Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Wpływ poliestru na zdrowie człowieka

100%

Zych M. , Pilis W.

Prace Naukowe Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie Kultura Fizyczna

|

2013

|

tom 12

|

nr 2

161-171

XX

W prezentowanej pracy dokonano analizy piśmiennictwa dotyczącego wpływu poliestru na zdrowie człowieka. Poliester jest syntetyczną żywicą używaną w produkcji odzieży, guzików, bu-telek itp. i z powodu swej trwałości oraz niskich kosztów produkcji stał się jednym z bardziej sze-roko używanych związków syntetycznych. Jest dobrze wiadomym, że rodzaj surowca, z którego jest wykonany dany produkt, może mieć wpływ na organizm człowieka. Zatem celem prezentowanej pracy była ocena wpływu poliestru na biochemiczne i fizjologiczne parametry organizmu człowieka.

EN

In this paper an analysis of the literature on the impact of polyester on human health. Polyester is a synthetic resin used in the production of clothing, buttons, bottles, etc., and because of their durability and low cost of production has become one of the most widely used synthetic compounds. It is well known that the type of material it is made of a product can affect the human body. Thus the aim of the present study was to evaluate the impact of polyester on the biochemical and physiological characteristics of the human body.

2

Zależność ciśnienia tętniczego krwi od wydolności fizycznej

61%

Pilis K. , Pilis A. , Stec K. , Pilis W. , Zych M. , Michalski C. , Buchta J.

Puls Uczelni

|

2014

|

nr 4

9-13

PL

Wstęp: Zmiany ciśnienia tętniczego krwi podczas wysiłku fzycznego są u poszczególnych osób indywidualnie różne. Ich przyczyny nie są dokładnie znane. Cel pracy: Celem prezentowanej pracy jest zbadanie reakcji krążeniowych w spoczynku i przy obciążeniu fzycznym powodującym wzrost skurczowego ciśnienia tętniczego (SBP) = 200 mmHg u osób o różnej wydolności fzycznej. Materiał i metody: W badaniach uczestniczyło 18 piłkarzy nożnych i 14 nietrenujących studentów nie różniących się wiekiem, masą i wysokością ciała i wskaźnikiem BMI, u których w warunkach spoczynkowych dokonywano pomiarów ciśnienia tętniczego skurczowego (SBPr), ciśnienia tętniczego rozkurczowego (DBPr) i częstości skurczów serca (HRr). Następnie badani wykonywali wysiłek fzyczny na cykloergometrze o wzrastającej intensywności, w którym przy ciśnieniu skurczowym = 200 mm Hg (SBP200) dokonywano pomiarów DBP200 i HR200. W warunkach spoczynkowych i wysiłkowych wyliczano wielkość ciśnienia średniego (MAPr, MAP200), ciśnienia tętna (PPr, PP200) i podwójnego iloczynu ciśnienie – tętno (DPr, DP200). Wyliczano także moc osiąganą w teście PWC170 (W i W/kg) oraz wielkość maksymalnego poboru tlenu VO2max (ml/min i ml/min/kg). Wyniki: Piłkarze osiągnęli wyższą moc w PWC170 i VO2max oraz niższe HR200 i DP200 (p<0,001), jak również niższe wartości HRr (p<0,01) niż studenci, a spoczynkowe jak i wysiłkowe SBP, DBP, MAP i PP nie różniły się między badanymi grupami. W grupie piłkarzy moc w PWC170 (W) korelowała ujemnie (p<0,05) z DP200, a VO2max (ml/min; ml/min/kg) również korelował ujemnie z HRr (p<0,05; p<0,01). Wśród studentów moc w PWC170 (W, W/kg) i VO2max (ml/min i ml/min/kg) korelowała ujemnie z HR200 i z DP200. Ponadto VO2max (ml/min/kg) korelował ujemnie z HRr. Wnioski: Badania wykazały, że pomimo różnic w wydolności fzycznej badanych grup nie stwierdza się istotnych zmian ciśnienia tętniczego krwi spoczynkowego i modyfkowanego wysiłkiem fzycznym. Jednak przy obciążeniu powodującym skrajnie wysoki wzrost SBP obserwuje się poprawę ekonomizacji pracy serca i układu krążenia niezależny od wielkości wydolności fzycznej badanych.

