Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Wybrane zagadnienia dziedziczenia testamentowego w świetle orzecznictwa sądów apelacji lwowskiej w okresie międzywojennym

100%

Koredczuk J.

|

nr 324

169-185

EN

The author of the article presents selected issues of testate succession (soundness of mind of the testator, formal requirements of a will and its witnesses, joint and privileged wills, revocation of a will and its invalidation) provided for in the Austrian Civil Code (ABGB) and in force in the part of Poland annexed by Austria. The author’s analysis of the provisions applicable to the issues in question is further enhanced by references to the case-law of courts forming the Lviv judicial district, illustrating the complexity of the provisions. The case-law testifies to how big a role was played by testate succession in the part of Poland annexed by Austria. On the other hand, it shows how many people did not know the ABGB provisions and how differently the provisions were interpreted by the courts.

DE

Der Verfasser stellt im Aufsatz ausgewählte Probleme betreffend die testamentarische Erbfolge vor (Geistesgegenwart des Erblassers, formelle Anforderungen an Testamente und die Zeugen, gemeinsame und bevorzugte Testamente, Widerruf des Testaments und dessen Aufhebung), die im österreichischen Zivilgesetzbuch (ABGB) vorgesehen waren und im ehemaligen österreichischen Teilgebiet galten. Die Analyse der die erwähnten Probleme betreffenden Vorschriften erweitert er um die Rechtsprechung der Gerichte des Lemberger Berufungsbezirkes aus der Zwischenkriegszeit und zeigt dabei ihre Kompliziertheit im alltäglichen Leben. Diese Beschlüsse zeugen davon, welch eine große Rolle die testamentarische Erbfolge im ehemaligen österreichischen Teilgebiet spielte. Andererseits sind sie ein Beweis, dass viele Personen die Vorschriften des ABGB nicht kannten und dass seine Vorschriften durch die Gerichte unterschiedlich ausgelegt waren.

2

Opolszczyzna w badaniach Profesora Kazimierza Orzechowskiego oraz jego wkład w rozwój opolskiego ośrodka historycznego

100%

Koredczuk J.

|

tom IX

209-220

EN

Opole Region occupied a most significant place in the studies conducted by Kazimierz Orzechowski, who took part in the action of securing archival acts of Opole Regency after the War. The Polish school system in Silesia was the subject of his doctoral dissertation. He paid a lot of attention to the legal situation of peasants in Opole Region in the 19th century. He was also one of the co-founders of Studia Śląskie. Seria nowa (The Silesian Studies. A New Series) and the Silesian Institute in Opole. For many years he cooperated with The Silesian Studies and Opole Quarterly. Apart from the research into the history of Opole Region, K. Orzechowski also made a great contribution to the development of Opole historical centre. He was the founder and the first Head of the Chair of History at Teacher’s Training College in Opole. He worked for almost twenty years there. He was a supervisor and reviewer of doctoral dissertations and works submitted to obtain professor’s degree by research workers at the College, as well as a member of the board in charge of conferring the professor’s degree.

3

Dzieje Zakładu Powszechnej Historii Państwa i Prawa Uniwersytetu Wrocławskiego

100%

Koredczuk J.

|

tom 100

49-68

EN

The Division of World History of State and Law (formerly the Department) has functioned since the formation of the Faculty of Law of the University of Wrocław in 1945 as one of once three and now four departments of the Institute of History of State and Law. Its beginnings date back to 1950, when the Department of History of Western European Law, managed by Iwo Jaworski, was incorporated into the complex of History and Law Departments. In 1969 it was transformed into a division of the Institute of History of State and Law. The Division was managed by four heads, whose terms of office coincided with the milestones in the department history. From that perspective, the history of the Division can be divided into four periods: Iwo Jaworski’s pioneer period (1945–1959), Leszek Winowski’s development period (1959–1979), Edmund Klein’s transitional period (1979–2001), and Marian Ptak’s contemporary period (after 2001). The Division’s academic staff members have been involved in ever-evolving scientific activities, significantly exceeding the didactic curriculum of the unit, focused on the world history of state and law. Due to the interdisciplinary nature of the Division, the research conducted there crosses the boundaries between the Polish history and the history of other countries; between history of state and history of law; and between ancient history and contemporary times.

4

Marian Mikołajczyk, Proces kryminalny w miastach Małopolski XVI-XVIII wieku, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2013, ss. 620.

