Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

2 Król M.

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

„THIS INTELLECTUAL WORLD HAS TO ITSELF, THAT SOMETIMES IT BECOMES FOR THE SOUL, WHAT AIR, FOOD AND DRINKS ARE FOR THE BODY” – BIBLIOPHILE IN EXILE. LITERARY CORRESPONDENCE OF GUSTAW ZIELIŃSKI

100%

Król M.

2019

DOI: 10.19251/rtnp/2018.10(1)Abstract:Zieliński wrote in a letter to Orpiszewski: “since we have inadvertently entered into literary correspondence with each other, it will be a pleasure for me to extend it, considering it is a subject that I have always liked to talk and write about.” He was a book lover from his early youth. This is evidenced by the notes published in the youthful diary (Gustaw Zieliński Diaries of My Life ms. 777. Department of Special Collections, Zielińscy Library in Płock). He did not abandon this passion during his Siberian exile. Literature, not only in his case, but also other exiles, became a kind of sacrum, and brought the illusion of normality. Hence, the substantial role played by the exile book collections. The role of Piotr Moszyński, or the successor to his initiative, Onufry Pietraszkiewicz, has been recognised in this matter. Zieliński did not create a large collection of books during the exile. He did not do that until he had returned. But the correspondence with Orpiszewski shows how he helped the exiles staying in provinces remote to Poland, to satisfy their need for contact, not only with Polish literature though, and his correspondence reflections are becoming notes from a literary critical discussion.Keywords: literary criticism, exile, libraries and exile collectionsAbstrakt:Zieliński w liście do Orpiszewskiego napisał: „Ponieważ niechcący weszliśmy z sobą w literacką korespondencję bardzo mi przyjemnie będzie nadal ją przedłużyć, tym więcej, że to jest przedmiot, o którym zawsze i rozprawiać i pisać lubiłem”. Miłośnikiem książek był od wczesnej młodości. Świadectwem tego są zapiski zamieszczone w młodzieńczym Dzienniku (G. Zieliński, Dzienniki mojego życia, Dział Zbiorów Specjalnych. Biblioteka im. Zielińskich w Płocku, rkps. 777). Na syberyjskim zesłaniu pasji tej nie porzucił. Literatura, nie tylko w jego przypadku, ale i innych zesłańców, stawała się swoistym sacrum, przynosiła iluzję normalności. Stąd ogromna rola, jaką odgrywały zesłańcze księgozbiory. Znana jest w tej dziedzinie rola Piotra Moszyńskiego czy spadkobiercy jego inicjatywy Onufrego Pietraszkiewicza. Zieliński nie stworzył na zesłaniu ogromnego księgozbioru. Uczynił to dopiero po powrocie. Ale korespondencja z Orpiszewskim pokazuje, w jaki sposób pomagał zesłańcom przebywającym w oddalonych od Polski guberniach zaspokoić potrzebę kontaktu i to nie tylko z polską literaturą, a jego korespondencyjne refleksje stają się notatkami z dyskusji krytycznoliterackiej.Słowa klucze: krytyka literatury, zesłanie, biblioteki i księgozbiory zesłańcze

Postrzeganie lojalności pracowników czasowo związanych z organizacją przez pracodawców

100%

Król M.

nr XXV

437-452

This article is about employees loyalty towards the organization. Especially it concerns loyalty of employees who work as a atypical workers. The article contains theoretical part and research part. The research took place in February and March 2011. It was carried out among 36 organizations which are function in the area of Silesia voivodship. Three hypothesis were verified. First: during the atypical forms of employment development, organizations are less interested in employees loyalty. Second: the loyalty of atypical (temporary) workers is less important for organization then the loyalty of typical (permanent) workers. Third: the form of employment impacts on the level of employees loyalty.

Artykuł przedstawia problematykę dotyczącą lojalności pracowników, ze szczególnym uwzględnieniem lojalności pracowników wykonujących pracę w ramach elastycznych form zatrudnienia. Oprócz krótkiego wprowadzenia teoretycznego skoncentrowano się w nim na prezentacji wyników badań własnych zrealizowanych wśród 36 organizacji funkcjonujących na obszarze województwa śląskiego. Badania pozwoliły stwierdzić, że organizacje dostrzegają potrzebę lojalności pracowników, choć są i takie, które traktują lojalność w sposób obojętny. Większość respondentów zadeklarowała, że w ich organizacjach lojalność wszystkich pracowników jest tak samo ważna. Jednak z analizy pytań szczegółowych wynika, że dostrzegają oni różnice w zakresie poziomu lojalności pracowników, których umownie zalicza się do trzech segmentów wewnętrznego rynku pracy. Poziom lojalności jest tutaj proporcjonalny do siły związku pracownika z organizacją. Siła związku pracownika z organizacją jest konsekwencją zawartej z nim umowy. Respondenci w większości opowiedzieli się za stanowiskiem, że charakter umowy wpływa na lojalność, co potwierdzili, wskazując formy zarówno najbardziej wspierające lojalność, jak i te, z którymi wiązać można jej brak.