EN

Background: Changes in blood pressure during subjects’ exercise are individually diferent. The reasons of these diferences are unknown. Aim of the study: The aim of this paper is to investigate the rate of changes in cardiovascular system at rest and at physical load which enhance systolic blood pressure (SBP) = 200 mmHg in people with diferent physical performance. Material and methods: The studies included 18 soccer players and 14 students who do not practice any sport, whose age, body mass, body height and BMI have been similar, and who at baseline were measured systolic blood pressure (SBPr), diastolic blood pressure (DBPr) and heart rate (HRr). Then, the subjects performed exercise on a cycloergometer with increasing intensity in which at the level of the systolic blood pressure = 200 mm Hg (SBP200) were measured DBP200 and HR200. In terms of resting and exercise time the size of the mean arterial pressure (MAPr, MAP200), pulse pressure (PPr, PP200) and rate-pressure product (DPr, DP200) were calculated. Moreover the power achieved in PWC170 test (W and W/kg) and maximal oxygen uptake (VO2max) (ml/min and ml/min/kg) were also calculated. Results: Soccer players have reached a higher power in PWC170 and higher VO2max and lower HR200 and DP200 (p<0,001), as well as lower values of HRr (p<0,01) than students however SBP, DBP, MAP and PP registered during rest and during exercise did not difer between the groups. Among the players power reached at PWC170 (W) correlate negatively with DP200 – (p<0,05) and VO2max (ml/min; ml/min/kg) also correlated negatively with HRr (p<0,05, p<0,01). Among students power reached at PWC170 (W, W/kg) and VO2max (ml/min, ml/min/kg) correlate negatively with HR200 and DP200. Moreover VO2max (ml/min/kg) correlate negatively with HRr. Conclusions: Studies have shown that, despite diferences in physical performance of both groups, there were no signifcant changes in blood pressure at rest or modified during exercise. However, at extremely high increase in SBP improved economization in function of the heart and circulatory system independent of the size of physical performance of the subjects were observed.

3

Reakcja osób długotrwale praktykujących jogę na wysiłek fizyczny o intensywności na poziomie progu wentylacyjnego

61%

Stec K. , Pilis K. , Zych M. , Michalski C. , Pilis A. , Grela Ł. , Pilis W.

Polish Journal of Sports Medicine

|

2017

|

tom 33(4)

267-272

EN

Background. High physical performance of people practicing yoga and the body’s responses to physical activity are important determinants of effective exercise. Therefore, the purpose of this work was to determine the physical fitness of long-term yoga practitioners and the response of the body to physical activity with intensity corresponding to the second ventilatory threshold (ATV2). Material and methods. In the study took part 12 participants (5 women and 7 men) who have been practicing yoga for many years and 12 non-trainees (5 women and 7 men) of the same age who were the control group. All respondents were subjected to a gradually intensified cycloergometer test (ET), when at ATV2 level were measured: aerobic power (P), heart rate (HR), pulmonary ventilation (VE), oxygen uptake (VO2), carbon dioxide excretion (VCO2), respiratory exchange ratio (RER) and ventilatory equivalent for oxygen (VE/VO2). VO2max and Pmax were obtained as well. Results. Study has shown no somatic differences between groups. The VE, VO2 and P values at VAT2 in the yoga group were statistically higher than in the control group, with similar HR and VE/VO2 in both groups. In addition, yoga practitioners had higher VO2max (p<0.015) and Pmax (p<0.007) than the control group. Conclusion. Study has shown that the specific yogic practice applied over many years has improved significantly physical performance and ventilatory responses to physical effort without altering somatic variables and cardiovascular system effectiveness.

