Ten serwis zostanie wyłączony 2025-02-11.
Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 7

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
PL
Wstęp: Nowotwory ślinianek stanowią 3–6% guzów rozwijających się w obrębie głowy i szyi. W śliniankach przyusznych występuje około 80% nowotworów ślinianek, z czego 10–17% to zmiany złośliwe. Celem pracy była odpowiedź na pytanie: czy istnieje tendencja do wzrostu zachorowań na nowotwory występujące obrębie ślinianek przyusznych (ze szczególnym uwzględnieniem nowotworów złośliwych). Materiały i metody: W latach 2005–2014 na Oddziale Laryngologii w Górnośląskim Centrum Medycznym w Katowicach- Ochojcu zoperowano 322 chorych, którym usunięto 328 guzów i rodzajów ślinianek przyusznych. Przeprowadzono analizy kliniczną, histopatologiczną i statystyczną usuniętych nowotworów ślinianek przyusznych. Wyniki i dyskusja: W analizowanym czasie stwierdzono znamienny wzrost zachorowań na nowotwory łagodne, zwłaszcza gruczolaki wielopostaciowe i guzy Warthina. Nie zaobserwowano istotnego wzrostu częstości występowania nowotworów złośliwych.
PL
Guzy przestrzeni przygardłowej występują rzadko i stanowią mniej niż 1% guzów głowy i szyi. W ok. 20% to guzy neurogenne, z czego najczęściej są to nerwiaki osłonkowe i paraganglioma. Autorzy prezentują przypadek 64-letniej chorej, u której w trakcie diagnostyki schorzeń kręgosłupa szyjnego przypadkowo stwierdzono obecność guza w przestrzeni przygardłowej, sięgającego otworu tętnicy szyjnej wewnętrznej. Po usunięciu chirurgicznym zmiany, badanie histopatologiczne zidentyfikowało dwa różne guzy o odmiennym pochodzeniu, z nerwu błędnego i części szyjnej układu współczulnego.
EN
Parapharyngeal space tumours are rare and represent less than 1% of head and neck tumours. Approximately 20% of them are neurogenic tumours, of which the most common are schwannomas and paragangliomas. The authors present the case of a 64-year-old female patient during diagnosis of cervical spine disorders, in whom the presence of a parapharyngeal space tumour reaching the ostium of the internal carotid artery was accidently revealed. After surgical removal of the lesion, two different tumours of different origin, from the vagus nerve and the cervical portion of the sympathetic nervous system, were detected by histopathological examination.
EN
Introduction: Fungal paranasal sinusitis can be either invasive or noninvasive. Saprophytic infections, fungus balls (FB) and allergic fungal rhinosinusitis are noninvasive (AFR). Materials and methods: The present study examined 521 patients who underwent endoscopic sinus surgery between January 2016 and April 2017 due to chronic paranasal sinusitis at the Department of Laryngology and Laryngological Oncology of the Upper Silesian Medical Centre in Katowice. The aim of the study was to analyze histopathological and microbiological material collected intraoperatively and to determine incidence and type of fungal infections among patients treated for chronic sinusitis. Results: Chronic fungal sinusitis was confirmed in 10 of 521 operated patients. The study group consisted of 9 females and 1 male. Histopathological examination revealed dead mycelium in 5 patients and colonies of Aspergillus spp. in 4, while microbiological examination revealed Candida albicans infection in 1 case. Allergy to inhalant allergens of fungal spores of Alternaria and Penicillium was confirmed in a 73-year-old patient, which, based on the whole clinical presentation, enabled to diagnose chronic allergic fungal sinusitis. The most common location of mycelium was maxillary sinus, followed by sphenoid sinus. Discussion: The most common form of noninvansive fungal sinusitis is the so-called fungus ball, which was also confirmed in our report (95% of the test subjects). AFRS is more likely to occur in warm, moist climates that favor the growth of fungi.
