczną jest rak płaskonabłonkowy. Objawami występującymi w przebiegu choroby są: narastająca chrypka, zmieniona barwa głosu, ból podczas przełykania, powiększone węzły chłonne, krwioplucie. Wymienione wyżej objawy choroby wskazują na jej wczesne stadium przez co szybko można podjąć odpowiednie leczenie. Cel pracy. Celem opracowania jest prezentacja planu opieki wobec pacjenta z rurką tracheotomijną po leczeniu chirurgicznym nowotworu krtani wraz z odwołaniem się do terminów zaczerpniętych z ICNP®. Prezentacja przypadku. Pacjent przyjęty do szpitala z powodu narastającej duszności, problemów z przełykaniem, chrypki oraz powiększonych węzłów chłonnych. Wykryto u pacjenta nowotwór krtani przez co mężczyzna został zakwalifikowany do całkowitej laryngektomii. Chory czuje się nieswojo w nowo zaistniałej sytuacji, nie potrafi zaakceptować zmian dotyczących swojego ciała i przystosować się do nowego funkcjonowania. Brak wiedzy oraz umiejętności pielęgnacji rurki tracheostomijnej doprowadza pacjenta do stanu depresji. Dyskusja. Zdiagnozowanie u chorego choroby nowotworowej powoduje reakcję stresową we wszystkich jego sferach: somatycznej, poznawczej, emocjonalnej i społecznej. W sferze somatycznej stres powoduje wzrost natężenia dolegliwości. W sferze emocjonalnej reakcje stresowe nasilają się powodując apatie, przygnębienie, rozpacz oraz panikę nowo zaistniałą sytuacją. Często reakcja stresowa w płaszczyźnie społecznej wywołuje izolację, wycofanie się oraz zerwanie kontaktów z innymi ludźmi. Nasilenie się stresu zależy od stopnia zawansowania nowotworu, rokowania, lokalizacji, ogólnego stanu zdrowia oraz odpowiednich metod leczniczych. Lekarz oraz psycholog powinien udzielić wyczerpujących odpowiedzi na pytania zadane przez pacjenta bowiem zmniejsza to lęk chorych przed przyszłością. Wnioski. Zastosowanie ICNP® w projektowaniu planu opieki pielęgniarskiej wobec pacjenta z rurką tracheostomijną, umożliwi monitorowanie liczby, charakteru i jakości udzielanych świadczeń. Zastosowanie odpowiedniego planu opieki pozwoli pacjentowi na lepszą jakość życia. Rozpoznanie aktualnych problemów pielęgnacyjnych u pacjenta jest podstawą do stworzenia właściwego planu opieki nad pacjentem.

6

Pielęgnacja pacjenta ze stomią po leczeniu chirurgicznym nowotworu jelita grubego - studium przypadku w oparciu o icnp®

45%

Jankowska P. , Kikolska M. , Kwiatkowska M. , Kochman D. , Głowacka M.

Long-Term Care Nursing

|

2019

|

tom 2

|

nr 1

7

Poziom wiedzy na temat raka szyjki macicy wśród kobiet

45%

Jankowska P. , Kikolska M. , Kwiatkowska M. , Kochman D. , Głowacka M.

Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu

|

2017

|

nr 1

22-46

EN

Introduction. Mortality in cervical cancer in Poland is one of the major oncological problems. Aim. Evaluation of women's knowledge about the risk factors for cervical cancer and the possibility of preventing cancer through preventive examinations. Material and methods. The study was carried out online. 135 women participated in the study. The research tool applied - the survey questionnaire containing 20 questions concerning the subject of the study. Information gathered in 135 survey questionnaires was analyzed. Based on the information obtained, statistical tables and graphs showing the distribution of the analyzed features were prepared. The women surveyed gave their consent and willingness to participate in the study and were informed of the anonymity of the study. Results. In the study, 74% of women think that cytology is the best way to detectany abnormalities. The highest number of respondents who declared this were aged 21-30 and 41-50. As many as 39% of women had never been examined for the early detection of cervical cancer and 12% do not remember when the study took place. Less than half (42%) had a cytology caleradication performed in the last 3 years and approximately 7% of the women had it done within the last 3-5 years. Half of women know what frequency of cytology performance should be, unfortunately the other half are not awareofit. The doctor or the midwife (26%) were referred to as a source of information concerning cervical cancer, half of the women surveyed(52%) relied on their own knowledge, where as the remaining 22% declared that they were not interested in the issue related to the cancer it self and its prevention. Conclusions. The studies show thatwomen'sknowledgeaboutcervicalcancerpreventionisunsatisfactory. Lack of knowledge was typical for younger women under 20 years of age. Only 42% of the women under go prophylactic cervical screening. Actions promoting cancer prevention are rarely performed and have insufficient publicity due to which a small percentage of women area ware of the action being performed.

