Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 26

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
EN
The Premenstrual Syndrome (PMS) is described as a cyclical disorder related to the hormonal changes during a menstrual cycle, which affects the emotional and physical health of many women during their reproductive period of life. The PMS can obviously change the quality of life. The syndrome is characterized by a complex group of symptoms, such as depression, irritability, mood swings, anxiety, abdominal discomfort. These signs occur during the luteal phase of a menstrual cycle and disappear after the onset of menses. Some studies suggest that a variety of nutrients may play an important role in the mood swings which occur cyclically during the course of the premenstrual syndrome and that some can have a beneficial impact, especially on the estrous phase of a menstrual cycle. The aim of the paper is to review the results of some studies concerning the role of bioelements in patients with the PMS. Concentrations of magnesium, zinc, selenium and manganese are the highest during menses and the lowest in the ovulatory phase. Fluctuations of the magnesium concentration during a menstrual cycle and the involvement of this element in many cellular pathways and neuromuscular activities obviously affect the incidence or intensity of the PMS symptoms. However, we lack firm evidence that magnesium supplementation can have a positive effect on alleviating the the PMSrelated ailments. Some relationship between the PMS and bone demineralization or depressed calcium concentration in blood has been identified. However, further studies are necessary to examine how the calcium concentration in a human body can decrease the intensity of the PMS symptoms.
PL
Zespół napięcia przedmiesiączkowego jest opisywany jako cykliczne zaburzenie związane ze zmianami hormonalnymi w cyklu miesiączkowym, które w istotny sposób wpływa na stan emocjonalny i somatyczny wielu kobiet będących w wieku reprodukcyjnym. Zespół napięcia przedmiesiączkowego może negatywnie wpływać na jakość życia. Na zespół ten składa się grupa objawów, takich jak depresja, drażliwość, wahania nastroju, niepokój, dyskomfort w jamie brzusznej. Objawy te pojawiają się podczas fazy lutealnej cyklu menstruacyjnego i znikają tuż po pojawieniu się miesiączki. Opublikowano kilka badań, których wyniki wskazują na to, że różne biopierwiastki mogą odgrywać istotną rolę w cyklicznie pojawiających się w przebiegu zespołu napięcia przedmiesiączkowego zaburzeniach nastroju, a niektóre z nich mogą nawet korzystnie wpływać zwłaszcza na fazę estrogenową cyklu. Celem artykułu jest przegląd wyników badań dotyczących znaczenia biopierwiastków u pacjentek z zespołem napięcia przedmiesiączkowego. Okazuje się, że stężenie magnezu, cynku, selenu i manganu jest najwyższe podczas menstruacji, a najniższe podczas owulacji. Wahania stężenia magnezu w trakcie cyklu miesiączkowego oraz udział tego pierwiastka w wielu przemianach komórkowych oraz w funkcjonowaniu układu nerwowego i mięśniowego wpływają z całą pewnością na pojawienie się oraz nasilenie objawów zespołu napięcia przedmiesiączkowego. Jednak nie ma do tej pory przekonujących dowodów na to, że suplementacja magnezu może mieć pozytywny wpływ na złagodzenie dolegliwości związanych z omawianym zespołem. Stwierdzono zależność między zespołem napięcia przedmiesiączkowego a demineralizacją kości i obniżeniem stężenia wapnia we krwi. Konieczne są jednak dalsze badania dotyczące tego, jak stężenie wapnia w organizmie może wpłynąć na zmniejszenie nasilenia objawów zespołu napięcia przedmiesiączkowego.
PL
Zarówno magnez, jak i kwas askorbinowy odgrywają pewną rolę w zapobieganiu rozwojowi zawału mięśnia sercowego i niedokrwiennej choroby serca. Celem pracy było oznaczenie stężenia magnezu w osoczu i erytrocytach oraz stężenia kwasu askorbinowego w osoczu krwi pacjentów ze świeżym zawałem mięśnia sercowego oraz ze stabilną niedokrwienną chorobą serca. Badania przeprowadzono u 17 osób ze świeżym zawałem mięśnia sercowego oraz u 14 osób ze stabilną niedokrwienną chorobą serca. Stężenie magnezu oznaczano spektrofotometrycznie w osoczu i w erytrocytach z zastosowaniem błękitu ksylidylowego (Cormay Mg-30). Stężenie kwasu askorbinowego oznaczano w osoczu krwi metodą kolorymetryczną z użyciem odczynnika fosforowolframowego, wg modyfikacji Kyaw. Zarówno u pacjentów ze świeżym zawałem mięśnia sercowego, jak i ze stabilną chorobą niedokrwienną serca stężenia magnezu w osoczu i w erytrocytach oraz kwasu askorbinowego w osoczu były obniżone w porównaniu z grupą kontrolną. Znaczniejsze zmiany zaobserwowano u osób ze świeżym zawałem mięśnia sercowego.
