W pracy przedstawiono wyniki badań mających na celu wyjaśnienie przyczyn powstawania monohydroksyalkilowych pochodnych 1-fenylo-2H,6H-imidazo[1,5-c]chinazolino-3,5-dionu podstawionych przy atomie azotu nr 2, w stosunku do doświadczalnie stwierdzonego braku pochodnych podstawionych przy atomie azotu nr 6. Reakcja syntezy potencjalnego modyfikatora, o współczynniku regioselektywności przekraczającym 99% przy braku efektu skierowującego podstawnika, zdarza się dość rzadko - wyjaśnienie tego faktu było możliwe dzięki zastosowaniu obliczeń kwantowo-mechanicznych.
EN
The present paper aims to present the results of research to clarify the reasons for dominance of synthesized monohydroxyalkyl derivatives of 1-phenyl-2H,6H-imidazo[1,5c]quinazoline-3,5-dione substituted at the nitrogen atom No. 2, against the based on the experimentally proven absence of derivatives substituted at the nitrogen atom No. 6. The synthesis of potential modifiers, with regioselectivity over 99% without control substituent effect happens very rarely - explanation for this fact was possible due to the use of quantum-mechanical calculations.
W celu otrzymania poliuretanów linowych z pierścieniami imidazochinazolinowymi przeprowadzono reakcję 1,6-diizocyjanianu heksametylenu z 1-fenylo-2,6-bis(2-hydroksyetylo)imidazo[1,5-c]chinazolino-3,5-dionem (BEFIC). Początkowo reakcję prowadzono w środowisku acetonu w obecności dilaurynianudibutylocyny(IV) jako katalizatora, w temperaturze wrzenia mieszaniny reakcyjnej (54°C). Reakcja przebiegała na granicy faz, co spowodowało niewielkie przereagowanie substratów. Wprowadzenie do układu dodatkowego rozpuszczalnika – sulfotlenku dimetylu i zwiększenie ilości katalizatora również nie zapewniło całkowitego przereagowania diolu. Dopiero zmiana rozpuszczalnika na N,N’-dimetyloformamid pozwoliła prowadzić reakcję w wyższej temperaturze (90°C), co doprowadziło do uzyskania poliuretanu liniowego z dobrą wydajnością (90%). Otrzymany poliuretan scharakteryzowano metodami instrumentalnymi (spektroskopia IR, ¹H-NMR, analiza elementarna i chromatografia żelowa).
EN
In order to obtain linear polyurethanes with imidazoquinazoline rings, the reaction of hexame-thylene 1,6-diisocyanate with 1-phenyl-2,6-bis(2-hydroxyethyl)imidazo[1,5-c]quinazoline-3,5-dione was carried out. Initially, the reaction was carried out in acetone in the presence of dibutyltin(IV)dilaurate as a catalyst, at the boiling point of the reaction mixture. Unfortunately, the conversion degree of substrates was not very high. Therefore, the amount of catalyst was increased. Nevertheless, a significant improvement in the conversion degree of substrates was still not achieved. Only changing the solvent into N,N-dimethylformamide allowed to conduct the reaction at a higher temperature (90°C). It resulted in the obtaining of the linear polyurethane with good yield (90%). The polyurethane was characterized by instrumental methods (IR and ¹H-NMR spectroscopy, elemental analysis and gel permeation chromatography).
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.