PL

Wstęp. Umieralność na raka szyjki macicy w Polsce stanowi jeden z głównych problemów onkologicznych. Cel. Ocena wiedzy kobiet na temat czynników ryzyka rozwoju raka szyjki macicy oraz możliwości zapobiegania nowotworowi poprzez badania profilaktyczne. Materiał i metody. Badanie zostało przeprowadzone w Internecie. W badaniu wzięło udział 135 kobiet. Posłużono się narzędziem badawczym – kwestionariuszem ankiety, zawierającym 20 pytań dotyczących przedmiotu badań. Informacje zebrane w 135 kwestionariuszach ankiet poddano analizie. Na podstawie uzyskanych informacji zostały stworzone tabele statystyczne i wykresy obrazujące rozkłady analizowanych cech. Badane kobiety wyraziły zgodę i chęć udziału w badaniach oraz zostały poinformowane o anonimowości badania. Wyniki. W przeprowadzonym badaniu 74% kobiet uważa, że badanie cytologiczne jest najlepszą metodą pozwalającą wykryć wszelkie nieprawidłowości. Najwięcej badanych, które tak zadeklarowało było w wieku 21-30 i 41-50. Aż 39% kobiet nigdy nie było badanych pod kątem wczesnego wykrywania raka szyjki macicy i 12% nie pamięta kiedy miało to badanie. Niecała połowa (42%) miała w ciągu ostatnich 3 lat pobierany wymaz cytologiczny a około 7% kobiet miało wciągu ostatnich 3-5 lat. Połowa kobiet wie z jaką częstotliwością należy wykonywać cytologię, niestety druga połowa nie wie tego. Jako źródło informacji odnośnie raka szyjki macicy wskazywano lekarza lub położną(26%), połowa badanych kobiet (52%) czerpała wiedzę we własnym zakresie zaś pozostałe (22%) zadeklarowało, że w ogóle nie interesuje się tematyką związaną z samym nowotworem i profilaktyką. Wnioski. Z przeprowadzonych badań wynika, że wiedza kobiet na temat profilaktyki raka szyjki macicy jest niezadawalająca. Brak wiedzy charakteryzował młodsze kobiety poniżej 20 roku życia. Zaledwie 42% badanych kobiet poddaje się profilaktycznym badaniom szyjki macicy. Akcje promujące zapobieganie nowotworowi są rzadko przeprowadzane oraz zbyt mało nagłaśniane w wyniku czego mały odsetek kobiet jest świadomy o przeprowadzanej akcji.

8

PIELĘGNACJA PACJENTA ZE STOMIĄ PO LECZENIU CHIRURGICZNYM NOWOTWORU JELITA GRUBEGO - STUDIUM PRZYPADKU W OPARCIU O ICNP®

45%

Jankowska P. , Kikolska M. , Kwiatkowska M. , Kochman D. , Głowacka M.