100%

Koredczuk J.

|

nr 1

5

Sylwetki wojewodów tarnopolskich w II Rzeczypospolitej

100%

Koredczuk J.

|

tom 7

9-19

EN

The Tarnopol province (voivodeship) was created only on 1 September 1921, after the controversy of Eastern Galicia’s nationality was resolved and when Polish-Ukrainian and Polish-Russian fighting came to an end. It occurred under the Act on 3 December 1920 on temporary organization of the administrative authorities of the second instance (provinces) in the area of former Kingdom of Galicia and Lodomeria with the Grand Duchy of Cracow. The Tarnopol province was classified as a southern province and it was included in the so-called borderland provinces. The Tarnopol province, due to its location and its social structure, played an important role in the political plans of the ruling government in the Second Republic. That is why it was important who pursued this policy in the region, who was the provincial governor at the time. He was not only a representative of the Government in the province, but he also headed the territorial administration in a subordinate province. There were eight provincial governors in the interwar period: Karol Olpiński, Lucjan Zawistowski, Mikołaj Kwaśniewski, Kazimierz Moszyński, Artur Maruszewski, Kazimierz Gintowt-Dziewiałtowski, Alfred Biłyk and Tomasz Malicki. All of them also completed higher education (mostly legal) and performed military service. They also took other positions in the local administration before and knew the terrain on which they ruled. It proves that the selection of people for this position was not accidental and it proves as well that management of the Tarnopol province was a very important matter for the authorities in Warsaw.

UK

Тернопільське воєводство виникло порівняно пізно, так як лише 1 вересня 1921 р. було розв’язано спірне питання щодо державної приналежності Східної Галичини. Після закінчення польсько-української і польсько-російської боротьби. Це відбулося відповідно до § 1 постанови Ради Міністрів від 17 травня 1921 р. в рамках виконання ст. 3 закону від 3 грудня 1920р. про тимчасову організацію адміністраційної влади ІІ інстанції (воєводств) на території Королівства Галичини і Лодомерії з Великим Краківським Князівством, а також на включених до складу Польської Республіки територіях Спіш і Орави (зб. з. ПР №46, поз. 282). Його територія займала 16,5 тис. , а її заселяли 1,6 млн мешканців, з яких майже половина (789 тис.) були українці. Проживаючі на Східних Кресах національні меншини мали також вплив на формування територіально-адміністративного поділу. 54,5% Мешканців Тернопільського воєводства сповідували греко-католицьку віру, а для майже 80% його мешканців головним джерелом доходу була праця у сільському господарстві. До складу воєводства входило 17 повітів. У цьому сім з них утворювали прикордонний округ, у якому застосовувалися особливі запобіжні засоби, які у свою чергу стосувалися ветеринарно-санітарної охорони домашніх тварин. З огляду на своє положення, а також суспільну структуру Тернопільське воєводство відігравало істотну роль у політичних планах правлячого табору у ІІ Польській Республіці. Тому також надзвичайно важливим було те, хто реалізував цю політику у воєводстві, хто в даний час був його воєводою. Він був не лише представником Уряду у воєводстві, але також керував територіальною урядовою адміністрацією у підлеглому йому воєводстві. Влада воєводи була зміцнена після виходу 19 січня 1928 р. постанови Президента Польської Республіки про організацію і сфері компетенцій державної адміністрації. Його компетенції не розповсюджувалися лише на військову, судову, тюремну адміністрацію і лише частково на шкільну і залізничну адміністрацію. У міжвоєнний період на чолі воєводства стояло восьмеро воєвод. Ними були: Кароль Ольпінський, Луцян Завістовський, Міколай Кваснєвський, Кажімєж Мошинські, Артур Марушевські, Казімєж Гінтовт-Джєвалтовські, Альфред Білик і Томаш Маліцкі. Першим Тернопільським воєводою був Кароль Мєчислав Олпінські. На пост воєводи був обраний 23 квітня 1921 р., але лише 1 вересня 1921р., після фактичного поділу Східної Галичини на окремі воєводства зайняв посаду Тернопільського воєводи, яку повинен був собі сам організувати. У свою чергу останнім, яким 17 вересня 1939 р., закінчилась місія польської влади у Тернополі був Томаш Маліцкі. Тернопільське воєводство разом з Краківським, Львівським і Станіславовським воєводством у міжвоєнний період було зараховано до Південного воєводства. Без сумніву серед південних воєводств не належало воно до найважливіших. Також воно зараховувалось до воєводств регіону Кресів. Серед них його значення було вже значно більше, ніж серед південних воєводств, визначником чого була його національна структура. До 1927 р. уряд воєводи у Тернополі можна так сказати був аполітичний. Ситуація змінилась у 1927 р., з моменту, від коли особи, які займали посади в Тернопільському воєводському уряді були раніше якось пов’язані з Юзефом Пілсудським, або після травневого перевороту пов’язані з правлячим табором у Польщі.

