Ten serwis zostanie wyłączony 2025-02-11.
Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Ograniczanie wyników
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 9

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
EN
The introduction of a clause of formal act of defection from the Catholic Church to Code of Canon Law, explained by the Pontical Council for Legislative Texts in 2006 and then abolished by pope Benedict XVI in 2009, was of no signicance for the legal regulation in force in German Federal Republic. As a result of historical circumstances existing in this country, the only way to formally defect from the Catholic Church is still Kirchenaustritt declared at a state authority, which is – as stated in 2006 by the country’s Episcopal Conference of German Federal Republic – a crime tantamount to schism, for which the prescribed penalty is excommunication latae sen- tentiae. However, an essential novum occurred in the General Decree of Episcopal Conference of German Federal Republic from 2012: the mention of excommunication was omitted (declaring its incurrence became depen- dent on the assessment of the act Kirchenaustritt: whether it constituted an act of schism, heresy or apostasy). is modication should be regarded as positive, just like Pastoral Letter (Pastorales Schreiben) developed by the German Bishops and attached to the General Decree. It is necessary to emphasize that the problem of assessment – on canon law basis – of statement of defection from the Catholic Church as the only way to exempt from the church tax, is still open to dispute (inter alia ger- man milieu). 
PL
 
3
100%
Prawo Kanoniczne
|
2017
|
tom 60
|
nr 4
117-130
EN
The achievements of professor Walenty Wójrcik (1914-1990), a long standing professor of the Catholic University of Lublin, in the field of Synodal law allow to assume that we deal with a considerable output, which is thematically diversified, original, creative and includes both issues and matters related to local and European synods, both historical and modern ones. His publications are characterized by references to a wide source base (the Author carried out a number of tedious preliminary research studies inter alia in archives in Rome), a thorough knowledge of literature (including foreign literature), a critical approach to analyzed issues, clear form and methodological purity. Therefore, it is not surprising that this output has always been highly recognized by reviewers in exams for promotion.As a prominent historian of Church law, he turned out to be an insightful and diligent researcher, who addressed less popular issues requiring euridition and hours of work – especially given the fact that research work was not the only matter around which the life of bishop, who was strongly committed to affairs of the diocese, focused on. Without a doubt, his passion for research played an important role in this matter
PL
Osiągnięcia profesora Walentego Wójcika (1914-1990), długoletniego profesora Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, z zakresu prawa synodalnego, pozwalają przyjąć, że mamy do czynienia ze znaczącym dorobkiem, który jest tematycznie zróżnicowany, oryginalny i twórczy. Obejmuje on zarówno problemy, jak i kwestie związane z synodami polskimi i europejskimi, tak historycznymi, jak i współczesnymi. Jego publikacje charakteryzują się odwołaniami do szerokiej bazy źródłowej (Autor przeprowadził szereg żmudnych badań, m.in. w archiwach w Rzymie), gruntowną znajomością literatury (w tym obcojęzycznej), krytycznym podejściem do analizowanych zagadnień, jasną formą przekazu i czystością metodologiczną. Nic też dziwnego, że osiągnięcia naukowe prof. Wójcika zawsze były wysoko oceniane przez recenzentów. Ten wybitny historyk prawa kościelnego okazał się wnikliwym i pracowitym badaczem, który zajął się mniej popularnymi problemami wymagającymi erudycji i żmudnej pracy. Cenić to trzeba tym bardziej, że aktywność naukowa nie była jedyną dziedziną, wokół której toczyło się życie biskupa, który był mocno zaangażowany w sprawy diecezji. Bez wątpienia jego zamiłowanie do badań historycznych nad synodami przyniosło liczące się rezultaty.
EN
Promulgation of the Code of Canon Law in 1917 by Benedict XV through a bull was a proud moment in the history of the legislation of the Latin Church. This formal collection of laws, which is a synthesis of legislative output of the Church of nineteen centuries, met with a lot of appreciation. The entry into force of the Code of Canon Law (19 of May 1918) was a demanding task for local Churches operating in particular countries, inter alia for the Church in Poland. This included not only a thorough study of the regulations of the Code, especially by bishops, but also a necessity to adapt then existing particular law to these regulations. Therefore, the reception of the Code of Canon Law in particular Churches became necessary. Assimilation of code standards by particular Churches, mainly through synods, took place in the context of increased activity of both a doctrine and centers in which canon law was taught. That is why when showing the process of reception of the Code of Canon Law in Poland in the above mentioned period (1918-1939), the author discusses its course in three fundamental areas in which it took place: in the canon doctrine (textbooks and comments to the Code of Canon Law), in the teaching of canon law (at universities and theological seminaries) and in particular Churches (with an example of Płock diocese).
PL
Promulgowanie przez Benedykta XV w 1917 roku  Kodeksu Prawa Kanonicznego stanowiło doniosły moment w historii ustawodawstwa Kościoła Łacińskiego. Ten formalny zbiór prawa, stanowiący syntezę dorobku ustawodawczego Kościoła z dziewiętnastu stuleci, spotkał się z dużym uznaniem w świecie prawniczym. Wejście w życie Kodeksu Prawa Kanonicznego (19 maja 1918 roku) było trudnym zadaniem dla Kościołów lokalnych działających w poszczególnych krajach, między innymi dla Kościoła w Polsce. Obejmowało ono nie tylko dogłębne przestudiowanie przepisów Kodeksu, zwłaszcza przez biskupów, ale także potrzebę dostosowania do tych regulacji obowiązującego prawa partykularnego. Stąd też recepcja Kodeksu Prawa Kanonicznego w poszczególnych Kościołach partykularnych stała się koniecznością. Przyswojenie norm kodeksowych przez Kościoły partykularne, głównie przez synody, odbywało się w kontekście zwiększonej aktywności zarówno doktryny, jak i ośrodków, w których nauczano prawa kanonicznego. Dlatego też, ukazując proces przyjmowania Kodeksu Prawa Kanonicznego w Polsce w wyżej wspomnianym okresie (1918-1939), autor omawia jego przebieg w trzech podstawowych obszarach, w których miał on miejsce: w doktrynie kanonicznej (podręczniki i komentarze do Kodeksu Prawa Kanonicznego), w nauczaniu prawa kanonicznego (na uniwersytetach i seminariach duchownych), a zwłaszcza w Kościołach partykularnych (na przykładzie diecezji płockiej).
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.