Pielęgniarstwo w Opiece Długoterminowej

|

2017

|

nr 1

PL

StreszczenieWstępZachorowanie na nowotwór jelita grubego i następstwami jakimi jest wyłonienie stomii są dużym szokiem dla psychiki człowieka.Grupami wysokiego ryzyka wśród nowotworów jelita grubego są: polipowatość rodzinna, choroba Leśniowskiego- Crohna, przebyty rakjelita grubego, wrodzony zespół niepolipowaty jelita grubego i odbytnicy, gruczolaki pojedyncze i mnogie, przetoka moczowo- okrężnicza,przebyty rak trzonu macicy i jajników, kamica pęcherzyka żółciowego oraz kobiety, które nie rodziły[Fibak, 2005].Cel pracyCelem pracy jest ocena życia chorych z wyłonioną stomią jelitową spowodowaną przez nowotwór jelita grubego z wykorzystaniemICNP®.Prezentacja przypadkuPacjent przyjęty do szpitala na zabieg operacyjny spowodowany przez nowotwór jelita grubego. Pacjentowi chirurgicznemu zostaławyłoniona przetoka jelitowa. Chory czuje się nieswojo w nowo zaistniałej sytuacji, nie potrafi zaakceptować zmian dotyczących swojegociała i przystosować się do nowego funkcjonowania. Brak wiedzy oraz umiejętności na temat pielęgnacji stomii doprowadza pacjenta dodepresji pooperacyjnej.DyskusjaDzięki rozwojowi nauk medycznych jest większa szansa na wyleczenie chorób dawniej nieuleczalnych. W dzisiejszych czasach chorobyprzewlekłe są negatywnie odbierane przez społeczeństwo, doprowadzają one do zmian psychicznych i biologicznych. Przez co zmieniasię udział człowieka w życiu rodzinnym, zawodowym oraz społecznym. Jakość życia chorych ze stomią ma charakter wieloaspektowyi zmienia się w czasie [Banaszkiewicz i wsp., 2007].WnioskiOsoby z wyłonioną stomią mogą spożywać te same produkty co przed operacją, ponieważ nie ma żadnych ograniczeń żywieniowych.Niektórzy jednak pacjenci muszą mieć zmodyfikowaną dietę ponieważ nie tolerują niektórych produktów. Dieta ma być ułożona w takisposób, aby nie powodowała zaparć i biegunek. Rozpoznanie aktualnych problemów pielęgnacyjnych u pacjenta jest podstawą dostworzenia właściwego planu opieki nad pacjentem.Słowa kluczowe: rak jelita grubego, przetoka jelitowa, pielęgnacja stomii, ICNP®

9

Pielęgnacja pacjenta z anoreksją – studium przypadku w oparciu o ICNP®

45%

Kwiatkowska M. , Kikolska M. , Jankowska P. , Kochman D. , Głowacka M.

Long-Term Care Nursing

|

2019

|

tom 2

|

nr 2

10

PIELĘGNACJA PACJENTA Z ANOREKSJĄ – STUDIUM PRZYPADKU W OPARCIU O ICNP®

45%

Kwiatkowska M. , Kikolska M. , Jankowska P. , Kochman D. , Głowacka M.

Pielęgniarstwo w Opiece Długoterminowej

|

2017

|

nr 2

PL

StreszczenieWstępAnoreksja, tzw. jadłowstręt psychiczny (JP), jest schorzeniem psychicznym, polega na celowym zaburzeniu odżywiania,poprzez nagminną utratę masy ciała. Diagnozuje się ją u osób, które ważą mniej niż 85% swojej należnej masy ciała. Anoreksjadotyka zazwyczaj dziewcząt w wieku od 12 do 18 r.ż., chora odczuwa lęk związany z przekonaniem o nieestetycznymwyglądzie bądź budowie ciała. W celu utraty masy ciała podejmuje niejednokrotnie wyzwania, takie jak nagminne ćwiczenia,głodówki, a niekiedy stosuje środki przeczyszczające.Cel pracyCelem opracowania jest prezentacja planu opieki wobec pacjentki z anoreksją wraz z odwołaniem się do terminówzaczerpniętych z ICNP®.Prezentacja przypadkuPacjentka przyjęta do szpitala z powodu utraty przytomności. Od wielu lat choruje na anoreksję i zażywa środkiprzeczyszczające. Chora ze względu na swój stan psychiczny i błędny wizerunek własnej osoby nie chce spożywaćproduktów spożywczych, które dostarczałyby jej odpowiednich substancji odżywczych potrzebnych do prawidłowegofunkcjonowania organizmu.DyskusjaW ostatnich 40 latach nastąpił wzrost zachorowań na zaburzenia odżywiania. Kobiety w coraz młodszym wieku chorująna anoreksję psychiczną. Czynnikami zwiększającymi ryzyko zgonu w anoreksji psychicznej są: osoby w podeszłymwieku, pobyt w szpitalu, długotrwałe zaburzenia. W chwili przyjęcia na oddział nasilają się objawy choroby. Na aktywnośćsamobójczą przyczynia się występowanie wielu czynników w tym: stosowanie środków przeczyszczających w jadłowstręciepsychicznym, objawy depresji oraz współistnienie alkoholizmu. Zwykle chorzy na JP umierają z powodu samobójstwa orazpowikłań somatycznych.[Spychalska, 2013]WnioskiZastosowanie ICNP® w projektowaniu planu opieki pielęgniarskiej wobec pacjentki z anoreksją, umożliwi monitorowanieliczby, charakteru i jakości udzielanych świadczeń. Zastosowanie odpowiedniego planu opieki pozwoli pacjentce unormowaćwskaźnik BMI do granic normy > 18.5.Słowa kluczowe: anoreksja, utrata przytomności, odwodnienie, ICNP®