6

Proces Jana Kasprowicza we Wrocławiu w 1887 r.

100%

Koredczuk J.

|

tom 12

285-296

EN

During his short stay in Wrocław in the course of his studies, Jan Kasprowicz was also very active in politics. It was connected with his participation in the organisation called “Pa- cyfik” [“Pacific”], which was associated with German social democracy. For this reason, he was arrested and tried in one of the largest trials in Germany performed on the basis of anti-socialist laws. Due to the fact that he was a Pole, he received one of the most severe sentences in the trial in Wrocław in 1887. Jan Kasprowicz’s stay in Wrocław was one of the most difficult periods in his life. As a result of the Wrocław experience, he finally gave up political activity and took up exclusively literary activities.

DE

Jan Kasprowicz übte beim kurzen Aufenthalt in Breslau während seines Studiums auch eine äußerst aktive politische Tätigkeit aus. Sie hing mit seiner Teilnahme an der Organisation Pacyfik zusammen, die mit der deutschen Sozialdemokratie verbunden war. Aus diesem Grund wurde er festgenommen und in einem der größten Verfahren in Deutschland, die auf der Grundlage antisozialistischer Gesetze durchgeführt wurden, vor Gericht gestellt. Da er ein Pole war, wurde er 1887 in Breslau zu einer der schwersten Strafen im Prozess verurteilt. Die Zeit, in der Jan Kasprowicz in Breslau weilte, war eine der schwierigsten in seinem Leben. Unter Einfluss der Erfahrungen aus Breslau gab er schließlich seine politische Tätigkeit auf und begann sich ausschließlich mit dem literarischen Schaffen zu befassen.

PL

Jan Kasprowicz podczas krótkiego pobytu we Wrocławiu w trakcie studiów prowadził także niezwykle aktywną działalność polityczną. Związana była ona z jego uczestnictwem w organizacji „Pacyfik”, powiązanej z socjaldemokracją niemiecką. Z tego powodu został on aresztowany i był sądzony w ramach jednego z największych procesów w Niemczech przeprowadzonych w oparciu o ustawy antysocjalistyczne. Ze względu na to, że był Polakiem otrzymał jeden z najsurowszych wyroków procesie we Wrocławiu w 1887 r. Okres pobytu Jana Kasprowicza we Wrocławiu był jednym z najtrudniejszych w jego życiu. Pod wpływem doświadczeń wrocławskich ostatecznie zrezygnował z działalności politycznej i zajął się wyłącznie działalnością literacką.

7

Od prawa kościelnego do historii prawa. Powikłane powojenne losy Profesora Leszka Winowskiego

100%

Koredczuk J.

|

tom 24

129-142

EN

The paper presents the postwar fate of Professor Leszek Winowski, a pre-war research and teaching assistant at the Chair of Church Law at John Casimir University in Lviv, who after World War II took up employment with the Faculty of Law of the University of Wrocław. His His work for the Faculty in Wrocław was greatly affected by the negative attitude of the communist authorities already from the beginning. For ideological reasons, the authorities were ill-disposed toward the pre-war academic staff. In the case of L. Winowski, what also played a role was his field of research (Church law), which was not recognized by the communist authorities, his additional employment at the Catholic University of Lublin and his different affiliations with the Catholic Church. As a consequence, he had to be hired at the Chair of the History of Law in Western Europe (later the Department of General History of State and Law), trying to harmonize his former interests with the research done at the department in which he was employed. As a result, he focused his research interests on the relations between the Church in Silesia and the rest of the Polish Church, as well as on the Church policy of the Prussian authorities. Another research area in which he published broadly concerned the attitude of the Church and its teachings towards non-believers in the Middle Ages, and consequently also Islamic law, where he became an unquestionable authority in Poland. The postwar life of Professor L. Winowski in Wrocław reflects the State’s policy towards the Church in the period of Polish People’s Republic, also bearing testimony to the research policy pursued at the time.

