Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Bacterial stress response as an adaptation to life in a soil environment

100%

Swiecilo A. , Zych-Wezyk I.

Polish Journal of Environmental Studies

|

2013

|

tom 22

|

nr 6

EN

The stress response is a metabolic program activated in response to unfavorable environmental factors. Various mechanisms are involved in its activation, depending on the type of stress factor and on the metabolic characteristics of the micro-organism. The stress response mechanisms occurring in bacteria are the general stress response, the stringent response, the oxidative stress response, the TA system, and QS, which is a mechanism of response to population cell density. The end result of the activation of this program, which is resistance to the same stress factor or cross-resistance (i.e. resistance to other types of stress factors), depends on the interaction at various levels between different stress response mechanisms. The phenomenon of resistance is particularly important in the case of soil bacteria, which is often exposed to both natural and anthropogenic stress factors. The stress response determines such diverse microbial functions as survival in periods of starvation, adaptation to the presence of antibiotics, synthesis of antibiotic substances, interactions with a eukaryotic symbiont, and atmospheric oxygen fixation. At the ecosystem level, it helps to maintain climax conditions, i.e. a quantitatively and qualitatively stabilized community of micro-organisms in a given environment, which affects the biological activity of the soil.

2

Alternative ways of enriching the human diet with iodine

80%

Krzepilko A. , Zych-Wezyk I. , Molas J.

|

nr 2

EN

Based on the literature, this study presents the main problems associated with introducing iodine into food. The problem of iodization of table salt and its use in the production of processed food is analysed. This method of enriching the human diet with iodine is linked to the over-consumption of salt, and thus to the risk of hypertension and kidney disease. Because of the need to reduce consumption of table salt, alternative methods of supplying the body with iodine are gaining in popularity. Described are attempts to fortify foods of plant origin with iodine. One alternative method of enriching food with iodine is the cultivation of plants fertilized with iodine. The results are presented of experiments aimed at the cultivation of vegetables enriched with iodine and analysed methods of iodine fertilization: foliar application, soil application and hydroponic cultures. Also discussed are the problem of the effects of iodine, not only on yield, but also on selected physiological processes taking place in plants which are responsible for the biological quality of the crop.

3

Kiełki roślin kapustowatych – żywność funkcjonalna

80%

Krzepilko A. , Skwarylo-Bednarz B. , Zych-Wezyk I.

Aura

|

2017

|

nr 07-08

PL

Kiełki roślin kapustowatych, takich jak brokuł, kalafior, rzeżucha, różne gatunki kapusty, rzodkiewki, rzepy charakteryzują się dużą zawartością składników odżywczych, błonnika, soli mineralnych i są niskokaloryczne. Procesy zachodzące podczas kiełkowania powodują, że kiełki zawierają łatwiej przyswajalne białka, lipidy i cukry w porównaniu z nasionami w stanie spoczynku. Spożywanie kiełków roślin kapustowatych dostarcza organizmowi cennych składników bioaktywnych: witamin i ich prekur- sorów, zwłaszcza kwasu askorbinowego, witamin z grupy B, tokoferoli, karotenów, kwasu foliowego, polifenoli i flawonoidów. Obficie występują też w nich najbardziej charakterystyczne dla tej rodziny roślin związ- ki: glukozynolany i izotiocyjaniany. Związki te chronią organizm przed procesami kancerogennymi i mają działanie przeciwbakteryjne. Warto włączyć kiełki roślin kapustowatych do diety, gdyż są produktem o wy- sokiej wartości żywieniowej i zawierają związki bioaktywne korzystnie wpływające na zdrowie człowieka.

EN

Germs of mustards such as the broccoli, the cauliflower, the cucko- oflower, various cabbage species, the turnip have many nutrients, high fibre and mineral salt contents and they are low in calories. Thanks to germination processes they contain lipids and carbohydrates more easily absorbable in comparison with inactive seeds. Eating mustard germs provides valuable bioactive compounds: vitamins and vitamin precursors, especially the ascorbic acid, B vitamins, tocopherols, carotenes, the folic acid, polyphenols and flavonoids. They are also abundant in the compo- unds most specific for this family: glucosinolates and isothiocyanates. The compounds protect against cancer and are antibacterial. Mustard germs are recommended for diet as they have the high nutritional value and contain healthy bioactive compounds.

