The object of the studies conducted in the years 2000–2002 on a field of 3 years’ monoculture of soybean was rhizosphere soil of soybean cultivated after tansy phacelia, winter wheat, white mustard, rye, agrimony and soybean as previous crops. The purpose of the studies was to determine the effect of cultivating the above listed previous crop plants on the formation of microorganism communities in the rhizosphere soil of soybean. The lowest total number of fungal colonies was found in the rhizosphere soil of soybean cultivated after rye and winter wheat (21.09 × 103 and 22.58 × 103 c. f. u., respectively), while the highest number was found in soil after soybean (36.95 × 103 c. f. u.). The highest total number of bacteria was found in 1 g of dryweight of the rhizosphere soil of soybean cultivated after agrimony, and the lowest after soybean (5.80 × 106 and 4.09 × 106 c. f. u., respectively). The largest proportion of pathogenic fungi was characteristic of the rhizosphere soil of soybean cultivated after soybean, and the smallest – of the rhizosphere soil of soybean after agrimony as a previous crop. The dominating species among pathogenic fungi in all experimental objects was Fusarium oxysporum. The rhizosphere soil of soybean cultivated after soybean was the poorest in saprophytic fungi (35.2% of all isolations). On the other hand, the highest number of saprophytes, including antagonistic ones, was found in the rhizosphere soil of soybean after agrimony and winter wheat.
PL
Przedmiotem badań przeprowadzonych w latach 2000–2002 na polu trzyletniej monokultury soi była gleba ryzosferowa soi uprawianej po facelii błękitnej, pszenicy ozimej, gorczycy białej, życie, rzepiku i soi jako przedplonach. Celem badań było określenie wpływu uprawy wyżej wymienionych roślin przedplonowych na kształtowanie się zbiorowisk mikroorganizmów w glebie ryzosferowej soi. Najmniejszą ogólną liczbą jednostek tworzących kolonie grzybów charakteryzowała się gleba ryzosferowa soi uprawianej po życie i pszenicy ozimej (odpowiednio 21,09 × 103 i 22,58 × 103 jednostek tworzących kolonie), a największą po soi (36,95 × 103 j. t. k. grzybów). Najwięcej ogółem bakterii znajdowało się w 1 g s. m. gleby ryzosferowej soi uprawianej po rzepiku, a najmniej po soi (odpowiednio 5,80 × 106 i 4,09 × 106 j. t. k.). Największym udziałem grzybów chorobotwórczych charakteryzowała się gleba ryzosferowa soi uprawianej po soi, a najmniejszym gleba ryzosferowa soi po rzepiku jako przedplonie. Wśród grzybów chorobotwórczych we wszystkich kombinacjach doświadczenia dominował gatunek Fusarium oxysporum. Gleba ryzosferowa soi uprawianej po soi była najuboższa w grzyby saprotroficzne (35,2% wszystkich wyosobnień). Natomiast najwięcej saprotrofów, w tym i antagonistycznych, zanotowano w glebie ryzosferowej soi po rzepiku i pszenicy ozimej.
The efficiency of protective activities of bacteria and fungi as Glycine max seeds dressing against the soilborne pathogenic fungi was evaluated in presented studies. The microbiological material was prepared from the antagonistic microorganisms strains of Bacillus spp., Pseudomonas spp., Gliocladium spp. and Trichoderma spp. The experiment was established in the field with soybean monoculture with infectious material of fungi naturally accumulated in the soil. Protective activities of applied microorganisms were determined on the ground of the number of grown plants, their healthiness and seeds crop quantity and quality. Obtained results showed that Trichoderma viride 254, T. harzianum 220 and Bacillus sp. 131 were the most effective for soybean protection. Gliocladium roseum 246, Gliocladium catenulatum 49 and Oxafun T Dressing turned out the least effective in their protective activities.
PL
W prezentowanych badaniach określono skuteczność ochronnego działania bakterii i grzybów jako zaprawy do nasion Glycine max przeciwko grzybom patogenicznym przeżywającym w glebie. Materiał mikrobiologiczny przygotowano ze szczepów mikroorganizmów antagonistycznych Bacillus spp., Pseudomonas spp., Gliocladium spp. i Trichoderma spp. Doświadczenie założono na polu monokultury soi z naturalnie nagromadzonym w glebie materiałem infekcyjnym grzybów. Ochronne działanie zastosowanych mikroorganizmów określono na podstawie liczby wyrosłych roślin, ich zdrowotności oraz wielkości i jakości plonu nasion. Uzyskane wyniki wykazały, że soję najskuteczniej chroniły Trichoderma viride 254, Trichoderma harzianum 220 i Bacillus sp. 131. Najmniej skutecznymi w ochronnym działaniu okazały się Gliocladium roseum 246, G. Catenulatum 49 oraz Zaprawa Oxafun T.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.