Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
PL
Badano stopień spęcznienia (Xs) i zawartość frakcji żelowej (Fz) mieszanin polilaktydu (PLA) z poli(adypinianem-co-tereftalanem butylenu) (PBAT), sieciowanych za pomocą promieniowania elektronowego przy użyciu triallilo izocyjanuranu (TAIC). Oceniano wpływ dawki promieniowania oraz udziału masowego komponentów mieszaniny na wartości Xs i Fz. Stwierdzono, że najmniejszy stopień spęcznienia i największą zawartość frakcji żelowej wykazują próbki PLA oraz mieszaniny o dominującej zawartości PLA, napromieniane dawką elektronów co najmniej 40 kGy. Wykazano również, że wraz ze zwiększającym się udziałem masowym PBAT w mieszaninie jej stopień spęcznienia rośnie, a zawartość w niej frakcji żelowej maleje, co wskazuje na mniejszą niż PLA podatność tego polimeru na sieciowanie radiacyjne.
EN
The swelling degree (Xs) and gel fraction (Fz) of the blends of polylactide (PLA) and poly(butylene adipate-co-terephthalate) (PBAT) crosslinked by using electron radiation in the presence of triallyl isocyanurate (TAIC) have been determined. The effects of radiation dose and weight ratio of both components of the blend on the values of Xs and Fz were examined. The lowest swelling degrees and simultaneously the highest gel fractions were observed in PLA and the blends with dominating content of PLA after irradiating them with adose of 40 kGy or more. It was also found that the swelling degree of the blend increased and its gel fraction decreased with an increasing weight fraction of PBAT. This indicates a lower susceptibility of PBAT to radiation crosslinking than that of PLA.
EN
Eight bacterial strains from areas contaminated with trace metals were selected for the experiments: Bacillus sp., Bacteroidetes bacterium, Flavobacterium sp., Luteibactor rhizovicina, Pseudomonas fluorescens, Pseudomonas sp., Serratia entomophila and Variovorax sp. Bacteria were transformed with pET21a expression plasmid encoding Brassica napus L. metallothionein 2 (BnMT2). Transformant colonies were examined for growth on solid culture medium containing trace metal ions (Cd and Pb). It was found that most of the analyzed bacterial strains were resistant to ampicillin, though the antibiotic inhibited their growth. It was demonstrated that growth of bacterial strains on a medium containing Pb ions was not inhibited, while Cd ion content limited or inhibited growth of some bacterial strains. No significant differences were noted in growth between transformed and untransformed bacteria of a given strain on the medium containing Pb ions. The BnMT2 transgene presence abolished adverse effects of Cd ions on Flavobacterium sp., Variovorax sp. and L.rhizovicina. Modified bacterial strains were demonstrated for potential use in treatment of soil contaminated with trace metals, especially Cd ions.
PL
W przeprowadzonych badaniach wykorzystano osiem szczepów bakterii: Bacillus sp., Bacteroidetes bacterium, Flavobacterium sp., Luteibactor rhizovicina, Pseudomonas fluorescens, Pseudomonas sp., Serratia entomophila, Variovorax sp. wyizolowanych z terenów zanieczyszczonych jonami metali śladowych. Bakterie stransformowano plazmidem ekspresyjnym pET21a zawierającym fragment genu kodujący metalotioneinę typu 2 Brassica napus L. (BnMT2). Po uzyskaniu kolonii bakteryjnych (transformantów) sprawdzono ich wzrost na podłożu stałym zawierających jony metali śladowych (Cd i Pb). Stwierdzono, że większość analizowanych szczepów bakterii wykazuje oporność na ampicylinę, chociaż antybiotyk ogranicza ich wzrost. Wykazano, iż wzrost badanych szczepów na podłożu zawierającym jony ołowiu nie był hamowany, natomiast jony kadmu ograniczały lub hamowały wzrost niektórych szczepów bakterii. Nie stwierdzono znacznych różnic we wzroście pomiędzy bakteriami transformowanymi i nietransformowanymi danego szczepu na podłożu zawierającym jony ołowiu. Obecność transgenu BnMT2 niwelowała szkodliwe działanie jonów kadmu w przypadku Flavobacterium sp., Variovorax sp. i L. rhizovicina. Wykazano, że zmodyfikowane szczepy bakterii mogą znaleźć zastosowanie w procesie oczyszczania gleby zawierającej jony metali śladowych, a zwłaszcza kadmu.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.