Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Richard Rorty jako filozof wielokulturowości?

100%

Burzyk M.

Politeja : Pismo Wydziału Studiów Miedzynarodowych i Politycznych Uniwersytetu Jagiellońskiego

|

2012

|

nr 1(19)

427-441

EN

The article aims to analyze the philosophy of Richard Rorty in the connection with the concept of multiculturalism (and vice versa: to see how Rorty’s philosophy is suitable for conceptualization of multiculturalism issues) in order to understand how contemporary philosophy – grounded in the global changes that have taken place in the world at the turn of the 20th and 21st century – can respond to current political challenges. The concept of multiculturalism is understood both as a view and as a policy. The fundamental perspective of the analysis is the distinction between private and public sphere. This classic liberal solution seems to allow a capture of a key tension of the subject. The first part is dedicated to the elements of Rortian epistemology, his philosophy of language and his view on human nature. These issues lead directly to the problems of the Rortian social philosophy which the second part of the text is focused on. The main conclusion is based on the fact that the elements of multiculturalism understood as a view make the multiculturalism policy impossible. In this sense Rortian social philosophy shares with the concept of multiculturalism a stigma called here an incommensurability logic.

2

Diagnosis without Solution: Agamben and Esposito.

100%

Burzyk M.

Praktyka Teoretyczna

|

2015

|

tom 17

|

nr 3

143-156

PL

Artykuł problematyzuje sposób, w jaki Giorgio Agamben rozprawia się z paradygmatem teologii politycznej w swoim cyklu Homo sacer. Autor porównuje koncepcje Agambena z tymi, które w ostatnich latach zaproponował Roberto Esposito – myśliciel, który wydaje się mieć wiele wspólnego z Agambenem. W rzeczywistości jednak, wybierając inną strategię intelektualną, idee Esposita mogą zostać użyte jako krytyczne narzędzia przeciwko niektórym aspektom projektu Agambena (np. przeciwko koncepcji profanacji). Wbrew deklaracjom Agambena oraz bezprecedensowego zasięgu i głębi jego studiów (a raczej: właśnie z powodu tychże), nie jest on w stanie zaproponować drogi wyjścia z reżimu teologii politycznej. Autor stara się udowodnić powyższą tezą, analizując terminologiczny poziom koncepcji Agambena, kierunek rozwoju jego myśli oraz sposób prowadzenia przez niego badań genealogicznych. W efekcie projekt Homo sacer zaczyna przypominać niemy język tego, co impolityczne.

EN

The paper concerns the way how Giorgio Agamben deals with the paradigm of political theology in his Homo sacer project. The author compares Agamben’s ideas with those presented by Roberto Esposito – a thinker who apparently seems to have a lot in common with Agamben. In fact choosing different intellectual strategy Esposito’ ideas could be used as a critical tool against some parts of Agamben’s project (e.g. the concept of profanations). In spite of Agamben’s declarations and (or rather: precisely because of) unprecedented scope and deepness of his studies, he is not able to provide the way out of the political theology regime. The author tries to prove abovementioned thesis by examining the terminological level of Agamben’s ideas, the direction in which his thought is developed or the way how he conducts his genealogies. Consequently Homo sacer project seems to remind the silent language of the Impolitical.

3

Batalia o człowieka. Genealogia władzy Michela Foucaulta jako próba wyzwolenia podmiotu

100%

Burzyk M.

Politeja : Pismo Wydziału Studiów Miedzynarodowych i Politycznych Uniwersytetu Jagiellońskiego

|

2010

|

nr 2(14)

649-652

EN

After a very well formulated title new on the Polish market book on the philosophy of Michel Foucault, one might expect much. Particularly Foucault’s concept that analysis precedes it interesting interpretation Kafka's parable Before the law. Bartholomew went to Blesznowski first expand the metaphoric image, which in its strength could be accompanied copyright whole plan and bond it. Kafka's hero is here because presented as a person who obtains his identity through the duration of the relationship with power. Unfortunately, the battle for the next person wanting to increase only after strongly in the early awakened appetite.

4

Psychoanaliza a polityka: stawka podmiotu

100%

Burzyk M.

Diametros

|

2013

|

nr 35

1-20

PL

Artykuł ma charakter interdyscyplinarny: jest on poświęcony jednemu z centralnych zagadnień filozofii (problem podmiotu), jednakże jego zasadniczym przedmiotem jest psychoanalityczna teoria Jacquesa Lacana oraz próba jej zastosowania do problemów pochodzących z pola polityczno-społecznego. Uwaga czytelnika skupiona jest przede wszystkim na lacanowskiej konstrukcji podmiotowości, która jest – jak będzie się twierdzić – fundamentalna do zrozumienia aktualnej kondycji polityczności. Kluczowe dla wymowy artykułu jest również pojęcie identyfikacji, rozumiane jako proces, poprzez który podmiot staje się przedmiotem politycznych zabiegów. W konsekwencji polityka prezentuje się jako mechanizm narzucania tożsamości, a psychoanaliza jako jej przeciwieństwo, czyli narzędzie, które służyć może do obnażania politycznych iluzji. W ostatniej partii tekstu omówione zostają polityczne koncepcje kontynuatorów Lacana Chantal Mouffe i Ernesto Laclau (radykalna demokracja) oraz Slavoja Žižka (rewolucja).

EN

The article is of an interdisciplinary nature: it is devoted to one of the central categories of philosophy (the subject) but its essential object is constituted by the psychoanalytic theory of Jacques Lacan and by an attempt to apply this theory to socio-political issues. The attention of the reader will be focused on the Lacanian construction of the subject – a concept which is fundamental in understanding the present political condition. Identification, understood as the process by which the subject becomes the object of political activity, is presented as a central point of the paper. As a result, politics is considered a mechanism for imposing identity and thus psychoanalysis seems to be the contrary – a tool that can reveal political illusions. In this way, the Lacanian perspective can be perceived as a chance to overcome the limits of the absolutely rational Cogito and some of the scientific approaches of the political sciences.

5

Wspólnota, immunizacja, życie – o filozofii politycznej Roberta Esposita

63%

Burzyk M. , Sawczyński P.

Politeja : Pismo Wydziału Studiów Miedzynarodowych i Politycznych Uniwersytetu Jagiellońskiego

|

2013

|

nr 1(23)

5-27

EN

The article aims to present and to problematize the political philosophy of a representative of the reviving Italian thought – Roberto Esposito. The most fundamental question is his original understanding of the concept of the community. Its meaning, which is derived from Latin communitas, bases on a particular combination of gift, office and obligation. Such an understanding of the term is radically opposed to the all conceptualisations of the social contract: the community is rather a deprivation and a suppression of what is individual than a rationally chosen and additionally possessed form of one’s own existence. As a counterweight to the risk of the common, the logic of immunization (exception to the gift‑giving obligation) is portrayed. Last two parts focus on the issue of biopolitics. Using the reflections of Foucault, Derrida, Agamben, Deleuze & Guattari, Negri & Hardt as a theoretical background, the stance of Esposito is derived: his interpretations of both Nazism (thanatopolitics) and natalism are confronted. Thus, the possibility of the community positively immunized could be sketched.