Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Supraclavicular Approach to the Subclavian Vein – One Well Forgotten Technique with Impressive Results

100%

Borisov B. , Iliev S.

|

tom 91(4)

19-23

EN

Purpose: Insertion of temporary and tunneled catheters for hemodialysis in the internal jugular vein is a “gold standard”. On the other hand, the supraclavicular approach to the subclavian vein was described by Yoffa in 1965. Despite its old invention, the latter technique has been well forgotten for unknown reasons. The aim of this study is to present our experience with the usage of the supraclavicular approach for insertion of temporary and tunneled catheters as vascular access for hemodialysis treatment. Material and Methods: We provide our experience on the insertion of 506 temporary and 501 tunneled catheters within a fiveyear period (from 1st January 2010 to 31st December 2014). We use 8 (eight) different places for catheters’ insertion, including the subclavian vein via supraclavicular approach following the techniques of D. Yoffa and J. Gorchynski. The collected data include age, sex, reasons for hemodialysis, number of attempts for successful cannulation, number of acute (AC) and chronic (CC) complications, and dependence on the catheter insertion location. Results: The gender distribution shows 463 (46%) women and 544 (54%) men with a median age of 60.0 (+/- 13.2) years. In the cases of temporary catheters: 104 (20.5%) are inserted in the subclavian vein via supraclavicular approach (SCVSC), 70 (13.8%) – in the internal jugular vein (IJV); in the cases of tunneled ones – SCVSC – 281 (56%), and IJV – 207 (41%) catheters, respectively. We found a significant statistical correlation (p < 0.05 and r = 0.23) between acute complications and the insertion position – AC are more for IJV insertion, than in SCVSC. We did not find a significant correlation between the insertion place and the chronic complications. Even central vein stenosis is more frequent in the IJV than in the SCVSC, but this is not significant (p > 0.05). Primary catheter patency of temporary and tunneled catheters is higher when they are inserted in the left veins. Conclusion: We conclude that the supraclavicular approach to the subclavian vein is an easier, safer and practically more convenient method than cannulation of the IJV. The revisit of this approach demonstrates that it should be used more widely.

2

Dostęp nadobojczykowy do żyły podobojczykowej – przypadek zapomnianej metody dającej imponujące rezultaty

100%

Borisov B. , Iliev S.

|

tom 91(4)

19-23

PL

Cel pracy: Założenie cewnika tymczasowego lub tunelowanego do żyły szyjnej wewnętrznej do hemodializy uważane jest za „złoty standard”. Z drugiej strony, dostęp nadobojczykowy do żyły podobojczykowej został opisany już w 1965 r. przez Yoffa. Pomimo jej dawnego odkrycia, technika ta została zapomniana z nieznanych powodów. Celem niniejszej pracy jest przedstawienie naszych doświadczeń z wykorzystaniem dostępu nadobojczykowego do wprowadzania cewnika tymczasowego oraz tunelowanego jako formy dostępu naczyniowego w leczeniu hemodializą. Materiał i metody: W niniejszej pracy opisujemy nasze doświadczenie z wprowadzenia 506 tymczasowych oraz 501 tunelowanych cewników w okresie pięciu lat (od 1 stycznia 2010 r. do 31 grudnia 2014 r.). Zastosowaliśmy 8 (osiem) różnych miejsc wprowadzenia cewników, w tym żyłę podobojczykową z dojścia nadobojczykowego, zgodnie z metodami opisanymi przez D. Yoffa oraz J. Gorczyńskiego. Gromadzone dane obejmują: wiek, płeć, przyczyny hemodializy, liczbę prób udanej kaniulacji, liczbę powikłań ostrych (AC) i przewlekłych (CC) oraz zależność od miejsca wprowadzenia cewnika. Wyniki: W badaniu wzięło udział 463 (46%) kobiet oraz 544 (54%) mężczyzn ze średnią wieku wynoszącą 60,0 (+/- 13,2) lat. W przypadku cewników tymczasowych: 104 (20,5%) wprowadzono do żyły podobojczykowej z dostępu nadobojczykowego (SCVSC), 70 (13,8%) – do żyły szyjnej wewnętrznej (IJV). W przypadku cewników tunelowych odpowiednio: SCVSC – 281 (56%) oraz IJV – 207 (41%). Ustalono istotną statystyczną zależność (p < 0,05 i r = 0,23) pomiędzy ostrymi powikłaniami a miejscem założenia cewnika. Liczba powikłań ostrych jest wyższa w przypadku wprowadzenia do żyły szyjnej wewnętrznej niż do podobojczykowej z dostępu nadobojczykowego. Nie stwierdzono istotnej korelacji między miejscem wprowadzenia cewnika a przewlekłymi powikłaniami. Zwężenie żyły głównej jest częstsze w IJV niż w SCVSC, jednak nie jest to istotna zależność (p > 0,05). Pierwotna drożność cewników tymczasowych oraz tunelowanych jest wyższa, gdy są one wprowadzane do lewej żyły. Wniosek: Dostęp nadobojczykowy do żyły podobojczykowej jest łatwiejszą, bezpieczniejszą i wygodniejszą do zastosowania w praktyce metodą niż kaniulacja IJV. Zrewidowanie stanowiska wobec tego podejścia pokazuje, że powinno być ono stosowane szerzej.

3

Superficialization of the outflow vein in case of a cubital fistula – always or sometimes?

100%

Borisov B. , Iliev S.

|

tom 91(3)

6-9

EN

Introduction: The hemodialysis treatment requires an outflow vein from an arterio-venous fistula which is easily accessible and suitable for multiple venepunctures. The growing number of elderly patients, overweight ones and such with diabetes mellitus has been leading to increased relative share of the primary cubital anastomoses. Material and methods: The data set comprises of 442 arterio-venous anastomoses performed within a 5-year period (from 1st July 2011 until 30th June 2016) in the Clinic of Nephrology and Dialysis at Medical University, Pleven, Bulgaria. The primary cubital fistulas are 311 (70 %) of all cases. Consecutive superficialization of the outflow vein is performed in 18 cases (6 %). Results: Not a single case of complications has been recorded – neither during the intervention, nor during the usage of the fistula afterwards. One-year patency of the fistula is observed in 17 patients (94 %). The surgery has been successful (comfortable access for puncture area) in 17 cases (94 %). Conclusion: Our experience demonstrates that the planned superficialization of the outflow vein(s) is beneficial and highly advisable. The latter improves the hospital treatment quality of the hemodialysis patients.