PL

Wstęp. Wydolność fizyczna u osób praktykujących jogę i reakcje organizmu na wysiłek fizyczny są istotnymi czynnikami determinującymi jej skuteczne uprawianie. Dlatego celem prezentowanej pracy jest określenie wydolności fizycznej osób długotrwale praktykujących jogę oraz reakcji organizmu na wysiłek fizyczny o intensywności odpowiadającej drugiemu progowi wentylacyjnemu (ATV2). Materiał i metody. W badaniach wzięło udział 12 osób (5 kobiet i 7 mężczyzn) praktykujących jogę przez wiele lat i 12 osób nietrenujących (5 kobiet i 7 mężczyzn) w podobnym wieku, stanowiących grupę kontrolną. Wszystkich badanych poddano testowi wysiłkowemu o wzrastającej intensywności na cykloergometrze, podczas którego przy obciążeniu na poziomie ATV2 mierzono: moc aerobową (P), częstość akcji serca (HR), wentylację płucną (VE), pobór tlenu (VO2), wydalanie dwutlenku węgla (VCO2), współczynnik wymiany oddechowej (RER) i równoważnik wentylacyjny tlenu (VE/VO2). Dodatkowo, VO2max and Pmax były określone. Wyniki. Badania wykazały brak różnic somatycznych pomiędzy badanymi grupami. Osiągane wartości VE, VO2 i P przy VAT2 w grupie joginów były statystycznie wyższe niż w grupie kontrolnej, przy podobnych wartościach HR i VE/VO2 w obydwu grupach. Ponadto jogini osiągnęli wyższe wartości VO2max (p<0.015) i Pmax (p<0.007) niż grupa kontrolna. Wnioski. Przeprowadzone badania wykazały, że specyficzna praktyka jogiczna aplikowana przez wiele lat w istotnym stopniu wpłynęła na zwiększenie wydolności fizycznej i odpowiedzi wentylacyjnej na zastosowany wysiłek fizyczny, nie zmieniając przy tym uwarunkowań somatycznych organizmu i sprawności układu krążenia.

4

Wpływ 6-miesięcznego pobytu wysokogórskiego na skład ciała i wydolność fizyczną żołnierzy

61%

Choła Ł. , Zych M. , Pilis K. , Michalski C. , Pilis W. , Pilis A.

Prace Naukowe Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie Kultura Fizyczna

|

2013

|

tom 12

|

nr 2

193-202

PL

Duża wysokość nad poziomem morza (n.p.m.) ze względu na odmienne warunki środowiska wpływa na zmianę funkcji organizmu człowieka. Celem pracy było zbadanie wpływu pobytu wy-sokogórskiego mężczyzn na masę ciała oraz sprawność układu krążenia. Badaniu poddano 34 żołnierzy, rejestrując u nich przed (I badanie) i po (II badanie) długo-trwałym pobycie wysokogórskim wiek, wzrost, masę ciała, wartości ciśnienia tętniczego, wyliczano wskaźniki wagowo-wzrostowe, jak również wykonano próbę harwardzką. Następnie dokonano podziału żołnierzy w I i II badaniu na dwie grupy wiekowe, do 26 lat i powyżej 26 lat. Wyniki: Nie wykazano statystycznie istotnych różnic badanych zmiennych zarówno w po-równaniu międzygrupowym, jak i między badaniami. Ponadto nie stwierdzono istotnego efektu interakcyjnego dwóch badanych czynników (grupy i badania). Wnioski: Stwierdza się brak wpływu 6-miesięcznego pobytu na wysokości 2223 m n.p.m. na masę ciała, spoczynkowe ciśnienie tętnicze krwi i sprawność układu krążenia żołnierzy. Brak omawianych zmian jest efektem pobytu badanych na zbyt niskiej średniej wysokości n.p.m.