4

The effect of iodine biofortification on selected biological quality parameters of lettuce and radish seedlings

61%

Krzepilko A. , Zych-Wezyk I. , Molas J. , Skwarylo-Bednarz B. , Swiecilo A. , Skowronska M.

Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus

|

2016

|

tom 15

|

nr 3

EN

Iodine deficiency disorders are one of the serious worldwide public health problem in the world. The need to search for alternative methods of iodine supplementation results from the recommendation of the World Heath Organization and aims to significantly reduce iodine malnutrition in humans diet. Iodine is not included among essentials nutrients for plants, but the plants are able to accumulate it. Seedlings biofortified with iodine can become an alternative source of this element for humans. The aim of the study was to attempt to obtain iodine-fortified lettuce and radish seedlings and to determine the effect of the level of iodine applied in the form of potassium iodide on their biological quality. The following levels of KI were used: 0 (control), 0.075, 0.15, 0.0375, 0.75 and 1.5 mg per Petri dishes. The effect of potassium iodide on the selected parameters of their biological quality varied depending on the KI doses and species of plant. The seedlings grown in the presence of KI had a higher iodine content. The results showed that the most appropriate biofortification application rates were 0.075 and 0.15 mg because the enriched seedlings had biological quality parameters similar to the control. Statistically significant differences in the parameters characterizing seedling quality were noted most often in the case of the highest amounts of KI (0.375–1.5 mg). These KI concentrations reduced seedling’s lenght in radish and lettuce seedling but increased dry weight only in lettuce. A significant increase in ascorbic acid concentration only in the lettuce seedlings was obtained. In comparison with the control, no significant differences in the content of biomass and chlorophyll content were noted in the biofortified seedlings. Thiol group content was decreased in both radish and lettuce, but the antioxidant activity measured by DPPH method only in lettuce seedling extracts.

PL

Zaburzenia spowodowane niedoborem jodu są ważnym problem zdrowotnym na świecie. Poszukiwanie alternatywnych metod suplementacji żywności w jod wynika z zaleceń Światowej Organizacji Zdrowia i ma na celu zmniejszenie niedoborów jodu w żywieniu człowieka. Jod nie jest zaliczany do podstawowych składników odżywczych dla roślin, ale rośliny mogą go akumulować. Siewki biofortikowane w jod mogą stać się dla ludzi źródła tego składnika. Celem przeprowadzonych badań była próba uzyskania siewek sałaty i rzodkiewki wzbogaconych w jod i ustalenie wpływu dawki jodu stosowanego w formie jodku potasu na ich jakość biologiczną. Zastosowano następujące dawki KI: 0; 0,075; 0,15; 0,75 i 1,5 mg na szalkę Petriego. Wpływ jodku potasu na oznaczane parametry jakości biologicznej zależał od dawki KI i gatunku testowanej rośliny. Siewki rosnące w obecności KI charakteryzowały się zwiększoną zawartością jodu. W warunkach doświadczenia najbardziej odpowiednie do biofortyfikacji dawki to 0,075 i 0,15 mg, przy których parametry jakości biologicznej siewek są zbliżone do kontroli. Stwierdzono, że statystycznie istotne różnice wartości parametrów charakteryzujące jakość biologiczną siewek obu gatunków występują najczęściej w przypadku najwyższych dawek KI (0.375–1.5 mg). Zastosowanie KI w tych dawkach spowodowało zmniejszenie długości siewek sałaty i rzodkiewki, ale tylko w przypadku siewek sałaty zwiększenie suchej masy. Tylko w siewkach sałaty stwierdzono znaczący wzrost zawartości kwasu askorbinowego. W porównaniu z kontrolą nie odnotowano znaczących różnic biomasy i zawartości chlorofilu w biofortyfikowanych siewkach. Stężenie grup tiolowych uległo zmniejszeniu zarówno w siewkach rzodkiewki, jak i sałaty, ale całkowita zdolność antyoksydacyjna mierzona metodą DPPH zmniejszyła się tylko w siewkach sałaty.