EN
Both magnesium and ascorbic acid play a certain role in prevention of development of acute myocardial infarction and stable ischaemic heart disease. The purpose of our work was to determine plasma and erythrocyte magnesium concentrations and plasma ascorbic acid concentration in patients with acute myocardial infarction and stable ischaemic heart disease. The research was carried on 17 patients with acute myocardial infarction and 14 patients with stable ischaemic heart disease. Magnesium concentration was spectrofotometrically measured by the reaction with xylidil blue (Cormay Mg-30). Plasma ascorbic acid concentration was determined by coloromertic Kyaw method. It was showed that both in patients with acute myocardial infarction and with stable ischaemic heart disease plasma and erythrocyte magnesium concentrations and plasma ascorbic acid concentration were significantly lower than in control group. More significant changes were observed in patients with acute myocardial infarction.
EN
Manganese is very important trace element whose mechanism of actions involves activity regulation of enzymes taking part in key metabolic processes in organisms. It is a structural element of skin and bones, it also prevents osteoporosis. Its very important role in reproduction processes and in central nervous system has been already stated. The magnesium ion is of great importance in physiology by its intervention in 300 enzymatic systems, its membrane role and its function in neuromuscular excitability. The first pool of magnesium in organism is skeleton. The principal site of magnesium excretion are kidneys, which show important magnesium regulation mechanisms. For intestinal absorption, renal metabolism, bone accretion and resorption, magnesium shows analogies with calcium. Calcium is important macroelement in enzyme activation and inhibition, muscle and nerve function, and intracellular metabolism of all organisms. It is the main component of bones, where it is stored in organism. The aim of our work was to estimate influence of manganese chloride administration on concentrations of magnesium and calcium in mice tissues. Significant changes in magnesium and calcium content in dependence on the doses of administered manganese as well as the duration of the exposure have been stated in our experiment.
PL
Krzem jest bardzo ważnym czynnikiem biorącym aktywny udział w procesach życiowych, regenerującym tkanki i wzmagającym ogólną odporność organizmu. Ma podstawowe znaczenie w metabolizmie tkanki łącznej, w rozwoju kości, chrząstek, włosów, paznokci, zębów u ludzi i zwierząt oraz w procesach zdrowienia i starzenia się organizmu. Wykazano jego działanie przeciwnowotworowe, przeciwmiażdżycowe i przeciwcukrzycowe. Niedobór krzemu prowadzi do osłabienia tkanki łącznej i zmniejszenia zawartości kolagenu w skórze, osłabienia ścian tętnic, żył i naczyń limfatycznych, co może być przyczyną postępu procesów miażdżycowych tętnic. Dodatkowo wpływa na wiele funkcji i procesów utrzymujących prawidłowy stan układu sercowo-naczyniowego. Badania przeprowadzono w trzech grupach pacjentów: nie wykazujących objawów chorobowych, ze stabilną niedokrwienną chorobą serca oraz chorych ze świeżo przebytym zawałem mięśnia sercowego. Stężenie krzemu w surowicy oznaczano spektrofotometrycznie metodą tworzenia się kwasu molibdenokrzemowego i jego redukcji do tlenków molibdenu (zwanych błękitem molibdenok- rzemowym) za pomocą kwasu L-askorbinowego. Stężenia krzemu w osoczu krwi zarówno u pacjentów z niedokrwienną chorobą serca, jak i ze świeżym zawałem mięśnia sercowego były znacząco niższe niż w grupie kontrolnej. Dodatkowo stężenia krzemu u pacjentów ze świeżym zawałem mięśnia sercowego były niższe niż w przypadku chorych na niedokrwienną chorobę serca. Niski poziom krzemu w organizmie może zwiększać ryzyko miażdżycy, prowadząc do ostrej i przewlekłej formy choroby niedokrwiennej serca, m.in. wpływając na elastyczność tętnic.
EN
Silicon is a very important factor which actively participates in vital processes, regenerating tissues and increasing general immunity of organism. It is essential in the metabolism of connective tissues, development of bones, cartilages, hair, nails or teeth in humans and animals. It is also important in processes of convalescence and ageing of an organism. Its antitumour, antiatherosclerotic and antidiabetic actions have been demonstrated. Deficiency of silicon leads to the weakening of connective tissue weakness, decrease in collagen content in skin, weakening of the walls of arteries, veins and lymphatic vessels, which can be responsible for progressing atherosclerotic processes in arteries. Additionally, silicon influences many functions and processes which maintain the proper state of the cardiovascular system. The present research was carried on three groups of patients: with no evident disease symptoms, with acute myocardial infarction and with stable ischeamic heart disease. Serum silicon concentration was spectrophotometrically measured by the method of forming molybdenum silicic acid and its reduction to molybdenum oxides (called molybdenum silicic blue) using L-ascorbic acid. Silicon concentration in blood serum of both patients with stable ischeamic heart disease and those with acute myocardial infarction was significantly lower than in the control group. Moreover, silicon concentration in patients with acute myocardial infarction was lower than in those with stable ischeamic heart disease. Low level of silicon in the organism may increase the risk of atherosclerosis, leading to acute and chronic form of ischeamic heart disease through its influence on artery elasticity.
