Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Biological welding – novel technique in the treatment of esophageal metaplasia

100%

Tyselskyi V. , Poylin V. , Kebkalo A.

Polish Journal of Surgery

|

2021

|

tom 93

|

nr 1

61-65

EN

Introduction: Biological welding – controlled action of high frequency current on living tissues, which leads to their structural changes and weld formation – connection with unique biological properties (strength, high elasticity, insensitivity to microbial infection, stimulating effect on the regeneration process, speed and quality which surpasses the normal uncomplicated healing) [22]. This method is used in various fields of surgery, but at the moment there is no data on its use in case of esophageal cylindrocellular (intestinal) metaplasia (further esophageal metaplasia or Barrett’s esophagus). Objective: The goal of this study is to evaluate biologic welding as a treatment option for patients with Barrett’s esophagus. Materials and methods: Single-center retrospective review of patients with short-segment Barrett’s esophagus and metaplasia were treated by argon plasma coagulation (APC) or Paton’s welding. This was followed by Nissen fundoplication. Primary outcome of this study was mucosal healing with morphological confirmation of the absence of metaplasia. The groups included patients with a short segment of the esophagus Barrett’s C2-3M3-4 (Prague Classification 2004) and high dysplasia without nodule formation in combination with hiatal hernia (VI World Congress of the International Society for Esophageal Diseases; ISED) [23–25]). Results: A total of 49 patients were included in the study with 25 patients treated by APC laser and 24 by biowelding. Four patients (16.0%) in the APC group developed stenosis and 5 patients (20.0%) developed recurrence compared to none in the biowelding group. Patients in the biowelding group had a significantly faster rate of mucosal healing leading to faster progression to Nissen fundoplication (at average 53 days) compared to APC laser group (surgery at 115 days). Conclusions: Biological welding of Paton’s is a safe and effective treatment option for patients with esophageal metaplasia.

2

Surgical treatment of acute cholecystitis in obese patients

88%

Kebkalo A. , Tkachuk O. , Reyti A. , Chanturidze A. , Pashunskyi Y.

Polish Journal of Surgery

|

2020

|

tom 92(5)

37-42

EN

Introduction: In today’s technological climate, science and medicine have entered a new era. At the level of technological progress, we have identified millennia of “new” problems and diseases. If earlier diseases had a certain individuality then, in the third millennium, we face compliance and synergistic influence of diseases. Obesity is a problem of the third millennium. It is known that obesity is the main factor in the development of various chronic diseases [1–3]. With excess weight and obesity, bile is oversaturated with cholesterol, resulting in an increase of its lipogenicity index. As a result, frequency of gallstone disease increases; findings from this study document an increase of disease frequency as high as 50% to 60% [4]. In 20% of patients, housing concerns are combined with obesity [5]. Thus, obesity is one of the factors in the development of cholelithiasis and cholecystitis [6]. The presence of acute cholecystitis represents the most difficult situation for patients with gallstones. When obesity is also present, the patient’s risk of surgical complications increases due to altered homeostasis and reduced reserve capacity [7]. A retrospective study of this issue [8] posed a number of questions about the possibility of influencing the course of disease in the preoperative period as well as the improvement and impact of surgical technicalities in patients with acute cholecystitis and obesity. Addressing these and additional questions is the main goal of this study. Aim: The aim of the study was to study and select the optimal method of surgery in patients with acute cholecystitis and obesity. Materials and methods: In our study, a prospective analysis was used. We analyzed 67 cases with diagnosis of acute cholecystitis and obesity; all were treated at Kyiv Regional Clinical Hospital in the period from September 2018 to March 2020. Patients with acute cholecystitis and obesity received either traditional or modified laparoscopic cholecystectomy. Results: Retrospective analysis indicates traditional laparoscopic cholecystectomy is technically difficult and costly in patients with acute cholecystitis and obesity. A modified laparoscopic cholecystectomy has been proposed to improve and enhance surgery in patients with acute cholecystitis and obesity. Surgical duration was shortened by 9.01 ± 0.41 minutes (p = 0.001; αα= 0.05) when a modified laparoscopic cholecystectomy was performed. Conclusions: Performing a modified laparoscopic cholecystectomy reduced the duration of surgery by 9.01 ± 0.41 minutes (p = 0.001; α = 0.05), prevents development of metabolic acidosis pH 7.39 ± 0.03 vs 7.30 ± 0.005 = 0.001; αα= 0.05, pCO2 5.05 ± 0.36 vs 6.03 ± 0.38 (p = 0.02; αα= 0.05), reducing the risk of hypercoagulation. Modified laparoscopic cholecystectomy (LHE) is effective in II and III degrees of obesity (p = 0.001; α = 0.05).

3

Rozszerzona profilaktyka w leczeniu długotrwałej żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej rywaroksabanem u pacjentów po poważnym zabiegu w obrębie miednicy i jamy brzusznej – omówienie bezpieczeństwa i wczesnych wyników

88%

Tyselskyi V. , Wong D. , Tryliskyy Y. , Poylin V. , Kebkalo A.

Polish Journal of Surgery

|

2020

|

tom 92(6)

22-27

PL

Wstęp: Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa (ŻChZZ), będąca następstwem operacji jelita grubego, jest dobrze udokumentowanym powikłaniem, w związku z czym zaleca się rozszerzoną profilaktykę po wypisie ze szpitala. Rywaroksaban, będący inhibitorem aktywnego czynnika X, to podawana raz dziennie tabletka zatwierdzona w leczeniu ŻChZZ oraz profilaktyce po operacjach ortopedycznych. Cel: Celem badania jest ocena bezpieczeństwa rywaroksabanu w rozszerzonej profilaktyce u pacjentów po poważnym zabiegu w obrębie miednicy i jamy brzusznej. Metody: Dokonano retrospektywnej analizy pacjentów po poważnej operacji jelita grubego wykonanej w szpitalu regionalnym w Kijowie na Ukrainie. Chorzy otrzymali okołooperacyjną profilaktykę ŻChZZ w formie podskórnych iniekcji heparyny, a następnie rywaroksaban przez 30 dni. Odnotowano występowanie poważnego oraz niewielkiego krwawienia, przy czym konieczna była transfuzja krwi oraz ponowna interwencja. W 30. dniu po operacji pacjenci wzięli udział w wywiadzie telefonicznym w celu oceny przestrzegania zaleceń dotyczących przyjmowania leku oraz satysfakcji ze schematu leczenia. Wyniki: W badaniu udział wzięła grupa 51 pacjentów, których średni wiek wynosił 62,4 lat. W 71% przypadków zabieg dotyczył jamy brzusznej, w 29% miednicy, zaś w 59% operację wykonano laparoskopowo. Wystąpił jeden epizod poważnego krwawienia w obrębie jamy brzusznej, w którym konieczny był powrót do sali operacyjnej. Ponadto pojawiły się dwa epizody niewielkiego stopnia krwawienia, niewymagające interwencji. W badanej grupie nie stwierdzono zdarzeń ŻChZZ. Wskaźnik odpowiedzi na wywiad telefoniczny wyniósł 100%. Spośród wszystkich osób, jedna zgłosiła ukończenie pełnego cyklu leczenia rywaroksabanem. Pacjenci zgłaszali, że łatwo im było przestrzegać zaleceń profilaktyki doustnej i preferowali tę metodę w porównaniu do zastrzyków. Wniosek: Wdrożenie rozszerzonej profilaktyki rywaroksabanem jest łatwe, bezpieczne i nie prowadzi do zwiększenia częstości krwawienia pooperacyjnego.