11

Pielęgnacja pacjenta ze stwardnieniem rozsianym, niedoczynnością tarczycy - studium przypadku w oparciu o icnp®

38%

Kwiatkowska M. , Jankowska P. , Kikolska M. , Pilewski D. , Kochman D. , Głowacka M.

Long-Term Care Nursing

|

2019

|

tom 2

|

nr 3

12

OCENA SKUTECZNOŚCI DZIAŁAŃ PIELĘGNACYJNO-OPIEKUŃCZYCH NAD PACJENTAMI Z RYZYKIEM POWSTANIA ODLEŻYN

38%

Kwiatkowska M. , Kikolska M. , Płoszka S. , Żółtowska K. , Wojciechowska Z. , Kochman D. , Głowacka M.

Pielęgniarstwo w Opiece Długoterminowej

|

2018

|

nr 1

PL

DOI: 10.19251/pwod/2018.1(1)WstępJednym z najczęstych powikłań występujących u ciężko chorych pacjentów geriatrycznych, którzy zmagają się ograniczonąsprawnością ruchową jest występowane odleżyn. Ich obecność powoduje szereg negatywnych następstw. Potrafią być oneźródłem uciążliwego bólu oraz cierpienia, które pogłębiają zmniejszenie sprawności fizycznej, a także zwiększają znaczącoryzyko powikłań i pogorszenia stanu zdrowia. W ostateczności mogą prowadzić do zgonu pacjenta objętego schorzeniem.Występując przewlekle powodują izolację społeczną, zaburzając prawidłowe funkcjonowanie. Z ekonomicznego punktuwidzenia są źródłem dużych kosztów związanych z leczeniem oraz dłuższym pobytem pacjenta w szpitalu. Najczęściejłączą się ze zwiększonym nakładem pracy sprawowanej przez personel medyczny. W przypadku pojawienia się odleżynnależy zarówno z nakładem pracy związanej z pielęgnacją jak i środkami pieniężnymi, lecz niestety nie zawsze przynosioczekiwane rezultaty. Działania profilaktyczne z zakresu powstawania odleżyn są obowiązkiem zarówno pielęgniarek,a także innych członków wchodzących w skład zespołu terapeutycznego [Wieczorkowska-Tobis, Talarska, 2017].CelCelem prezentowanej pracy była ocena skuteczności działań opiekuńczo-pielęgnacyjnych sprawowanych przez personelmedyczny.Materiał i metodyW badaniu wzięły udział 42 osoby. Narzędziem badawczym jakie przyjęto była ankieta własnego autorstwa, którąprzeprowadzono wśród pacjentów Zakładu Opiekuńczo-Pielęgnacyjnego w Płocku. Do kwestionariusza dołączonowystandaryzowane skale mające za zadanie ocenę sprawności fizycznej oraz ryzyka rozwoju odleżyn.WynikiPacjenci Płockiego Zakładu Opiekuńczo-Pielęgnacyjnego pozytywnie oceniają poziom opieki, jaki zapewniają im zarównoopiekunowie medyczni jak i pielęgniarki. Mogą oni liczyć na pomoc i wsparcie, w związku z czym ich komfort w związkuz przebywaniem w placówce kształtuje się na wysokim poziomie. Badani są zdania, że zwiększenie liczby personelumedycznego miałoby korzystny wpływ na zwiększenie poziomu jakości udzielanych im świadczeń zdrowotnych.DyskusjaPraca pielęgniarki nad osobami całkowicie lub częściowo zależnych od specjalistycznej opieki, wymaga współpracy zestrony rodziny i innych opiekunów chorego. 90% ankietowanych oceniło życzliwość pielęgniarek jako bardzo dobrzei dobrze. Opinie badanych na temat oceny kompetencji zawodowych oraz wiedzy pielęgniarek z zakresu wykonywanejprzez nie pracy przedstawiały, że 86,7% badanych pacjentów oceniło je na poziomie bardzo dobrym oraz 10%respondentów - na dobrym. U pacjentów przebywających na oddziałach intensywnej opieki medycznej średnia częstośćpowstawania odleżyn wynosiła ok. 20%.WnioskiWśród najgroźniejszych powikłań u pacjentów geriatrycznych przebywających w zakładzie Opiekuńczo-Pielęgnacyjnymzaliczyć możemy odleżyny. Właściwa i systematyczna pielęgnacja stosowana przez personel medyczny zmniejsza znaczącoryzyko odleżyn, jak i powikłań związanych z nimi. Tylko praca zespołowa opiekunów oraz pielęgniarek efektywnie wpływana brak rozwoju odleżyn. Na skuteczność prewencji przeciwodleżynowej wpływa cały zespół terapeutyczny. Przebywaniepacjenta w placówce pielęgnacyjno-opiekuńczej zapewnia mu profesjonalną opiekę medyczną.Słowa kluczowe: Odleżyna, pielęgnacja, prewencja.