EN

The high altitude above sea level alters the function of the human body due to different envi-ronmental conditions. Aim: The aim of this study was to investigate the effect of high-altitude on soldier’s body mass and cardiovascular fitness. Material and Methods: The study involved 34 men; the following measurements were taken before (trial I) and after (trial II) the long-term residence at high altitude: age, height, weight, blood pressure, calculated mass-hight indices, as well as Harvard Step Test was conducted. Then, during the trial I and trial II soldiers were divided into two age groups, under 26 and over 26 years. Results: There were no statistically significant differences between the variables tested both between the two groups and between the two trials. In addition, there was no significant interactive effect of the two treatment factors (groups and trials). Conclu-sion: It is concluded that there was no effect of a 6-month stay at the altitude of 2223 meters above sea level on soldiers’ body mass, resting blood pressure and cardiovascular fitness. Lack of these changes are the result of the respondents’ stay at a too low elevation above sea level.

5

Obesity: reversible biological adaptation or disease?

61%

Pilis K. , Pilis A. , Stec K. , Michalski C. , Zych M. , Buchta J. , Pilis W.

Physical Activity Review

|

2016

|

tom 4

18-27

EN

Introduction: Obesity is an unfavorable state of health as a result of which come in the initial adaptation, that could gradually transform into specific disease condition. Objectives: The aim of the study was to assess the degree of middle-aged men adaptation to obesity in terms of somatic changes, exercise capacity and cardiopulmonary fitness. Materials and Methods: The study involved 12 obese middle-aged men (OG) - BMI = 34.32 ± 4.11 kg/m2. The control group (CG) consisted of 12 non-obese middle-aged men- BMI = 23.72 ± 1.83 kg/m2,with similar body height (BH) to OG. After recording somatic and physiological data at rest, participants were subjected to the bicycle ergometer test (BT) gradually increasing intensity. During the BT aerobic power (AP) was recorded and analyzed along with parameters characterizing the efficiency of the circulatory and respiratory systems at anaerobic threshold (AT) and the maximum load (ML). Results: This study has shown that obese men have a higher body mass (BM), a higher content of fat (BF), an increased lean body mass (FFM) and a higher content of water (TBW) than CG (p <0.001). Absolute and relatively expressed in relation to the FFM respondents’ values of AP and VO2 were similar in both groups and after taking under the consideration the body weight, they were significantly lower in OG than in the CG. Furthermore, adverse effects have been observed that emerged on some cardiovascular and respiratory variables at rest in case of OG; these effects did not occur during physical exertion. Conclusions: Beyond negative changes occurring obesity in the first stage led to favorable somatic adaptation that entails an increase of FFM in OG, which gives a positive impact on the capacity of physical work of obese men and produces a beneficial effect on the resulting compensation impairment in the respiratory and circulatory systems of these subjects.

6

Approaches to describe ventilatory threshold in professional sports

61%

Zych M. , Stec K. , Pilis A. , Pilis W. , Michalski C. , Pilis K. , Kosiński D.

Physical Activity Review

|

2017

|

tom 5

113-123

EN

Ventilatory threshold is one of the ways to measure cardiovasculatory fitness of the body. Therefore, in the present study it was decided to demonstrate which physiological parameters most accurately express the second ventilatory threshold (VAT2) depending on the cardiovasculatory fitness of different groups of athletes and untrained men. The study involved the following athletes: race walkers (n=14), weightlifters (n=16), powerlifters (n=16), runners (n=14), professional soccer players (n=13), amateur soccer players (n=16), martial arts (n=12), and untrained men (n=15). Subjects’ VAT2 and maximal load (ML) were recorded and at these levels were determined the value of achievable maximal power (P), oxygen uptake (VO2), heart rate (HR), the ratio for oxygen uptake and heart rate (VO2/HR) and the rate-pressure produkt (RPP). It was shown that subjects were of similar age but different body mass (BM) and BMI. There were also differences between athlete groups at VAT2 and ML in relation to: P, VO2, VO2/HR (p<0.001) and RPP only at VAT2 (p<0.023). Reached HR values at VAT2 as well as at ML have not differed between the groups. There were also intergroup differences at VAT2 in terms of relative values: %VO2max (p<0.002), %Pmax(p<0.016), %VO2max/%HRmax (p<0.03). Relatively expressed %HRmax and %RPPmax reached at VAT2 did not differ between the two groups. Runners, professional soccer players and race walkers achieved the most favorable indicators of physical performance. It has been demonstrated that VAT2 besides P i %Pmax was best described by VO2, %VO2max and by VO2/HR and %VO2max/%HRmax, as well as by RPP. On the other hand HR and %HRmax, as well as %RPPmax are not useful in this regard. Furthermore it should be recognized that athletes in whose structure of the training occurred running of varying intensity achieved the highest physical fitness.

