Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Revision von Oxychilus diaphanellus (Krynicki, 1836) aus der Krim (Gastropoda, Stylommatophora, Zonitidae)

100%

Riedel A.

|

nr 1

EN

Variation of an abundant shell material and genital variation in 3 anatomically examined populations, as well as systematic position and taxonomic status of an endemic Crimean snail Oxychilus diaphanellus (Krynicki, 1836) have been studied. Based on revision of types, two more names, besides Hyalinia taurica Clessin, 1881, namely H. planaria Clessin, 1883 and H. Zonulata Westerlund, 1886, are synonymized with O. diaphanellus.

DE

Die Variabilität der Schale (auf einemum fangreichen Material begründet), Variabilität der Genitalorgane bei 3 anatomisch untersuchten Populationen, sowie die systematische Stellung und der „Status” der auf der Krimendem isch lebenden Schnecke Oxychilus diaphanellus (Krynicki, 1836) wird behandelt. Aufgrund einer Revision der Typen werden zwei (drei? - die eine schon früher) nominelle Arten (Hyalinia taurica Clessin, 1881, H. planaria Clessin, 1883, H. zonulata Westerlund, 1886) als Synonyme von Oxychilus diaphanellus anerkannt.

2

Zonitidae (sensu lato) des Ostpontischen Gebirges in der Turkei (Gastropoda)

100%

Riedel A.

|

nr 18

EN

In the East Pontine Mts (NE. Turkey) the occurrence of 27 species of Zonitidae sensu lato (incl. Gastrodontidae and Daudebardiidae) is confirmed. Four new species: Nastia viridula, Oxycbilus (Longiphallus) costatus, O. (Foreartiella) euxinus and O. (Betowskiella) sumelensis are described. For the monotypie genus Nastia gen. n. a new subfamily Nastiinae (in the Gastrodontidae) is established. The subgeneric name Pontoxychilus Riedel, 1970 is synonymized with Betowskiella Riedel, 1966. A zoogeographic analysis of the zonitid fauna of East Pontine Mts is given.

PL

W pracy omówiono 27 gatunków stwierdzonych w Górach Wschodniopontyjskich, z których 22 zebrał autor w 1985 r. podczas badań terenowych w wilajetach Samsun i Trabzon. Dla 15 gatunków podano opisy i rysunki ich narządów płciowych. Cztery gatunki opisano jako nowe dla nauki, w tym Nastia viridnla sp.n., dla którogo wyróżniono nowy rodzaj Nastia i nową podrodzinę Nastiinae (w obrębie Oastrodontidae). Podrodzina Nastiinae łączy w sobie cechy Oastrodontidae (obecność worka „strzałki miłosnej" związanego z prąciem) i progresywnej grupy Zonitidae — Oscychilinae (plan budowy raduli, płat karkowy płaszcza bez płatka dodatkowego, trójdzielna podeszwa nogi, muszla). Fauna Zonitidae (sensu lato) Gór Wschodniopontyjskich okazała się silnie zróżnicowana geograficznie, bogata jakościowo (zwłaszcza w ich wschodniej części), a także ilościowo, stanowi ona istotny składnik malakofauny lądowej tego obszaru. Odznacza się dużą liczbą gatunków endemicznych (około 40%) i elementów kaukaskich (około 30%). Nawiązuje wyraźnie do fauny Adżarii, jednak wpływy kaukaskie gwałtownie maleją na zachodnim krańcu gór (wila- jet Samsun), gdzie stwierdzono natomiast obecność gatunków uważanych za krymskie (Oxychilus Tcobelti, Carpathica boettgeri). Znaczną część obszaru Gór Wschodniopontyjskich, mniej więcej do niziny Çarşamba i doliny rzeki Yeşilirmak na zachodzie, wypada zaliczyć do Podokręgu Adżarsko-Wschodniopontyjskiego Okręgu Zachodniokaukaskiego (Biedel 1966). Z endemitów Gór Wschodniopontyjskich 8-10 gatunków (łącznie z dwoma znanymi dotąd tylko z Adżarii), a także podrodzaj Retowskiella i rodzaj Nastia, są ograniczone do wschodniej części tego Podokręgu, zaledwie dwa gatunki — do zachodniego krańca gór, a tylko jeden (Oxychilus secemendus) jest wspólny dla obu wyróżnionych części.