EN
Bone fractures, especially when treated surgically, are connected with changes in the homeostasis of the elements of which bone compounds consist, as well as the ones which participate in controlling processes. Such changes influence both the fracture itself and the operative procedure. For successful treatment of broken bones, it can be crucial to bring the homeostasis of bioelements back to the normal state. Thus, the aim of this work has been to determine magnesium and calcium concentrations in plasma from patients with fractures of long bones, and to analyze changes in the examined elements depending on the time after the operative procedure, injury and patient’s age. The research was conducted on the blood of patients: 1) with long bone fractures treated surgically, 2) after a limb amputation because of a fracture or injury, 3) with long bone fractures and with multiorgan injury. With respect to the patients’ age, there were 3 groups: 1) patients aged 18-40 years, 2) patients aged 41-60 years, 3) patients older than 60 years. In the postoperative period, the patients were on a strict postoperative diet, receiving only i.v. 0.9% NaCl and 5% glucose solutions. Blood was taken from patients first directly after admittance to hospital and next on the first, third, fifth and seventh day after an operative procedure. Plasma calcium and magnesium concentrations were determined by the method of emission spectrometry with induction plasma (ICP-OES). The results were worked out statistically. The differences p<0.05 were taken into consideration as statistically significant. The research showed that in the blood plasma from patients with long bone fractures treated surgically, there were noticeable decreases of calcium and magnesium concentrations mainly on the first, third and fifth postoperative day. These changes depended on the extend of an operative procedure, but did not depend on the patients’ age. However, with respect to magnesium, its statistically significant decrease was noticed in the group of oldest patients. In the postoperative period, it is especially important to pay attention to calcium and magnesium concentrations, and for patients over 60 years of age magnesium supplementation is necessary. Maintenance of macronutrient homeostasis in an organism can be crucial for the patient’s convalescence process.
PL
Złamania kości, szczególnie leczone operacyjnie, wiążą się ze zmianami homeostazy pierwiastków wchodzących w skład związków budujących kości, a także biorących udział w procesach regulacyjnych. Wpływa na to zarówno samo złamanie, jak i zabieg operacyjny. Normalizacja zaburzeń w homeostazie biopierwiastków może mieć istotne znaczenie dla zrostu kości w procesie zdrowienia pacjenta ze złamaniem. Celem pracy było oznaczenie stężeń magnezu i wapnia w osoczu krwi pacjentów hospitalizowanych z powodu złamań kości długich oraz analiza tych zmian w zależności od czasu po zabiegu operacyjnego leczenia złamania, rozległości urazu oraz wieku pacjenta. Badania przeprowadzono na krwi pacjentów: 1) ze złamaniami kości długich leczonymi operacyjnie, 2) u których z powodu złamań i urazu konieczna była amputacja kończyny, 3) ze złamaniami kości długich, którym towarzyszył duży uraz wielonarządowy. Ze względu na wiek, pacjentów podzielono również na trzy grupy. Pierwszą grupę stanowiły osoby od 18. do 40. roku życia, drugą – od 41. do 60. roku życia, trzecią – powyżej 60. roku życia. Od pacjentów pobierano krew bezpośrednio po przyjęciu do szpitala oraz w 1., 3., 5. i 7. dobie po zabiegu operacyjnym. Oznaczenia stężeń pierwiastków w osoczu krwi wykonano metodą optycznej spektrometrii emisyjnej z plazmą indukcyjnie wzbudzoną (ICP-OES). Wyniki poddano analizie statystycznej. Za statystycznie istotne uznano różnice w przypadku p < 0,05. Wykazano, że w osoczu pacjentów ze złamaniami kości długich leczonych operacyjnie stwierdzono zmniejszenie stężeń wapnia i magnezu głównie w 1., 3. i 5. dobie pooperacyjnej. Zmiany te zależały od rozległości zabiegu operacyjnego, a nie były zależne od wieku. Jednak w przypadku magnezu zaobserwowano statystycznie istotne zmniejszenie jego stężenia w grupie najstarszych pacjentów. W okresie pooperacyjnym wskazane jest szczególne zwrócenie uwagi na stężenia wapnia i magnezu, a u pacjentów powyżej 60. roku życia konieczna jest suplementacja magnezu. Zapewnienie homeostazy makropierwiastków w organizmie może mieć wpływ na proces zdrowienia pacjenta.
EN
Trace elements are important in appropriate organisms functioning. Among them manganese as well as silicon play essential roles. Manganese takes parts in composition of many enzymes, it is a cofactor of numerous enzymatic reactions, a structural element of skin and bones, it also prevents osteoporosis. Its very important role in reproduction processes and in central nervous system has been already stated. Silicon is a very important factor, which takes active part in vital processes, regenerating tissues and increasing general immunity of organism. It has basic meaning in metabolism of connective tissue, collagen formation and bone development and mineralization, cartilages, hair, nails, teeth in human and animals, and also in processes of convalescence and ageing of organism. The aim of our experiment was to estimate influence of manganese chloride on the concentration of silicone in mice tissues. It has been find out that doses of administered manganese as well as the duration of exposure have influence on silicon content in tissues.
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.