Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Specyfika głównych ośrodków życia monastycznego w Galii w IV i V wieku

100%

Pochwat J.

|

nr 3(48)

107-128

PL

Postaciami kluczowymi dla monastycyzmu Galii w IV i V wieku są: św. Marcin z Tours, Sulpicjusz Sewer, Jan Kasjan, Romanus i Lupicynius. Monastycyzm galijski odsłania inne podejście niż zasady wypracowane na Wschodzie. W samej Galii wykazuje również pewne zróżnicowanie. Monastycyzm Wschodu charakteryzował się tym, że był zdecydowanie ascetyczno-anachorecki, w odróżnieniu od monastycyzmu galijskiego o nastawieniu apostolsko-ewangelizującym. Oba te podejścia wcale się nie wykluczają, wręcz przeciwnie, uczą zasady jedności w różnorodności. Pokazują, że w życiu monastycznym chodzi o praktykowanie życia oddanego Bogu w pełnym jego wymiarze, zarówno duchowym, jak i cielesnym. Jednakże sposób realizacji tych założeń nie musi być wszędzie jednakowy, na szczyt prowadzi bowiem wiele dróg.

EN

The key figures for Gaul’s monasticism in the fourth and fifth century are: Martin of Tours, Sulpicius Severus, John Cassian, Romanus and Lupicinius. Monasticism in Gaul reveals a different approach to the principles developed in the East. In Gaul itself, some diversity can be observed. Monasticism of the East had a strong ascetic-anchoritic character, unlike Gallic monasticism with its apostolic and evangelical attitude. These two approaches do not contradict each other, quite the reverse, they both teach the principles of unity in diversity. They show that monastic life is about practicing a life devoted to God in its full dimension; both spiritually and bodily. The way of putting into practice these principles does not have to be the same. There are many routes leading to the aim.

2

Sprawiedliwość Boga wobec Szatana na podstawie "Jedenastego kazania do ludu" św. Cezarego z Arles

100%

Pochwat J.

|

nr 4(49)

167-185

PL

Cezary z Arles (†543) w jedenastym kazaniu do ludu dokonał precyzyjnego omówienia zagadnienia, dotyczącego sprawiedliwości Boga wobec szatana. W kazaniu tym, dał tak wyczerpujące wyjaśnienie na ten temat, że jest ono swoistego rodzaju traktatem teologicznym. Bóg, jak zauważa, mógł użyć wobec szatana swojej wszechmocy, nie uczynił jednak tego, ponieważ nie chciał naruszyć sprawiedliwości. Bóg jest sprawiedliwy tak wobec szatana, jak i wobec człowieka. Cezary wyjaśnił, że szatan sam siebie zgubił, nikt go do tego nie zmusił, a powodem była zazdrość. Z kolei szatan, jak zauważył Cezary, z zazdrości doradził człowiekowi wybór zła, nie zmusił człowieka do odwrócenia się od Boga, ponieważ człowiek był wolny. Człowiek natomiast, zamiast należeć do Boga, który go stworzył, wybrał propozycję szatana, która sprowadziła na niego śmierć. Cezary pokazał też dwa etapy wyrwania człowieka z niewoli szatana. Pierwszym było Wcielenie, czyli przyjście Chrystusa w ciele podobnym do ciała grzesznego, drugim był krzyż. Sprawiedliwy Chrystus przyjął na siebie niesprawiedliwość i ujawnił zbrodnicze i niesprawiedliwe postępowanie diabła. Szatan w Wielki Piątek, gdy zabił Chrystusa na krzyżu, przekroczył prawo sprawiedliwości. Dopuścił się zbrodni na Jezusie, stał się winny, gdyż skazał na śmierć całkowicie niewinną osobę. Szatan jako winny, musiał przeżyć konfiskatę tego, co zagarnął – człowieka. Chrystus, jak wykazał Cezary, uwolnił rodzaj ludzki spod władzy szatana przez swoją sprawiedliwość. Uczynił to nie jako Bóg, lecz w ludzkim ciele. Sprawiedliwość Chrystusa ujawnia Jego miłosierdzie względem człowieka.

EN

In Sermon 11, Cesarius of Arles († 543) presented the theme of God’s justice toward Satan in a very detailed way. He gave such a comprehensive explanation of the matter that it became a kind of theological treatise. God, as he points out, could use his almighty power against Satan. He didn’t do it, because he did not want to violate justice. God is just in the same way in relation to Satan and to man. Cesarius explained how Satan defeated himself; no one forced him, and the reason for his defeat was jealousy. On the other hand, Satan, as Cesarius noted, out of jealously, recommended to the man choosing of evil; he did not force the man to turn away from God because the man was free. The man, rather than staying by God who created him, accepted the suggestion of Satan that brought about death. Cesarius also presented two stages of liberation of human being from the satanic captivity. The frst one was the Incarnation, the coming of Christ in the body similar to a sinful body; the second was the cross. The righteous Christ accepted injustice and revealed the criminal and unjust conduct of the devil. On Good Friday, when Satan murdered Christ on the cross, he transgressed the law of righteousness. He committed crime on Jesus, he became guilty, because he sentenced to death a completely innocent person. Satan being guilty, had to accept the confscation of what he seized – man. Christ, as Cesarius pointed out, freed mankind from the power of Satan by his righteousness. He did it not as God but Christ in the human body. Christ’s justice reveals His mercy towards man.

3

Wybrane aspekty z przepowiadania św. Cezarego z Arles. Czy św. Cezary z Arles będzie nowym doktorem Kościoła?

100%

Pochwat J.

|

nr 4(58)

139-158

PL

Święty Cezary z Arles (470–543) wielki kaznodzieja, duszpasterz, organizator życia kościelnego i monastycznego w Galii, pozostawił po sobie dzieła, których aktualność nie straciła swych walorów do dnia dzisiejszego. Znany jest na 5 kontynentach świata w 38 krajach, bardziej w ośrodkach naukowych niż wśród „zwykłych wiernych. Jego spuścizna literacka doczekała się wielu opracowań, gdzie środowisko polskich patrologów, może poszczycić się bogatą literaturą. Osoba biskupa Arles, jak i jego nauczanie jest godne uwagi, a praktyczne wskazania Cezarego mogą pomóc w rozwiązywaniu trudnych kwestii życia współczesnych chrześcijan.

EN

St. Caesarius of Arles (470–543) a great preacher, pastor, organizer of church and monastic life in Gaul, left behind works, which are still of importance to us today. He is known on 5 continents of the world in 38 countries, more in research centers than among “ordinary” faithful. His literary heritage has been elaborated and studied much, where the Polish patrologists, have contributed greatly to it. The Bishop of Arles and his teaching is remarkable, and his practical suggestions can help in solving difficult life problems of modern Christians.