13

IDENTYFIKACJA CECH SUGERUJĄCYCH AUTYZM W ZACHOWANIU DZIECI W OPINII RODZICÓW

38%

Płoszka S. , Żółtowska K. , Kikolska M. , Kwiatkowska M. , Pilewski D. , Kochman D. , Głowacka M.

Pielęgniarstwo w Opiece Długoterminowej

|

2018

|

nr 1

PL

DOI: 10.19251/pwod/2018.1(4)StreszczenieWstępWyróżniamy dwa rodzaje autyzmu, jeden o podłożu schizofrenicznym, drugi o podłożu neurologicznym. Dzieciprzejawiający objaw autyzmu mają problemy w komunikacji, zarówno w sposobie mówienia, jak i w rozwoju mowy.Bardzo rzadko używają gestów i spojrzeń. Do objawów należy także autostymulacja czyli, powtarzanie jakiś czynności,zachowań często niezrozumiałych przez otoczenie. Należy pamiętać, że dzieci chore na autyzm nie tolerują hałasu,mają problemy z koncentracją, problemy ze snem, nie lubi zmian. Takie dzieci mają tendencję do upodobań np.ulubiona zabawka, miejsce do zabawy, rodzaj spożywanego posiłku, sposób podania jedzenia, a na każde odstępstwood normy reagują krzykiem i płaczem. Przyczyny autyzmu nie są bliżej określone. Mówi się obecnie o uwarunkowaniugenetycznym i środowiskowym, jednak należy pamiętać, ze jedynie współdziałanie wielu czynników może doprowadzićdo wystąpienia patologii. Pierwsze objawy choroby zwykle dostrzega rodzic, stwierdza on nienaturalne zachowanieswojego dziecka, odróżniające się od dzieci w jego wieku. Zwykle choroba rozpoznawana jest od 2 do 7 roku życia.Dzieci z autyzmem są obarczone skutkami choroby, do których zaliczamy głównie trudność w uczeniu się, mówieniu,tolerancji samotności i przebywanie w niewielkim kręgu osób.CelCelem przedstawionej pracy jest przybliżenie terminu oraz analiza ryzyka pojawienia się u dziecka zaburzeńautystycznych.Materiał i metody badawczeBadanie przeprowadzono w okresie od stycznia do lutego 2018 roku. W badaniu wykorzystano metodę sondażu, technikęankietowania oraz kwestionariusz ankiety - M-CHAT-R/F. W badaniu wzięło udział 250 osób.WynikiPonad 80% ankietowanych wskazało, że ich dziecko bawi się w zabawy. Większa część opiniodawców stwierdziła, że ichpociecha lubi zabawy polegające na wspinaczce. Duża część opiniodawców stwierdziła, że ich dziecko wskazuje palcemna przedmiot prosząc o pomoc, gdy samo nie może go dosięgnąć. Większość uczestników badania widzi, że ich dzieckowykazuje zainteresowanie innymi dziećmi poprzez spoglądanie w ich stronę, uśmiechanie się czy podchodzeniem donich. Ponad połowa respondentów stwierdziła, że ich dziecko naśladuje gesty lub wydawane przez nich dźwięki.DyskusjaZakłada się, że na wystąpienie autyzmu ma wpływ wiele czynników występujących jednocześnie. Udowodniono, żemężczyźni aż 4-krtonie częściej, niż kobiety chorują na ASD. Mimo wielu czynników wpływających na możliwośćwystąpienia autyzmu w Polce nie ma obowiązku monitorowania i dokumentowania osób chorych na ASD. Rodzice,z którymi przeprowadzono badania stwierdzili, że dzieci chore na autyzm w pierwszej fazie przestają reagować na swojeimię, nie okazują rodzicom uczuć, występują zaburzenia w zakresie sensorycznym.WnioskiWyniki analizy według kwestionariusza - M-CHAT-R/F w znacznej większości (96%)okazały się negatywne - czylidzieci nie mają w zachowaniu cech autyzmu. W badaniu tylko nieliczne przypadki (4%)okazały się pozytywne - oznacza,że dzieci przejawiają cechy autystyczne i powinny być poddane dokładniejszej diagnozie.Słowa kluczowe: autyzm, rozpoznanie autyzmu, rodzice

