Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

The Right to Strike by Medical Practitioners

100%

Daniluk-Jarmoniuk A.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2020

|

tom 29

|

nr 5

EN

The right to strike action is one of the fundamental human rights and trade union freedoms. Strike, as a form of protest against broadly understood injustice is one of the most important measures of trade union protection of workers’ interests. However, the right to strike is not absolute and its legal use must often take into account the interests of the employer and third parties. The aim of the article is to assess – basing on a review of the literature and the case-law – the doctors’ right to strike from a legal, ethical and moral perspective. The issue of medical practitioners’ right to participate in a strike is ambiguous in view of the legislation currently in force, and two opposing positions have developed in the collective labour law literature. The problem of the legality of this form of protest of medical practitioners is nowadays left to the assessment of the parties to a collective bargaining dispute, carried out based on the general clause of a possible “threat to human life and health or national security”, with the lack of appropriate judicial review in this regard. It is, therefore, undoubtedly necessary for the legislature to take appropriate pro futuro legislative action.

PL

Prawo do strajku należy do podstawowych praw człowieka oraz wolności związkowych. Strajk, jako jedna z form protestu przeciwko szeroko rozumianej niesprawiedliwości, należy do najistotniejszych środków związkowej ochrony interesów pracowniczych. Prawo do strajku jednak nie ma charakteru bezwzględnego, a korzystanie z niego w sposób legalny musi niejednokrotnie uwzględniać interes pracodawcy i osób trzecich. Celem artykułu jest ocena legalności strajku lekarzy z punktu widzenia regulacji ustawowych oraz zasad etycznych i moralnych, przy uwzględnieniu poglądów literatury i orzecznictwa. Kwestia prawa lekarzy do udziału w strajku jest na gruncie aktualnego stanu prawnego niejednoznaczna, a w literaturze zbiorowego prawa pracy wykształciły się dwa przeciwstawne stanowiska w tym zakresie. Problem legalności tej formy protestu lekarzy pozostawiony jest obecnie w zasadzie jedynie ocenie stron sporu zbiorowego, dokonywanej przez pryzmat ogólnej klauzuli ewentualnego „zagrożenia życia i zdrowia ludzkiego lub bezpieczeństwa państwa”, przy jednoczesnym braku odpowiedniej kontroli sądowej w tym zakresie. Niewątpliwie zatem wymagane jest podjęcie przez ustawodawcę odpowiednich działań legislacyjnych pro futuro.

2

Charakter prawny Kodeksu etyki lekarskiej

100%

Daniluk-Jarmoniuk A.

Kontrola Państwowa

|

2012

|

tom 57

|

nr 3(344)

133-147

EN

The Medical Code of Ethics (Polish: Kodeks Etyki Lekarskiej, or KEL) was adopted by the 2nd Special Convention of Doctors on 14 December 1991, and has been binding since then, with several amendments. From the very beginning, it proved controversial, especially with regard to its legal status. As a result, two opposite concepts have developed. One of them considers the Code as a set of rules of ethical and deontological nature, while the other assumes the Code to be an element of the legal system. In her article, the author presents the two concepts, and she refers to the opinions of the Constitutional Tribunal, the Ombudsman and the Supreme Court on the matter. She emphasises that controversial issues should be seen from the angle of the provisions of the Polish Constitution, namely the system of legal sources it comprises. She also stresses that, since the Constitution lacks a clear mandate for unions to adopt legal acts, and because of the impact of the Code that exceeds the profession, it cannot be considered a self-contained normative act.

3

Kary zawieszenia i pozbawienia prawa wykonywania zawodu i ich wpływ na istnienie stosunku pracy osób wykonujących zawód medyczny

100%

Daniluk-Jarmoniuk A.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)

|

2015

|

tom 62

|

nr 2

EN

The law regulations relating to the issue of professional liability of physicians and dental practitioners, nurses and midwives, pharmacists and laboratory diagnosticians are subjected to separate legal liability principles and proceedings. Some of the disciplinary penalties, such as a penalty of suspension of the right to practice and a penalty of deprivation of the right to practice, affect the employment relationship to which the punished person is a party. However, the legal solutions are not coherent and, hence, unjustifiably diversify the situation of the punished. In the case of physicians, dental practitioners, nurses and midwives, imposing one of the mentioned penalties provides a legal basis for the termination of the employment contract without the employer's notice, whereas, as far as pharmacists and laboratory diagnosticians are concerned, it results in the expiry of the employment contract by law. The author proposes a unification of this regulation in accordance with the current solutions adopted in the Acts referring to pharmacists and laboratory diagnosticians.

PL

Akty prawne regulujące zagadnienie odpowiedzialności zawodowej lekarzy i lekarzy dentystów, pielęgniarek i położnych, farmaceutów i diagnostów laboratoryjnych ustanawiają odrębne zasady i procedury tego rodzaju odpowiedzialności. Niektóre z kar zawodowych – jak kara zawieszenia i kara pozbawienia prawa wykonywania zawodu – wpływają również na stosunek pracy osób ukaranych. Rozwiązania te nie są jednak ze sobą spójne i w nieuzasadniony sposób różnicują sytuację osób ukaranych. W przypadku lekarzy, lekarzy dentystów oraz pielęgniarek i położnych ukaranie jedną z powyższych kar zawodowych stanowi podstawę do rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika, a w przypadku farmaceutów i diagnostów laboratoryjnych skutkuje wygaśnięciem stosunku pracy z mocy prawa. Autorka postuluje ujednolicenie tej regulacji na wzór obecnego rozwiązania przyjętego w ustawach dotyczących farmaceutów i diagnostów laboratoryjnych.