I grandi benefattori della Provincia di Wielkopolska furono i Radziwiłł, proprietari di Biała, che dopo Nieśwież era la loro seconda cittá residenziałe. Proprio a Biała il principe Michał Kazimierz, insieme alia sua consorte, Katarzyna Emercjanna Sobieska, sorella di re Jan III, nel 1671 fecero costruire e donarono ai frati riformati la chiesa e il convento. Anche il loro figlio, Karol Stanisław Radziwiłł, in modo generoso sosteneva i riformati di Wielkopolska e il convento di Biała. Egli stesso per diversi anni fu il loro sindaco apostolico. Come riconoscenza dei suoi meriti, il convento di Biała dedico' a lui un’incisione (160,4 x 52,7 cm), dove il motivo centrale era la carta geográfica rotonda con tutti i conventi dei riformati di ambedue le Province polacche: di Wielkopolska e Małopolska. La grafica fu fatta a Lipsia da Johann Gottfried Krügner (la firma in basso), che fino a poco fa e' stato sostenuto anche come autore del progetto. Pero la signatuta F. M. R., presente sulla carta, che era la firma caratteristica delle lettere di Fr. Mateusz Osiecki, famoso archittetto dei riformati, in modo quasi evidente indica la sua paternita artística. Tanto piu' che Fr. Mateusz apparteneva al cerechio delle persone legate ai Radziwiłł, per i quali fece diversi lavori. II primo a interesarsi di quell'incisione fu Wilhelm Dersch („FranziskanischeStudien”, 1916, nr 1-2), avendo esaminato un esemplare conservato allora nellArchivio Nazionale a Poznań. Egli pubblico' tutti i testi presentí sulla carta e la sua fotografía. La stessa incisione (in due esemplari) viene conservata attualmente anche al Museo Diocesanoa Płock (prima si trovava nella chiesa dei riformati a Szczawin Kościelny, nei pressi di Gostynin). Gli esemplari incompleti (soltanto la parte centrale) si trovano anche nel Museo Nazionale a Varsavia e nella Biblioteca del convento dei francescani di Poznań.
PL
Powstanie reformatów w Polsce, jak również w innych krajach, było wynikiem licznych ruchów reformistycznych w zakonie braci mniejszych obserwantów (w Polsce zwanych bernardynami) w XVI i XVII wieku. Wielkimi dobrodziejami reformatów prowincji wielkopolskiej byli Radziwiłłowie, właściciele Białej, która była drugim po Nieświeżu ich miastem rezydencjalnym. To właśnie książę Michał Kazimierz, wojewoda wileński, podkanclerzy i hetman polny litewski, razem z żoną Katarzyną Emercjanną z domu Sobieską, siostrą króla Jana III, ufundował dla nich kościół i klasztor w Białej Podlaskiej w 1671 roku. Podobnie ich syn, Karol Stanisław Radziwiłł, kanclerz wielki litewski, hojnie wspierał reformatów wielkopolskich i klasztor w Białej. Jemu to bialski klasztor w dowód uznania i zasług dedykował okolicznościowy sztych z mapą w formie koła, na której zostały zaznaczone wszystkie ówczesne klasztory reformackie obu polskich prowincji. Sztych ten wręczono kanclerzowi uroczyście 21 września 1718 roku, w święto św. Macieja Apostoła. Jako pierwszy wspomnianą grafiką zainteresował się Wilhelm Dersch, publikując w 1916 roku artykuł na jej temat. Miedzioryt w formie tablicy składającej się z trzech arkuszy w całości posiada wymiary 160,4 cm x 52,7 cm. Zasadniczym jego elementem jest globus – mapa w formie koła - ustawiony na bogato rozczłonkowanym postumencie i podtrzymywany od góry przez czarnego orła Radziwiłłowskiego z rozpostartymi skrzydłami i mitrą książęcą na głowie.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.