14

Identyfikacja cech sugerujących autyzm w zachowaniu dzieci w opinii rodziców

38%

Płoszka S. , Żółtowska K. , Kikolska M. , Kwiatkowska M. , Pilewski D. , Kochman D. , Głowacka M.

Long-Term Care Nursing

|

2019

|

tom 3

|

nr 1

15

Ocena skuteczności działań pielęgnacyjno-opiekuńczych nad pacjentami z ryzykiem powstania odleżyn

38%

Kwiatkowska M. , Kikolska M. , Płoszka S. , Żółtowska K. , Wojciechowska Z. , Kochman D. , Głowacka M.

Long-Term Care Nursing

|

2019

|

tom 3

|

nr 1

16

PIELĘGNACJA PACJENTA ZE STWARDNIENIEM ROZSIANYM, NIEDOCZYNNOŚCIĄ TARCZYCY - STUDIUM PRZYPADKU W OPARCIU O ICNP®

38%

Kwiatkowska M. , Jankowska P. , Kikolska M. , Pilewski D. , Kochman D. , Głowacka M.

Pielęgniarstwo w Opiece Długoterminowej

|

2017

|

nr 3

PL

WstępStwardnienie rozsiane to jedna z chorób zapalno-demielinizacyjnych ośrodkowego układu nerwowego. Zmiany, którezachodzą przeważnie oddziałują na osłonki mielinowe komórek nerwowych. Choroba atakuje młodych ludzi pomiędzy 20a 40 rokiem życia. Niedoczynność tarczycy to zespół symptomów wywołany zbyt małą ilością hormonów tarczycy. Chorobadotyka ludzi między 40 a 60 rokiem życia. Utrzymujące się długotrwale dolegliwości związane z niedoczynnością tarczycyoraz stwardnieniem rozsianym niekorzystnie wpływają na zdrowie chorego. Dlatego też niezbędne jest zbudowanie planupielęgniarskiej opieki, która zmniejszy ryzyko wszelakich powikłań i poprawi stan chorego.Cel pracyCelem pracy jest przedstawienie planu opieki nad pacjentem z niedoczynnością tarczycy i stwardnieniem rozsianym wrazz odwołaniem się do terminów zaczerpniętych z ICNP®.Prezentacja przypadkuPacjent przyjęty do szpitala z symptomami charakterystycznymi dla niedoczynności tarczycy. Oprócz choroby gruczołuwspółistnieje u pacjenta stwardnienie rozsiane, które również utrudnia pacjentowi codzienne życie jak i dbanie o swoje zdrowie.DyskusjaStwardnienie rozsiane oraz niedoczynność tarczycy mogą znacznie obniżać jakość życia. Opieka pielęgniarska ma zazadanie przystosowanie pacjenta do osiągnięcia maksymalnej sprawność i samodzielności w środowisku domowym i pracy.Zmniejszanie ryzyka powikłań stanowi ważny cel w budowaniu opieki pielęgniarskiej długoterminowej.WnioskiZastosowanie ICNP® w projektowaniu planu opieki pielęgniarskiej wobec pacjenta z stwardnieniem rozsianymi niedoczynnością gruczołu tarczowego umożliwi monitorowanie jakości udzielanych świadczeń. Zastosowanieodpowiedniego planu opieki pozwoli pacjentowi powrócić do stanu sprzed zaostrzeń choroby.Słowa kluczowe: stwardnienie rozsiane, niedoczynność tarczycy, ICNP®