Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Rola i znaczenie relacji wychowawca – wychowanek z perspektywy założeń pedagogiki ignacjańskiej

100%

Gajewski M.

Podstawy Edukacji

|

2011

|

tom 4

213-224

EN

This paper presents the historical conditions of Ignatian pedagogy as rooted in the centuries-old tradition of Jesuit (Society of Jesus) education. A wide range of schools and universities in every continent adopt the Jesuit principles of education, which teach children and young people in the spirit of the Latin maxim of cura personalis (care of the person). The dialogue between the student and the teacher is an essential aspect of Jesuit education. It is understood as the manner in which teachers accompany students in their growth and development so that over time they can become human beings for others. The article also discusses the relationship between pedagogy and the Ignatian Spiritual Exercises developed by St. Ignatius and presents three important components of Jesuit education: experience, reﬂection, and action.

PL

Pedagogika ignacjańska, podkreślając konieczność kształtowania pozytywnych relacji między wychowawcą a wychowankiem, wpisuje się w nurt pedagogiki personalistycznej. W niniejszym artykule przedstawiono historyczne uwarunkowania pedagogiki ignacjańskiej, zakorzenionej w wielowiekowej tradycji edukacyjnej Towarzystwa Jezusowego. Wychowanie jezuickie wyraża się w bogatej ofercie szkół i uniwersytetów, które kształcą dzieci i młodzież na wszystkich kontynentach w duchu łacińskiej maksymy cura personalis. Dialog ucznia z wychowawcą stanowi podstawowy aspekt wychowania jezuickiego. Wychowanie to rozumie się jako drogę, na której nauczyciele towarzyszą uczniom w ich wzroście i rozwoju, tak by z biegiem czasu stawali się ludźmi dla innych. W artykule omówiono ponadto związek pedagogiki ignacjańskiej z Ćwiczeniami duchownymi, opracowanymi przez św. Ignacego, i zaprezentowano trzy ważne składowe tej pedagogiki, którymi są: doświadczenie, reﬂeksja i zdolność działania.

2

PEDAGOGICAL, NEUROPSYCHOLOGICAL AND SOCIAL CONDITIONS OF SHAPING THE IDENTITY OF CULT GROUP FOLLOWERS

100%

Gajewski M.

|

tom 18(2)

233-258

EN

The rapidly changing world does not provide a man with a sense of stability; he intensifies confusion in fundamental matters related to everyday life. Evolving in directions that are difficult to predict, this is not conducive to the process of maturing into a responsible experience of humanity. Various “religious” organizations and societies take advantage of this situation, putting confusion in order (usually in an apparent way), thereby obtaining new adherents for their vision of a better world. Being under the influence of charismatic leaders, the members of new religious movements change their behaviour diametrically, as well as their way of thinking about themselves and the world. Any former model of life is replaced by a new, i.e., collective, model of thinking, estimating and behaving. Important things lose their value. The hitherto prevailing existence, perceived as “bad”, “unenlightened”, “materialistic” or “not soulful”, is left for a new and “better” life, for purposes that are attainable only thanks to contact with the new group. The acquisition of self-identity and identification with the group requires considerable effort. Going over from one world to another brings with it numerous consequences of a psychological and social nature. Hence an immense complexity of factors forming the identity of a religious man appear. On the one hand, this is influenced by personality factors, the level of inner integration, psychical and emotional maturity, and on the other hand – a number of social conditions, i.e., the specificity of the cult group, its structure, doctrine, history and social relations. All the above makes it impossible to create a universal model of the follower’s identity within cult groups. It is only possible to indicate the conditions for the creation of the new individual, self leading to a manifestation of their participation within a definite cultic group.

3

Pedagogical and neuropsychological aspects of prisoner creativity

100%

Gajewski M.

|

tom 18(1)

97-125

EN

Detention in a prison is the isolation of an individual from society, placing him in an isolated space, where the punishment is not only the lack of contact with family or loved ones, but also being with other - often not easy in coexistence - prisoners. The reduced level of external stimuli makes internal life (experiences, emotions) a priority. Undertaking any creative activity reduces a prisoner’s concentration on the matter of isolation and any health problems and issues: real or imaginary. This process counteracts chaos and contributes to a gradual stabilization of the emotional system. Creative activity, by strengthening emotional stability, helps the regaining of balance and influences the prisoner’s adaptation to the life situation in which he finds himself. The initiation of creative activity by prisoners promotes the reintegration of the individual and social (here including cultural) self. The first part of this article will explain why introducing the arts is not only desirable, but natural given the setting, and inmates’ propensity for creative expression. The next part will present the examples of unstructured and structured programs developed for the creative revalidation of prisoners. Studies have revealed that undertaking creative activity on the part of prisoners plays an important role in the proces of revalidation. At the same time, analysis of works of art produced by prisoners gives an insight into the neuropsychological mechanisms of creation and provides important information for planning therapeutic programs.

4

Rodzina i jej doświadczenie emigracyjne w kontekście wielokulturowości. Wybrane zagadnienia

100%

Gajewski M.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia

|

2023

|

tom 36

|

nr 1

81-92

EN

The article addresses issues related to migration/emigration of individuals and their families, and draws attention to the specificity and size of contemporary emigration, emphasizing the importance of the unique historical context of modern relocation of people, both the propagation of the COVID-19 pandemic and the huge wave of refugees from war-torn Ukraine. The aim of the study was to discuss selected correlates important for contemporary migration/emigration that shape the identity of the family and its members residing in a culturally diverse environment. Multiculturalism as a value in itself is generally not questioned today, but the practice of everyday life shows that for many people it is a real practical challenge. Therefore, subjective and social determinants of learning and assimilating culture as well as building family and individual identity were distinguished. The value of the process of education and family upbringing as a factor supporting the process of adaptation to the conditions of multiculturalism was also emphasized.

PL

W artykule podjęto kwestie związane z migracją/emigracją osób indywidualnych i ich rodzin oraz zwrócono uwagę na specyfikę i rozmiar współczesnej emigracji, podkreślając znaczenie wyjątkowego kontekstu historycznego współczesnej relokacji osób, zarówno propagacji pandemii COVID-19, jak i olbrzymiej fali uchodźców z dotkniętej wojną Ukrainy. Celem było omówienie wybranych, ważnych dla współczesnej migracji/emigracji korelatów kształtujących tożsamość rodziny i jej członków przebywających w środowisku zróżnicowanym kulturowo. Wielokulturowość jako wartość sama w sobie zasadniczo współcześnie nie jest kwestionowana, niemniej praktyka życia codziennego wskazuje, że dla wielu osób stanowi realne praktyczne wyzwanie. W związku z tym wyróżniono podmiotowe i społeczne determinanty uczenia się i asymilowania kultury oraz budowania tożsamości rodzinnej i indywidualnej. Podkreślono również wartość procesu edukacji i wychowania rodzinnego jako czynnika wspierającego proces adaptacji do warunków emigracji respektującej wielokulturowość.