Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 3

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
EN
Striated murrel Channa striatus were injected with natural hormones (pituitary extract and human chorionic gonadotropin) and synthetic hormones (luteinizing hormone releasing hormone analogue and ovaprim). When compared to the LHRHap and ovaprim, the latency period was long in pituitary- (24 h) and HCG-injected (26 h) fish. In the pituitary-injected C. striatus the percentage of fertilisation was the lowest (60-68%) but the duration of hatching was longest (39-43 h) followed by HCG- (36-38 h), LHRHap- (34-36 h) and ovaprim-injected (21-23 h) individuals. In terms of fertilisation (95-98%) and hatching, ovaprim yielded better results. Ova reached the highest diameter (1.34-1.45 mm) in C. striatus injected with ovaprim, followed by HCG (1.22-1.30 mm) and pituitary (1.21-1.27 mm). The lowest ova diameter (1.07-1.09 mm) was observed in C. striatus injected with LHRHap.
PL
Zmijogłowom indyjskim, Channa striatus wstrzyknięto naturalne (ekstrakt z przysadki mózgowej, HGC - ludzką gonadotropinę kosmówkową) oraz syntetyczne hormony (LHRHap - analog podwzgórzowego hormonu uwalniającego hormon luteinizujący i ovaprim®). Czas reakcji - w porównaniu do LHRHap i ovaprimu - był względnie długi w przypadku stosowania ekstraktu z przysadki (24 h) i ludzkiej gonadotropiny kosmówkowej (26 h). U ryb, którym wstrzyknięto ekstrakt przysadki, procent zapłodnienia był najniższy (60-68%). Dla odmiany, wylęganie u potomstwa tych ryb trwało najdłużej (39-43 h). Na kolejnych miejscach były ryby poddane działaniu HCG (36-38 h), LHRHap (34-36 h) i ovaprimu (21—23 h). Pod względem zapłodnienia i wylęgania ovaprim dał lepsze wyniki. Największą średnicę (1,34-1,45 mm) osiągnęły jaja C. striatus stymulowanych ovaprimem. Nieco mniejsze były jaja w przypadku ryb pod działaniem HCG (1,22-1,30 mm) i przysadki (1,21-1,27 mm). Najmniejsza średnica jaj (1,07-1,09 mm) była obserwowana u C. striatus, którym wstrzyknięto LHRHap.
EN
Profiles of oocyte growth were obtained from female freshwater catfish Mystus montanus held in salinity ranging from freshwater (0 ‰ salinity) to sea water (35 ‰ salinity) during two consecutive spawning seasons (1999) of south-west monsoon (June-August) and north-east monsoon (October-December). Females underwent vitellogenesis at all salinities 0, 5, 10, 15, 20, 25, 30 and 35‰) tested. Females maturing in 0 ‰ (freshwater salinity content) and 15‰ (brackish water salinity content) exhibited a slower rate of oocyte growth and a significantly lower incidence of completed vitellogenesis. The test individuals died in the salinity values of 20, 25, 30, and 35‰. The other test individuals were induced to spawn at different salinities (0-15‰). The number of fertilized eggs per spawning was the highest from females maturing in 5‰ and followed by 10‰. More females were able to spawn twice (two monsoon periods) in 5 and 10‰ salinities than 0 and 15‰ salinities. The present results suggest that increasing the salinity values from 0 to 10‰ in freshwater are adequate for ovarian maturation in freshwater catfish Mystus montanus females.
PL
Ustalono charakterystyki wzrostu oocytów uzyskanych od samic słodkowodnych sumików indyjskich (Mystus montanus) utrzymywanych w zbiornikach wodnych o różnym zasoleniu (0-35%o). Badania prowadzono w ciągu dwóch kolejnych okresów tarłowych (1999) związanych z monsunem południowo-zachodnim (czerwiec-sierpień) oraz monsunem północno-wschodnim (październik-grudzień). Witellogenezę obserwowano u samic we wszystkich badanych wariantach zasolenia (O, 5, 10, 15, 20, 25, 30 i 35%o). Samice dojrzewające w słodkiej (0%o) i słonawej (15%o) wodzie wykazywały wolniejsze tempo wzrostu oocytów oraz istotnie niższy odsetek przypadków gdzie witellogeneza została zakończona. Badane ryby nie przeżyły przetrzymywania w wodzie o następujących poziomach zasolenia: 20, 25, 30, 35%o. Pozostałe osobniki doświadczalne były gotowe do tarła w różnych warunkach zasolenia (0-15%o). Liczba zapłodnionych ziaren ikry w trakcie jednego tarła była najwyższa w przypadku samic dojrzewających w wodzie o zasoleniu 5%o a nieco niższa u tych, które były przetrzymywane w wodzie o zasoleniu 10%o. Więcej samic podjęło tarło dwukrotnie (obydwa sezony monsunowe) przy 5%o i 10%o zasoleniu niż te przebywające w zasoleniach 0%o i 15%o. Wyniki niniejszych badań wskazują że zwiększenie zasolenia z 5900 na 10%o ma pozytywny efekt na dojrzewanie jajników samic słodkowodnego sumika Mystus montanus.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.