Artykuł jest próbą spojrzenia na książki Antoniego Kępińskiego, wybitnego psychiatry, z perspektywy komunikacyjnej i stylistycznej, której dotąd w omówieniach jego dzieła nie uwzględniano. Stanowi też rekonstrukcję obrazu świata człowieka i choroby psychicznej w dziele Kępińskiego, traktowanej jako efekt zaburzenia wymiany informacji między podmiotem a światem zewnętrznym. Kępiński w opisie choroby używał terminologii medycznej, lecz posługiwał się także prostymi metaforami i porównaniami, pozwalającymi lepiej rozumieć stan psychiczny chorego, co z pewnością przyczyniło się do popularności dzieła tego psychiatry wśród czytelników, którzy nie zajmują się zawodowo zagadnieniami psychiatrii i psychologii. Styl książek Kępińskiego motywowany był dążeniem do takiego mówienia o chorobie psychicznej i chorym, które nie redukuje choroby do jednej z kategorii znanych z obowiązujących klasyfikacji medycznych, co z kolei przywraca choremu podmiotowość.
EN
The article attempts to insight into the books by an eminent psychiatrist Antoni Kępiński from a communicative and stylistic perspective that has been disregarded to this date. It also is a reconstruction of a man’s world image and mental illness in Kępiński’s work viewed as an effect of disorder in information exchange between the subject and external world. In his description of an illness, Kępiński took advantage of medical terminology, though also employed metaphors and comparisons allowing to better comprehend the mental state of the ill person, the two latter of which undoubtedly added to the popularity of his work among those readers who were not professionally related to psychiatry and psychology. The style of Kępiński’s books was motivated by the strive to write about the illness and the ill in such a mode so as not to reduce the illness to one category from among the valid medical classifications, which, in turn, restores the ill’s subjectivity.
Artykuł jest wnikliwym opisem demonstracji organizowanych w różnych miastach w Polsce przez Strajk Kobiet w końcu 2020 roku i na początku roku 2021 jako zjawiska kulturowego. Owe demonstracje i manifestacje miały charakter widowiska, spektaklu i posługiwały się językiem, który był krytykowany w dyskursie publicznym związanym tym wydarzeniem – przede wszystkim przez komentatorów negujących założenia protestów (telewizja publiczna, prasa prawicowa). Wykorzystywane w demonstracjach hasła oraz komunikacyjny aspekt protestów wprowadziły istotne przegrupowania w taksonomii kulturowej i komunikacji publicznej. Użycie haseł o charakterze wulgaryzmów, przekleństw, formuł postulatywnych i życzeniowych służyło symbolicznemu wykluczeniu aktualnej władzy politycznej, która niedługo przed protestami Strajku Kobiet wprowadziła do prawa polskiego faktyczny zakaz aborcji. Komunikacyjnie i semiotycznie aspekty demonstracji można włączyć w porządek kultury wernakularnej, gdyż realizują one przypisane jej cechy oraz właściwości. Analiza funkcjonowania protestów została przeprowadzona za pomocą narzędzi semiotycznych i metodologii stosowanej w socjologii komunikowania publicznego.
EN
The article is an insightful description of demonstrations organised in many Polish cities by Strajk Kobiet (All-Poland Women’s Strike) at the end of the year 2020 and at the beginning of 2021 viewed as a cultural phenomenon. The demonstrations and manifestations were shows and performances in their nature, and made use of the language that was severely criticised in political discourse connected with these events, primarily by the commentators who negated the assumptions of the protests (public television, right-wing press). The use of the slogan in the demonstrations and communicative aspect of the protests brought about substantial groupings cultural taxonomy and public communication. Using slogans of vulgar character, swear-words as well as postulate and wish formulas aimed at a symbolic exclusion of the present political power that shortly before the protests of Strajk Kobiet (All-Poland Women’s Strike) introduced to the Polish law a complete ban of abortion. Communicative and semiotic aspects of demonstrations can be included into the order of vernacular culture as they retain the features and properties attached to it. The analysis of the protests was carried out with semiotic tools and the methodology applied to public communication sociology.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.