Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Ten serwis zostanie wyłączony 2025-02-11.

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

2 Szołtysek J.

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

“A spectacle which would make a hundred painters drop their brushes in astonishment”: In the "Hamam" with Lady Mary Wortley Montagu, Edmondo de Amicis, Jean-Auguste Dominique Ingres, and Daniel Chodowiecki

100%

Szołtysek J.

nr 53

89 - 102

Lady Mary Wortley Montagu, a British aristocrat sojourning across Europe in the 18th cen-tury, continues to captivate generations of readers and scholars alike. At once an emblem of the British imperial and colonial apparatus at the height of its powers, and an antithesis of the ideals and convictions of her times, with her Turkish Embassy Letters she has earned herself a secured place both within the tradition of travel writing, and in the broader realm of intercultural encounters. In the present article I offer a reading of Lady Mary’s Turkish exploits from the perspective of a dialogue inter artes. Through investigations of literary and artistic works by Edmondo de Amicis, Jean-Auguste Dominique Ingres, and Daniel Chodowiecki, I intend to bring to light a range of responses to Lady Mary, explicit and indirect, in which her Turkish Embassy Letters functions as a reference point, and she herself assumes the role of a “ghostly” presence tangible in the fabrics of the analysed texts of culture. Employing a backward movement, or reverse chronology, in the exploration of the selected works, I endeavour to explore the instances of peculiar dialogues enacted between various texts, regardless of temporal, spatial or social spaces separating them, with the view to unravelling the projections and conjectures at work in the gradual construction of the mutual self-image of West vis-à-vis East and vice versa.

Between ‘the me that leaves and the me that returns’: Gertrude Bell’s Persian Gateways and Walls

100%

Szołtysek J.

Postscriptum Polonistyczne

2021

tom 27

nr 1

69-85

Persian Pictures, pierwsze opublikowane dzieło Gertrude Bell, znacznie różni się od jej późniejszych prac. Krytycy zarzucali jej, że jest to kolekcja sentymentalnych anegdot, niewspółmiernych z jej dojrzalszą twórczością. W niniejszym artykule podejmę próbę „zrehabilitowania” Gertrude Bell, proponując uznać przywoływane wady tekstu za najmocniejsze strony zbioru, które pozwalają ujrzeć inną – młodszą, mniej doświadczoną – Bell, ale już wtedy oddaną „sprawie wschodniej”. Kładąc nacisk na kwestie przekraczania granic i transgresyjnych pasaży, przyjrzę się wybranym esejom z kolekcji Persian Pictures pod kątem ukazania ewolucji tożsamości Bell i rozwoju jej twórczości w kontekście szczytu brytyjskiej ekspansji kolonialnej na Bliskim Wschodzie. Dzięki porównaniu poszczególnych anegdot Bell z orientalistycznym malarstwem Johna Fredericka Lewisa, pragnę dowieść, że pewne aspekty Persian Pictures, pierwotnie uznawane za ich najsłabsze punkty, stanowią tak naprawdę o sile i świeżości wczesnego pisarstwa Bell i są asumptem do prowadzenia dyskusji na temat reprezentacji Orientu w twórczości zachodnich badaczy i artystów.

Persian Pictures, Gertrude Bell’s first published collection, differs substantially from her later works; critics have accused it of sentimentality, lack of substance – a mere ‘folly’ incommensurable with Bell’s later writings. In the present article, I intend to advocate for Bell, though, proposing to see the supposed faults of Persian Pictures as the work’s greatest strengths which in fact reveal the author’s other, more lyrical and less ‘business-like’, side. With special emphasis placed on the concept of gateways and walls I will attempt to shed light on how, by traversing and/or transgressing borders of various types and putting herself to a series of identity-forming tests, Persian Pictures – to the contemporary reader – offer insight into the broader apparatus of British (and Western) colonialism.By linking each of the selected essays with one of John Frederick Lewis’s orientalist paintings, I hope to further strengthen my argument that aspects of Persian Pictures, originally seen as the work’s weaknesses, have the potential to actually enrich discussions of Western mis/representations of the Orient, without compromising its author, and should thus be approached as instances of powerful and vivid responses to the ‘shock of the new,’ as experienced by Gertrude Bell – and, in fact, many other travellers, male and female alike, who ventured into these realms.