Od 2014 roku, po podpisaniu Umowy stowarzyszeniowej z UE, Ukraina dostosowuje swoje ustawodawstwo do wymagań unijnych, w związku z czym stoi przed wieloma wyzwaniami związanymi z wprowadzaniem europejskich zasad i praktyk. Kwestia ochrony konsumentów jest jedną z najtrudniejszych ze względu na jej skomplikowany charakter i duże znaczenie dla wszystkich interesariuszy: państwa, biznesu i konsumentów. Reforma ukraińskiego systemu i polityki ochrony konsumentów jest jednym z kluczowych zadań Rządu Ukrainy. Zmiany te dotkną niemal całą populację kraju, jednak zaprezentowana w niniejszym artykule analiza wskazuje na to, że dostosowywanie ukraińskiego ustawodawstwa w tej dziedzinie do poziomu odpowiadającego standardom europejskim przebiega dość wolno. Autorka dochodzi do wniosku, że zamiast ciągłych zmian w ustawodawstwie dotyczącym praw konsumentów, Ukraina powinna opracować kompleksowy i wyważony model polityki ochrony konsumentów, z należytym uwzględnieniem interesów przedsiębiorstw, państwa, a przede wszystkim konsumentów. Nowelizacja przepisów nie oznacza przecież automatycznej poprawy poziomu ochrony konsumentów w kraju, zwłaszcza w sytuacji, gdy skuteczność wypracowanych środków i mechanizmów ochronnych zależy od szerszych reform wymiaru sprawiedliwości i władzy wykonawczej.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.