PL

Artykuł ukazuje powojenne losy profesora Leszka Winowskiego, przedwojennego asystenta w Katedrze Prawa Kościelnego Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, który po II wojnie światowej podjął zatrudnienie na Wydziale Prawa Uniwersytetu Wrocławskiego. Jego zatrudnienie, a także późniejsza praca na Wydziale Prawa we Wrocławiu wiązała się prawie przez cały okres z negatywnym nastawieniem do jego osoby władz komunistycznych, które z powodów ideologicznych niechętnie odnosiły się do przedwojennej kadry akademickiej. W przypadku L. Winowskiego główną przyczyną niechęci władz do jego osoby było zajmowanie się przez niego nieuznawaną przez władze komunistyczne dyscypliną naukową, jaką było prawo kościelne oraz jego dodatkowe zatrudnienie na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim i różnorakie związki z Kościołem Katolickim. To spowodowało, że z konieczności został on zatrudniony w Katedrze Historii Prawa na Zachodzie Europy (później Zakładzie Powszechnej Historii Państwa i Prawa), starając się połączyć swoje dawne zainteresowania z zakresem tematycznym badań jednostki organizacyjnej, w której podjął zatrudnienie. Swoje zainteresowania naukowe oparte na wspomnianych uwarunkowaniach skupił na relacjach łączących Kościół na Śląsku z resztą Kościoła polskiego i polityce władz pruskich w stosunku do niego. Drugim nurtem badawczym, któremu poświęcił wiele prac, był stosunek Kościoła i głoszonej przez niego nauki do innowierców w okresie średniowiecza, a w związku z tym również prawo islamu, stając się w tej kwestii niekwestionowanym autorytetem w Polsce. Powojenne wrocławskie losy profesora L. Winowskiego odzwierciedlają politykę państwa w stosunku do Kościoła w okresie PRL, stanowiąc również świadectwo realizowanej wówczas polityki naukowej.

8

Dzieje Katedry Ekonomii Politycznej na Wydziale Prawa Uniwersytetu Wrocławskiego w latach 1945–1956

100%

Koredczuk J.

Prawo

|

2019

|

nr 328

231 - 241

EN

The Department of Political Economy at the Faculty of Law, University of Wrocław, went through an extremely important and turbulent period in 1945–1956. It was a time of building the Department and of its scholarly development. The main role in the Department was played by Professor Wincenty Styś, almost from the very beginning persecuted by the communist authorities. A characteristic feature of the Department were frequent changes of auxiliary academic staff. In addition to lectures on political economy and economic history, the academics working at the Department also lectured on ideological subjects (Marxism), both at the Faculty of Law and other faculties at the University of Wrocław. That is why the Department was more politicised and the authorities interfered in its work more often than in the case of other departments. Most staff, in addition to working at the Department, were also employed at the School of Business and then School of Economics in Wrocław.

DE

Die Jahre 1945–1956 stellten für den Lehrstuhl für Politische Ökonomie an der Fakultät für Recht der Universität Wrocław eine wichtige und bewegte Zeit dar. Das war die Zeit seiner Gestaltung und wissenschaftlichen Entwicklung. Die führende Rolle an dem Lehrstuhl spielte Professor Wincenty Styś, fast von Anfang an verfolgt durch die kommunistischen Behörden. Für den Lehrstuhl war charakteristisch, dass seine wissenschaftlichen Hilfsmitarbeiter oft wechselten. Neben den Vorlesungen zur politischen Ökonomie und Wirtschaftsgeschichte lehrten die Mitarbeiter des Lehrstuhls auch ideologische Fächer sowohl an der Fakultät für Recht als auch an den anderen Fakultäten der Universität Wrocław. Aus diesen Gründen unterlag der Lehrstuhl größerer politischer Abhängigkeit und Einmischung der Behörden. Die Mehrheit der Mitarbeiter des Lehrstuhls war auch an der Handelsakademie [Wyższa Szkoła Handlowa] und später auch an der Hochschule für Wirtschaft [Wyższa Szkoła Ekonomiczna] in Wrocław tätig.

9

Poglądy arcybiskupa Józefa Teodorowicza na temat senatu w trakcie prac nad Konstytucją Marcową z 1921 roku

100%

Koredczuk J.

