Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
1
Content available Kardiologiczne powikłania leczenia klozapiną
100%
|
|
nr 2
61-65
EN
Clozapine is an effective antipsychotic used in the treatment of drug-resistant schizophrenia. The use of clozapine may be associated with a number of adverse effects. Hematologic side effects, such as neutropenia and agranulocytosis, are most common. Cardiovascular complications are rare, though the incidence of these effects is believed to be underestimated. For this reason, clozapine can be used only if heart diseases and cardiac arrhythmias are excluded based on a comprehensive medical history, complete physical examination and electrocardiography. Myocarditis and cardiomyopathy are serious and potentially life-threatening complications resulting from clozapine therapy. Although the mechanism of these disorders is not fully understood, it is believed that they result from drug hypersensitivity caused by IgE-mediated allergic reaction type I. The symptoms are often untypical and nonspecific, resembling those of influenza. The most common include fever, dry cough, chest pains and leukocytosis. Patients should be closely monitored for resting tachycardia, especially during the first two months of treatment. Monitoring for cardiovascular adverse effects in the first months of therapy allows for a nearly detection of any irregularities and prevention of serious consequences. If myocarditis and cardiomyopathy are suspected, the treatment should be discontinued. Any electrocardiographic irregularities should be consulted with a cardiologist. If clozapine-related myocarditis or cardiomyopathy occur, reintroduction of this drug should not be considered due to the high risk of further complications.
PL
Klozapina jest efektywnym lekiem przeciwpsychotycznym wprowadzanym w przypadkach schizofrenii lekoopornej. Stosowaniu klozapiny mogą towarzyszyć liczne działania niepożądane. Najczęściej opisuje się powikłania hematologiczne: neutropenię i agranulocytozę. Powikłania kardiologiczne są rzadkie, uważa się jednak, że częstość ich występowania jest niedoszacowana. Z tego względu klozapinę można włączyć jedynie po wykluczeniu chorób serca i zaburzeń rytmu na podstawie kompletnego wywiadu, pełnego badania przedmiotowego i elektrokardiogramu. Zapalenie mięśnia sercowego i kardiomiopatia są poważnymi powikłaniami stosowania klozapiny, potencjalnie zagrażającymi życiu pacjenta. Mechanizm powstawania tych zaburzeń nie jest do końca jasny, uznaje się, że wynikają one z nadwrażliwości na lek w wyniku reakcji alergicznej typu I zależnej od IgE. Symptomy są często niecharakterystyczne, mało specyficzne, mogą przypominać objawy grypopodobne. Najczęściej pojawiają się gorączka, suchy kaszel, bóle w klatce piersiowej i leukocytoza. Trzeba zwracać baczną uwagę na tachykardię spoczynkową, przede wszystkim w pierwszych dwóch miesiącach leczenia. Monitorowanie pacjenta pod kątem powikłań kardiologicznych w pierwszych miesiącach stosowania leku pozwala na wczesne rozpoznanie nieprawidłowości i uniknięcie poważnych następstw. W przypadku podejrzenia zapalenia mięśnia sercowego i kardiomiopatii klozapinę należy odstawić. Wszelkie nieprawidłowości w badaniu elektrokardiograficznym powinno się konsultować z kardiologiem. Jeśli wystąpią zapalenie mięśnia sercowego lub kardiomiopatia związana ze stosowaniem klozapiny, z uwagi na duże ryzyko kolejnych powikłań nie zaleca się ponownego włączania leku.
EN
Introduction: Evaluation of life quality can be an important source of the information about health. It also identifies the population of increased risk morbidity, which allows to improve prevention activities. Depression can be caused by somatic illnesses including cancers. The persons with depression symptoms suffering from cancer more often than those without depression respond badly to the treatment which can extend their recovery. The aim of the study was the comparison of quality of life and depression in women with established cancer, endometrial cancer and ovarian cancer surgically treated and then treated with adjuvant radiotherapy or chemotherapy. Material and methods: The study was conducted in the years 2013 – 2014 in Świętokrzyskie Oncology Centre in Kielce. The study involved 107 women diagnosed with endometrial cancer and 42 female patients with ovarian cancer diagnosed between the ages of 50 – 75 years. To conduct the study we used the Quality of Life Questionnaire EORTC QLQ–30, Beck Depression Self–Assessment Scale and a sociodemographic medical questionnaire. Results: The obtained results indicate some trends within the prevalence of statistical dependence between the studied variables relating to the quality of life and depression. It has been shown that patients manifesting depression differed from those not showing such symptoms in quality of life, and most of the results were statistically significant on the analyzed scales. The statistical relationship between the intensity of depression and the evaluation of the quality of life in patients with cancer of reproductive organs was confirmed. Conclusion: There was no significant statistical difference in the quality of life and the severity of depression in female patients with cancer of the reproductive organs. People who had no symptoms of depression presented higher quality of life.
PL
Wstęp: Ocena jakości życia może odgrywać ważne źródło informacji dotyczące stanu zdrowia jak i umożliwiać zidentyfikowanie populacji o zwiększonym ryzyku zachorowalności, co pozwala na poprawę działań profilaktycznych. Stany depresyjne mogą być spowodowane przez choroby somatyczne, w tym przez proces nowotworowy. Osoby z objawami depresji chorują na nowotwory częściej niż pacjenci bez depresji i gorzej odpowiadają na leczenie, co może wydłużyć ich powrót do zdrowia. Cel pracy: Porównanie jakości życia i depresyjności u kobiet z ustalonym rozpoznaniem raka trzonu macicy i raka jajnika leczonych operacyjnie, a następnie poddanych leczeniu uzupełniającemu radioterapią lub chemio– terapią. Materiał i metody: Badanie przeprowadzono w latach 2013 – 2014 w Świętokrzyskim Centrum Onkologii w Kielcach. W badaniu udział wzięło łącznie 149 kobiet – w tym 107 z rozpoznaniem raka trzonu macicy i 42 z rozpoznaniem raka jajnika, w przedziale wieku 50 – 75 lat. Do przeprowadzenia badań wykorzystano Kwestionariusz Jakości Życia EORTC QLQ–30, Skalę Samooceny Depresji Becka i ankietę socjo– demograficzno – medyczną. Wyniki: Uzyskane wyniki badań wskazują na pewne tendencje w obrębie występowania zależności statystycznej pomiędzy badanymi zmiennymi dotyczącymi jakości życia i depresyjności. Wykazano, że pacjentki przejawiające depresyjność różniły się od osób nie wykazujących takich objawów w ocenie jakości życia i w większości analizowanych skal uzyskane wyniki były istotne statystycznie. Potwierdzono zależność statystyczną pomiędzy nasileniem depresyjności a oceną jakości życia u pacjentek z rozpoznaniem raka narządu rodnego. Nie stwierdzono istotnie statystycznej różnicy w ocenie jakości życia oraz stopnia nasilenia depresyjności pomiędzy kobietami z rakiem trzonu macicy a kobietami z rakiem jajnika. Wniosek: Zarówno wśród pacjentek z rakiem trzonu macicy, jak i z rakiem jajnika, wyższą jakość życia prezentowały kobiety, u których nie występowały objawy depresyjności.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.