7

Masa ciała a wskaźniki wagowo-wzrostowe otyłych mężczyzn

51%

Pilis K. , Zych M. , Stec K. , Pilis A. , Jarmołowicz W. , Pilis W. , Michalski C. , Kaczmarzyk K.

Prace Naukowe Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie Kultura Fizyczna

|

2014

|

tom 13

|

nr 2

167-176

PL

W prezentowanych badaniach postanowiono zbadać różnice somatyczne u mężczyzn z nadwagą i różnymi stopniami otyłości oraz określić zależności pomiędzy masą ciała (Mc) a wiekiem i wysokością ciała (Wc) oraz wskaźnikami Queteleta, BMI, Rohrera i smukłości. Badaniu poddano 131 mężczyzn z nadwagą i otyłością. U badanych rejestrowano wiek, Mc i Wc oraz wyliczono cztery wskaźniki wagowo-wzrostowe. Badanych podzielono na cztery grupy – w zależności od wskaźnika BMI, oraz pięć grup w zależności od wieku. Wyniki: W grupach zależnych od BMI odnotowano istotne różnice w zakresie wszystkich ana-lizowanych zmiennych. Natomiast grupy wiekowe różniły się wiekiem i wskaźnikami wagowo-wzrostowymi. Mc mężczyzn niepodzielonych na grupy korelowała z wiekiem i wszystkimi zmiennymi somatycznymi. Ponadto stwierdzono, że podział badanych według wskaźnika BMI ujawnił największą wartość prognostyczną Wc, wskaźnika Queteleta i BMI względem Mc męż-czyzn. Podział na grupy wiekowe ujawnił wysoką wartość prognostyczną wskaźnika Queteleta i BMI u mężczyzn w wieku od 19 do 62 lat, a wskaźnika Rohrera i Smukłości u mężczyzn w wieku poniżej 59 lat, w stosunku do Mc. Wnioski: Uzyskane wyniki wykazały istotną przydatność wskaźników wagowo-wzrostowych w odniesieniu do Mc mężczyzn z nadwagą i otyłością niezależnie od ich wieku, jak i po dokonaniu podziału wiekowego badanych.

EN

Introduction: In the present study it was investigated the somatic differences in men with various degrees of overweight and obesity, and determine the relationship between body weight (Bw) and age, body height (Bh), such indices indices as Quetelet, BMI, Rohrer and slim. Material and Methods: In the group of 131 overweight and obese men age, Bw and Bh were recorded and the four weight-height indices weight-height indices were calculated. The subjects were also divided into four groups depending on their BMI index and into five groups depending on their age. Results: Significant differences in all analyzed variables were found in the group dependent on the BMI. In contrast, the age groups differed in age and weight-height indices weight-height indices. Men Bw not divided into the groups correlated with age and all somatic variables. Moreover, in BMI depended groups were observed the highest prognostic value of Bh, Quetelet and BMI indices indices in relation to Bw of men. Breakdown by the age revealed a high prognostic value of Quetelet and BMI indices indices in men aged 19 to 62 years, and Rohrer and slim indices indices in men aged less than 59 years in relation to Bw. Conclusions: The results showed significant usefulness of the weight-height indices indices in relation to the Bw of overweight and obese men, regardless of their age, and also according to the age distribution of the respondents.