PL
Wstęp: CRS jest złożoną, układową chorobą dotyczącą ponad 10% populacji. Rozróżniamy dwa główne jej fenotypy: CRSwNP i CRSsNP. W populacji kaukaskiej obserwuje się markery stanu zapalnego typowe dla profilu Th1 u chorych z CRSsNP, natomiast markery profilu Th2 i Th17 u osób z CRSwNP. Zapalenie Th2 widoczne jest w fenotypie CRSwNP ze współistniejącą alergią, astmą i nadwrażliwością na NLPZ. Cele: Celem pracy była ocena, na podstawie własnego materiału, czy alergia, astma lub nadwrażliwość na NLPZ jest czynnikiem ryzyka rozwoju określonego fenotypu CRS. Podjęto również próbę zbadania wpływu wymienionych chorób współistniejących na zaawansowanie stanu zapalnego w zatokach oraz rozległość ESS. Metody: W latach 2006–2015 przeprowadzono ESS u 2217 pacjentów z różnym fenotypem CRS. Analizie poddano grupę chorych obciążonych: alergią, astmą oskrzelową i nadwrażliwością na NLPZ. Wyniki: Na podstawie regresji logistycznej stwierdzono, że wśród chorób współistniejących tylko astma (p < 0,0001) i nadwrażliwość na NLPZ (p = 0,0007) znacząco oddziałują na występowanie fenotypu z polipami, podczas gdy wpływ alergii jest statystycznie nieistotny (p = 0,1909). Zależność między rodzajem ESS a fenotypem CRS jest istotna statystycznie (p < 0,0001). Wnioski: Astma oskrzelowa i nadwrażliwość na NLPZ, w odróżnieniu od alergii, mają statystycznie istotny wpływ na występowanie fenotypu CRSwNP. Oddziaływanie alergii, astmy i nadwrażliwości na fenotyp zaobserwowano w grupie pacjentów poddanych najrozleglejszej operacji (ESS 4).
EN
Introduction: CRS is a complex systemic disease affecting more than 10% of the population. There are two main types of CRS phenotypes: CRSwNP and CRSsNP. In the Caucasian population, the prevalence of inflammation markers typical of the Th1 profile is observed in CRSsNP, whereas Th2 and Th17 in CRSwNP. Th2 inflammation is observed in the CRSwNP phenotype with concomitant allergies, asthma or hypersensitivity to NSAIDs. Objectives: The aim of the study was to evaluate, based on the authors’ own material, whether allergies, asthma or hypersensitivity to NSAIDs were a risk factor for the development of a specific CRS phenotype. An attempt was also made to investigate the influence of comorbidities on the extent of sinus endoscopic procedures, which depended on the severity of inflammation. Methods: In the years 2006–2015, ESS was performed on 2217 patients with different CRS phenotypes. Patients with an allergy, bronchial asthma and hypersensitivity to NSAIDs were subjected to analysis. Results: Based on logistic regression, it was found that among the mentioned comorbidities, only asthma (P < 0.0001) and hypersensitivity to NSAIDs (P = 0.0007) significantly affect the occurrence of the phenotype with polyps, whereas the impact of allergies is statistically insignificant (P = 0.1909). The relationship between the type of ESS and CRS phenotypes is statistically significant (P < 0.0001). Conclusions: Bronchial asthma and hypersensitivity to NSAIDs have a statistically significant effect on the occurrence of the CRSwNP phenotype. This effect was not observed in allergies. The impact of allergies, asthma and hypersensitivity on the phenotype was observed in the group of patients subjected to the most extensive surgery (ESS 4).
PL
Wstęp: Grzybicze zapalenie zatok przynosowych przyjmuje postać inwazyjną i nieinwazyjną. Postać nieinwazyjną stanowią: zakażenia saprofityczne, kula grzybicza (fungus ball; FB) oraz alergiczne zapalenie grzybicze nosa i zatok przynosowych (AFR). Materiał i metody: Autorzy pracy poddali ocenie 521 przypadków pacjentów operowanych z powodu przewlekłego zapalenia zatok przynosowych metodą endoskopową w Oddziale Laryngologii i Onkologii Laryngologicznej Górnośląskiego Centrum Medycznego w Katowicach od stycznia 2016 roku do kwietnia 2017 roku. Cel: Celem pracy była analiza materiału histopatologicznego i mikrobiologicznego pobranego śródoperacyjnie, a także określenie częstotliwości występowania, oraz rodzaju zakażeń grzybiczych, występujących wśród chorych leczonych z powodu przewlekłego zapalenia zatok. Wyniki: Przewlekłe grzybicze zapalenie zatok potwierdzono u 10 spośród 521 operowanych. Ostateczna grupa badana składała się z dziewięciu kobiet i jednego mężczyzny. W badaniu histopatologicznym u pięciu chorych stwierdzono obecność obumarłej grzybni, u czterech kolonie Aspergillus spp., natomiast badanie mikrobiologiczne u 1 chorej potwierdziło zakażenie Candida albicans. U 73-letniej pacjentki potwierdzono występowanie alergii na alergeny wziewne zarodników grzybów pleśniowych Alternaria i Penicillium, co w całości obrazu klinicznego pozwalało ustalić rozpoznanie przewlekłego grzybiczego alergicznego zapalenia zatok . Najczęstszą lokalizacją grzybni były zatoki szczękowa oraz klinowa. Dyskusja: Najczęstszą postacią nieinwazyjnego grzybiczego zapalenia zatok jest tzw. kula grzybicza (fungus ball), co zostało również potwierdzone w naszym doniesieniu (95% badanych). AFRS częściej występuje u pacjentów zamieszkujących tereny o klimacie ciepłym i wilgotnym, który sprzyja rozwojowi grzybów .
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.