Wrocławsko-Lwowskie Zeszyty Prawnicze

|

2018

|

tom 9

21-31

EN

The author presents the views of the Lviv Archbishop of the Armenian rite, Józef Teodorowicz, about the Senate. He expressed his opinions during his work on the March Constitution (1921). The Archbishop supported the bicamerality of the Sejm, polemicising during the work on the constitution, mainly with left-wing deputies opposing the existence of the Senate. The existence of the Senate was supported by politicians and deputies of national democracy and other political parties, of which the Archbishop was one of the political leaders. Teodorowicz regarded the Senate and the clergy sitting in it as a part of the Polish national tradition. However, he presented a strongly conservative view in this aspect and he was against any formations that would replace the Senate. The issue of the Senate was one of the issues that provoked major disputes among MPs sitting in the legislative Sejm. In the end, the solution regarding the Senate, which was adopted in the constitution, was a political compromise, that took into account mosty the views of the national democracy movment, to which Archbishop Teodorowicz also belonged.

10

Przestępczość w Warszawie w świetle „Kronik” Bolesława Prusa

100%

Koredczuk J.

|

tom 13

DE

In Kroniki [Chroniken], die zwischen 1874 und 1912 in den meistgelesenen Warschauer Zeitungen erschienen, erforschte Bolesław Prus alle Facetten des Lebens in Warschau. Damit gemeint sind auch jene verborgenen, die mit der Schattenseite des Stadtlebens zusammen- hängen und in rechtlichen Vorschriften geregelt sind. Als Ergebnis seiner Forschungen hinterließ er Kroniki - eine bedeutende Wissensquelle über die rechtlichen Angelegenheiten der Stadt War- schau von damals. Dieses Bild, das nicht immer dem Buchstaben des Gesetzes entspricht, wurde meisterhaft wiedergegeben.

EN

In The Chronicles [Kroniki], published in the most widely read Warsaw newspapers between 1874 and 1912, Bolesław Prus penetrated all nooks and crannies of Warsaw life - also the hidden parts that reflected the second life of the city, which were the object of legal regula- tions. He left behind the Chronicles [Kroniki], which are a valuable source of information about legal life in Warsaw during this period. This picture, not always in accordance with the rule of law, was portrayed masterfully.

PL

W publikowanych na łamach najbardziej poczytnych warszawskich gazet w latach 1874-1912 Kronikach Bolesław Prus spenetrował wszystkie zakamarki życia Warszawy. W tym także te skrywane związane z drugim życiem miasta, będące przedmiotem regulacji prawnych. Z penetracji tych pozostawił po sobie Kroniki, będące cennym żródłem informacji o życiu prawniczym w Warszawie w tym okresie. Obrazie, który nie zawsze był zgodny z literą prawa, ale był przedstawiony po mistrzowsku.

11

Salons and Scientific-Literary Meetings Organized by Warsaw Lawyers in the Second Half of the 19th Century: Their Social and Cultural Role

63%

Koredczuk B. , Koredczuk J.

|

nr 3

EN

In the 19th century, scientific-literary and artistic salons have already had a long tradition in Polish culture. Since they derived from the French model, they were usually organized by aristocrats. In the second half of the 19th century, Polish intelligentsia, including lawyers, organized similar meetings, which led to a social intermingling of their profession. They regularly met in the private houses of Warsaw lawyers, such as Edward Leo (1828–1901), Aleksander Kraushar (1843–1931), Lucjan Wrotkowski (1847–1902) and Adolf Suligowski (1849–1932). Professional as well as scientific, literary and artistic issues were discussed at the meetings. Newly published Polish and foreign books were presented, fragments of texts were read and discussed, which propagated book culture in the circles of Warsaw lawyers.

PL

W XIX w. w kulturze polskiej salony naukowo-literackie i artystyczne miały już długą tradycję, wzorowaną na francuskiej, stąd były najczęściej organizowane przez arystokrację. W drugiej połowie XIX w. inteligencja polska (w tym adwokaci) organizowała na ich wzór podobne spotkania integrujące środowisko zawodowe. Regularnie zbierano się w domach znanych warszawskich adwokatów: Edwarda Leo (1828–1901), Aleksandra Kraushara (1843–1931), Lucjana Wrotnowskiego (1847–1902) i Adolfa Suligowskiego (1849–1932). Na zebraniach tych dyskutowano zarówno o sprawach zawodowych, jak i o kwestiach naukowych, literackich i artystycznych. Prezentowano nowości książkowe, polskie i obce, czytano fragmenty prac oraz wymieniano się uwagami na temat lektury, propagując w środowisku adwokatów warszawskich kulturę książki.