Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Pedagogika dziecka w twórczości Janusza Korczaka i Wasyla Suchomlińskiego (próba analizy porównawczej)

100%

Pobirchenko N.

Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy

|

2020

|

nr 2(35)

PL

Celem niniejszego artykułu jest próba analizy porównawczej dziedzictwa pedagogicznego wybitnych, znanych na całym świecie pedagogów XX wieku – Janusza Korczaka (Polska) i Wasilija Suchomlińskiego (Ukraina) – w zakresie badań pedagogiki dzieciństwa. W opracowaniu opisano wpływ twórczości Janusza Korczaka na pracą i działalność Wasyla Suchomlińskiego. Opisano podejście obu pedagogów do określenia okresu dzieciństwa jako samodzielnego, zintegrowanego, wieloaspektowego systemu, który określa pełnowartościowy etap kształtowania osobowości. Zwrócono uwagę na ich obronę równości dziecka i osoby dorosłej oraz prawa dziecka do poszanowania i uznania prawa do „bycia tym, czym jest”. Przedstawiono w koncepcjach Korczaka i Suchomlińskiego relacje nauczyciel – dziecko, w których dziecko występuje jako pełnoprawny podmiot wychowania. Na koniec autor analizuje poglądy obu pedagogów na wychowanie jako całkowity, wolny i harmonijny rozwój wewnętrznych sił i zdolności każdego dziecka

EN

This paper intends to provide a comparative analysis of the pedagogical heritage of Janusz Korczak (Poland) and Vasyl Sukhomlynsky (Ukraine) – two outstanding 20th century teachers known worldwide - in the field of research into child-centred pedagogy. The study describes the influence of Janusz Korczak on the work and activities of Vasyl Sukhomlynsky. It describes the approach of both teachers to the period of childhood as an independent, integrated, multi-faceted system that defines a fully-fledged stage of the formation of a person. They both postulated the equality of children and adults, children's right for respect and "being themselves". The teacher-child relations were presented in the concepts of Korczak and Sukhomlynsky not through the object, but through a fully-fledged subject of education. The final part of the article shows the views of both of them on the aim of upbringing as complete, free and harmonious development of the internal forces and abilities of each child.

2

Актуальные проблемы подготовки будущих социальных педагогов как лидеров молодежного и детского движения

63%

Pobirchenko N. , Kolyada N.

Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy

|

2019

|

nr 1(30)

XX

В статье отражены наиболее важные вопросы, касающиеся подготовки будущих социальных педагогов как лидеров молодежного и детского движения. Предметом статьи является актуальная проблема социально-педагогической теории и практики – профессиональная подготовка будущих социальных педа- гогов, социальных работников – реализаторов государственной политики через социальную инфраструктуру, функционирующую в сферах социальной работы с детьми и молодежью. Установлено, что в последние годы возрос интерес научного сообщества к про- блемам молодежного и детского движения. Современные исследователи детского движения выделяют несколько современных проблем, связанных с подготовкой и формированием организаторов детских движений. Среди прочего – формиро- вание компетенций взрослого лидера, организатора детского сообщества в ситу- ации неформальных отношений, использование социализирующего потенциала общественных групп, которые дополняют, расширяют и углубляют жизненный опыт детей и молодежи, придавая им конкретные ценности и цели. Авторы статьи пришли к выводу, что современная система подготовки органи- заторов молодежного и детского движения возможна только при условии заинте- ресованности в таких общественных формированиях со стороны государственных структур, различных групп взрослых (социальных, национальных и т.д.), а также так называемых «взрослых» и молодежных общественных формирований (орга- низаций, партий и т.п.).

PL

Tematem artykułu są współczesne zagadnienia i problemy teorii społeczno-psychologicznej, które w praktyce dotyczą przygotowania zawodowego przyszłych pedagogów i pracowników społecznych dla realizacji polityki państwowej poprzez infrastrukturę funkcjonującą w strefach pracy społecznej z dziećmi i młodzieżą. Ustalone jest, że w ostatnich latach zwiększyło się zainteresowanie społeczności naukowej problemami ruchu młodzieżowego i dziecięcego oraz przygotowaniem odpowiednich kadr. Współcześni badacze ruchu dziecięcego poruszają kilka kwestii dnia dzisiejszego, związanych z przygotowaniem i kształceniem organizatorów ruchu dziecięcego. Między innymi – formowanie kompetencji dorosłego lidera jako organizatora wspólnoty dziecięcej w zachowaniu nieformalnym, wykorzystania potencjału społecznego powierzonych mu grup, które poszerzają doświadczenie życiowe dzieci i młodzieży, ucząc ich określonych wartości. Autorzy artykułu doszli do wniosku że współczesny system przygotowania organizatorów ruchu młodzieżowego i dziecięcego jest możliwy pod warunkiem zaangażowania ze strony struktur państwowych, różnych grup dorosłych (społecznych, narodowych itd.) i również „dorosłych” i młodzieżowych organizacji, grup, partii społecznych.

3

Kapitał intelektualny jako siła napędowa gospodarki innowacyjnej

51%

Myzychenko A. , Pobirchenko, N. , Ponedilchuk T.

Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy

|

2018

|

nr 2(27)

215-225

PL

prowadzono teoretyczne uogólnienie istoty kategorii kapitału intelektualnego. Tak więc, zgodnie z wynikami badań, określa się główne elementy strukturalne tej kategorii (kapitał ludzki, kapitał konsumpcyjny, kapitał strukturalny, kapitał społeczny, kapitał technologiczny). Również w artykule przeanalizowaliśmy obecny stan kapitału ludzkiego Ukrainy jako jednego z najważniejszych składników kapitału intelektualnego. Wyznaczono listę wskaźników, za pomocą których można określić wielkość kapitału intelektualnego jako czynnika konkurencyjności w kształtowaniu gospodarki opartej na wiedzy. W procesie badań podkreślono cechy kapitału intelektualnego. Zgodnie z wynikami określono rolę kapitału intelektualnego w kształtowaniu i rozwoju innowacyjnej gospodarki.

RU

В статье «Интеллектуальный капитал как движущая сила инновацион- ной экономики» проведено теоретическое обобщение сущности категории интеллектуальный капитал. Так, по результатам исследований определены основные структурные компоненты данной категории (человеческий капитал, потребительский капитал, структурный капитал, социальный капитал, техноло- гический капитал). Также в статье проанализировано современное состояние че- ловеческого капитала Украины, как одного из важнейших компонентов интел- лектуального капитала. Определен перечень показателей, с помощью которых можно определить величину интеллектуального капитала как фактора конкурен- тоспособности при формировании экономики знаний. B процессе исследования были выделены особенности интеллектуального капитала. По результатам, была определена роль интеллектуального капитала в формировании и развитии инно- вационной экономики.