Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Ten serwis zostanie wyłączony 2025-02-11.

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

3 Turek M.

Znaleziono wyników: 3

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Unilateral Powers and Donald Trump Presidency

100%

Turek M.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

2022

nr 2 (66)

269-282

Poniższy artykuł jest eksploracją na temat stosowania uprawnień jednostronnych prezydenta Stanów Zjednoczonych Ameryki w okresie administracji Donalda Trumpa. Autor stawia hipotezę iż Trump, ze względu na brak doświadczenia politycznego, był mniej skłonny do negocjowania szczegółów projektów legislacyjnych z Kongresem, a bardziej do rządzenia za pomocą jednostronnych dyrektyw. Analizując częstotliwość wydawania rozporządzeń wykonawczych, proklamacji, memorandów oraz oświadczeń przy podpisywaniu ustaw wydawanych przez prezydentów USA od czasów Jimmy’ego Cartera, artykuł wskazuje, że Trump korzystał z wybranych uprawnień jednostronnych w sposób umiarkowany. Jednocześnie Trump wydał najwięcej jednostronnych dyrektyw w czwartym roku prezydentury, w okresie wzmożonych obaw o bezpieczeństwo narodowe po wybuchu pandemii koronawirusa.

The paper is an exploration of using unilateral presidential powers by Donald Trump. The Author hypothesizes that Trump, due to his lack of political experience, was less keen on detailed negotiations of legislative projects with Congress, and more willing to act unilaterally. Analyzing frequency of issuing selected unilateral directives by American presidents since Jimmy Carter, the Author claims that Trump was moderate user of unilateral tools, as several of his immediate predecessors issued more unilateral directives. However, Trump was most eager to act unilaterally in his fourth year of the presidency, due to emergency and national security concerns after the pandemic hit the United States.

Wytyczanie granic okręgów wyborczych w wyborach do Izby Reprezentantów USA

100%

Turek M.

tom 20

nr 2

196-210

Every 10 years, the United States conducts population census. Beyond serving various socio-economic needs, gathered data also has consequnces for the political system – the states’ population determines the number of state seats in the U.S. House of Representatives. To ensure fair representation, consisent with ‘one person, one vote’ rule, the states modify the boundaries of congressional districts after each census. The article discusses federal and state rules that bodies responsible for redistricting – mainly state legislatures and special commissions – need to consider, emphasizing the nature and scope of legal changes, introduced between 2011 and 2020. The Author claims that defederalization of the redistricting regulations and Supreme Court opinion that issues related to gerrymandering constitute political questions, thus being beyond the scope of federal judiciary are two most important redistricting-related rules developments in the analyzed decade.

Zgodnie z przepisami Konstytucji USA, co 10 lat w tym kraju przeprowadzany jest spis ludności. Pozyskane dane, poza spożytkowaniem na rozmaite cele społecznoekonomiczne, mają też znaczenie dla systemu politycznego. Od liczby mieszkańców danego stanu zależna jest bowiem liczba ich przedstawicieli w Izbie Reprezentantów, izbie niższej federalnego Kongresu. Dla zapewnienia adekwatnej reprezentacji stany są zobowiązane do rewizji granic okręgów wyborczych, w których wyłaniani będą deputowani do Izby. Artykuł omawia reguły, którymi kierują się odpowiedzialne za zmianę granic stanowe organy – legislatury i specjalne komisje, skupiając się na zmianach wprowadzonych w dekadzie 2011–2020. Autor wskazuje na widoczny proces defederalizacji regulacji w zakresie tworzenia granic okręgów wyborczych oraz wyłączenie spod jurysdykcji sądów federalnych tzw. politycznego gerrymanderingu jako na dwie najważniejsze modyfikacje w omawianej dekadzie.

Primum non nocere? Rola kandydata na wiceprezydenta USA w prezydenckiej kampanii wyborczej

100%

Turek M.

Politeja : Pismo Wydziału Studiów Miedzynarodowych i Politycznych Uniwersytetu Jagiellońskiego

2010

nr 1(13)

267-289

When more than a century ago Theodore Roosevelt was first vice presidential candidate to campaign actively for his ticket, it was more of his individual initiative than established tradition. But with the increasing power and prestige of the American vice presidency, which has changed the position of the executive branch in relation to Congress, and has reduced the role of parties in the electoral process, now means that running mates have become important members of presidential organization. They have crucial duties to perform during the campaign. The aim of the paper is to analyze these duties, and present the ways in which a vice presidential candidate can strengthen the standard bearer, and the ticket itself.