A book review of the Polish translation of The Quality of Mercy: Reflections on Shakespeare by Peter Brook. The reviewer thoroughly, chapter after chapter, follows the director’s argument, analysing his reflexions. He emphasises the key questions and problems posed by Brook, who has grappled with Shakespeare’s work and confronted it with real life, the political and social reality, and most of all, with theatrical practice for the last seventy years. The conclusions reached by the author by the end of the book, as brilliant and amazing as they are in their profoundness and simplicity, serve Arkadiusz Rogoziński as a starting point for his own doubts and questions. The review ends with the questions that open up room for further discussion: Is it possible for the theatre of the Christian world to have some other meaning than that invented by the ancient Greeks? Will freedom, mercy, and quality-the Shakespearean terms analysed by Brook in detail-ever be able to replace pity and fear?
PL
Tekst stanowi recenzję najnowszej książki Petera Brooka wydanej w języku polskim Wolność i łaska: Rozważania o Szekspirze (The Quality of Mercy: Reflections on Shakespeare). Autor recenzji skrupulatnie i chwilami wnikliwie, rozdział po rozdziale, podąża za reżyserem, analizując jego refleksje. Akcentuje kluczowe pytania i problemy stawiane przez Brooka, który przez siedemdziesiąt lat prowadził twórczy dialog z dziełem Stratfordczyka, konfrontował je z życiem, rzeczywistością polityczną i społeczną, a przede wszystkim z praktyką teatralną. Wnioski, którymi angielski reżyser wieńczy książkę – zdumiewające i olśniewające zarazem swoją prostotą i głębią, stanowią dla recenzenta punkt wyjścia do sformułowania własnych wątpliwości i postawienia samodzielnych już pytań. Recenzję wieńczą pytania, otwierające obszar dla pogłębionej dyskusji: Czy w chrześcijańskim świecie teatr może mieć inne przeznaczenie niż to, które wymyślili dla niego starożytni Grecy? Czy wolność, łaska i quality [terminy Szekspirowkie szczegółowo analizowane przez Brooka] mogłyby kiedyś zastąpić litość i trwogę?