The thesis presents the issue of the possibility of not closing the concordat between the Czech Republic and the Holy See from the historical and present point of view. It shows the development of international relations between the Czech Republic and the Holy See in terms of efforts to conclude an international treaty (and previous treaties) the socalled Concordat, which faithfully replicate the entire development of relations between the two subjects of international law. It shows the issue of the Austrian Concordat of 1855, the Concordat Modus vivendi Treaty of 1928, the draft of the new Concordat of 2002 and the secret negotiations on the new Concordat of 2014. Further efforts to self-determine clerics and believers in the Czech Republic by concluding a new international treaty can be expected. The possible conclusion of the new wording will thus be based on the current political situation and the majority consensus, perhaps, for example, as defining against Islamization in the sense of non-indigenous cultures rather than threats of terrorism. Given the current state of secularization, it can be stated that the new Concordat is not necessarily necessary at the moment, and its closure and ratification is not the order of the day.
W dziedzinie etyki ekologicznej, oprócz takich nazwisk jak Kohák, Vavroušek, Keller, Librová, coraz częściej spotykamy się z nazwiskiem czeskiego filozofa Josefa Šmajsa. Profesor Šmajs w swoich pracach przedstawia nowe, oryginalne i całościowe spojrzenie na życie człowieka na Ziemi i jego etykę. Proponowana przez niego koncepcja łączy nauki humanistyczne i przyrodnicze w jedną organiczną całość. Šmajs stwierdza wręcz: „jesteśmy wytworem wspaniałej ewolucji biologicznej, ale jesteśmy dumni tylko z naszej kreatywności kulturowej. Myślimy – i uczymy tego w szkołach – że dopełniamy człowieczeństwo ludzką kulturą i humanizujemy je. Jednak prawda jest inna, Przyroda jest oryginalna, samowystarczalna i doskonała; nie możemy jej dopełnić ani uczłowieczyć”. Dalej Šmajs twierdzi, że „jeżeli chcemy przetrwać na Ziemi, musimy mądrze ustąpić miejsca przyrodzie, musimy to zrobić w odpowiednim czasie. Epoka symbiozy kultury i przyrody jest jeszcze wciąż przed nami”. Filozofia Šmajsa, którą można określić jako biofilną, interpretuje obecne przejawy kryzysu ekologicznego, jego przyczyny oraz dostarcza jasnego, realistycznego przewodnika do ratowania człowieczeństwa i wszystkich form życia w sposób etyczny.
EN
In the field of ecoethics, in addition to names such as Kohák, Vavroušek, Keller, and Librová, we are increasingly encountering the name of a Czech philosopher, Professor Josef Šmajs. In his works, Professor Šmajs presents an entirely new, original, and comprehensive view of human life on Earth and its ethics. His concept combines the humanities and natural sciences into a single organic whole. Šmajs declares: “We are the products of a magnificent natural evolution, but we are proud only of our cultural creativity. We think – and we teach it in schools – that we complete humanity with human culture and humanize it. However, the truth is different. Nature is original, self-sufficient, and perfect; we cannot complete or humanize it.” He further claims that “If we want to survive on Earth, we must wisely give way to nature wisely in time. The epoch of the symbiosis of culture and nature is still ahead of us.” His philosophy, which can be called biophilic, interprets the current form of the ecological crisis and its causes and provides a clear, realistic guide to saving humanity and life on earth in ethical manner.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.