RU

В работе обсуждено 27 видов, констатированных в Восточно-Понтических горах; 22 из них собрал автор в 1985 году во время полевых исследований, проведенных в вилайетах Самсун и Трабзон. Для 15 видов приведены описания и рисунки полового аппарата. Четыре вида описаны как новые для науки, в том числе Nastia viridula sp. п., для которого был выделен также новый род Nastia и новое подсемейство Nastiinae (в пределах Gastrodontidae). Подсемейство Nastiinae объединяет в себе признаки Gastrodontidae (наличие сумки „любовной стрелы", связанной с пенисом) и прогрессивной группы Zonitidae — Oxychilinae (план строения радулы; затылочная лопасть мантии лишена добавочной доли; подошва ноги разделена на три части; строение раковины). Фауна Zonitidae (sensu lato) Восточно-Понтических гор оказалась значительно диференцированной географически, богатой качественно (особенно в восточной части гор) и количественно, составляя существенную часть сухопутной малакофауны этого района. Она отличается значительным количеством эндемических видов (около 40%) и кавказских элементов (около 30%). Наблюдается четкое ее сходство с фауной Аджарии, которое, однако, резко падает в западной оконечности гор (вилайет Самсун), где констатировано присутствие видов, считающихся крымскими (Oxychilus kobelti, Carpathica boettgeri). Значительную часть территории Восточно- Понтических гор, примерно до Чаршамбской низменности и долины реки Ешилирмак на западе, следовало бы причислить к Аджарско-Восточнопонтическому подокругу Западнокавказского округа (Riedel 1966). Среди эндемиков Восточно-Понтических гор распространение 8-10 видов (в том числе двух видов известных до настоящего времени только из Аджарии), а также подрода Retowskiella и рода Nastia ограничено только до восточной части Аджарско-Восточнопонтического подокруга, двух видов — до западной оконечности гор и только един вид (Oxychilus secernendus) является общим для обеих выделенных частей.

3

Erganzung zeu Kenntnis einiger Zonites-Arten (Gastropoda, Zonitidae)

100%

Riedel A.

|

nr 04-19

DE

The genital organs of Zonites (Z.) osmanicus, Z. (Z.) casius and Z. (Z.) smyrnensis from Turkey (Asia Minor) and Z. (Z.) euboeicus from Euboea I., Greece are described and illustrated. Especially interesting is the structure of genitalia of Z. osmanicus, the only species of Zonites with the musculus retractor penis inserting apically on the flagellum. New distributional data of some species of Zonites are also given.

PL

Opisano budowę narządów płciowych Zonites (Z.) osmanicus, Z. (Z.) casius i Z. (Z.) smyrnensis z Turcji oraz Z. (Z.) euboeicus z Eubei. Z. osmanicus jest jedynym gatunkiem rodzaju Zonites, u którego musculus retractor penis przyczepia się do flagellum apikalnie. Podano także nowe stanowiska dla kilku gatunków oraz przedstawiono różnice konchiologiczne między Z. euboeicus a Z. oertzeni.

RU

Автор описывает строение половых органов Zonites (Z.) osmanicus, Z. (Z.) casius и Z. (Z.) smyrnensis из Турции и Z. (Z.) euboeicus из Эубеи. Z. osmanicus является единственным видом из рода Zonites, у которого половой ретрактор прикрепляется к flagellum апикально. Приведены также новые местонахождения нескольких видов, а также представлены конхиологические различия между Z. euboeicus и Z. oertzeni.

4

Revision der Gattung Zonites Montfort (Gastropoda, Zonitidae): turkische Arten. Nebst Erganzungen und Verzeichnis aller Zonites-Arten

100%

Riedel A.

|

nr 01

EN

In Turkey (in Anatolia) the occurrence of 16 recent species of the genus Zonites is confirmed. Five of them — Z. algirus, Z. smyrnensis, Z. casius, Z. rhodius symius and Z. caricus appear on the Greek islands, too, and two another ones are represented there as separate subspecies. Nine of the species known from the Asia Minor were investigated anatomically up to now. A new subgenus (or genus?) Turcozonites, very different in its genital morphology, and two new species Z. (Turcozonites ?) osmanicus and Z. (Turcozonites?) piratarum are described. A big geographical (?) variability of Z. (Turcozonites) megistus is discussed. — In the Appendix the genital organs of Z. (Z.) pergranulatus cycladicus from the Greek island Astypalaia are described and a check-list of all known species of Zonites is given.

PL

W pracy omówiono 16 współczesnych gatunków rodzaju Zonites stwierdzonych w Turcji. Budowa anatomiczna jest obecnie znana u 9 z nich. Dwa gatunki — Z. (Turcozonites?) osmanicus sp. n. i Z. (Turcozonites?) piratarum sp. n. — opisano jako nowe, jeden — Z. (Z.) casius — został po raz pierwszy wykazany z Turcji. Wyróżniono nowy podrodzaj Turcozonites subgen. n. (z 3 pewnymi gatunkami), wybitnie różniący się od Zonites s. str. budową narządów płciowych, przy równoczesnym braku wyraźnych różnic konchiologicznych; być może po zbadaniu anatomii dalszych gatunków, zaliczonych tu na razie tylko prowizorycznie na podstawie muszli i rozmieszczenia, trzeba będzie uznać tę grupę za odrębny rodzaj. Przedstawiono wielką zmienność geograficzną (?) Z. (Turcozonites) megistus, wysuwając przypuszczenie, że tworzy on 3 podgatunki. W uzupełnieniu do opublikowanej uprzednio rewizji greckich gatunków rodzaju Zonites pokazano zmienność indywidualną i opisano budowę narządów płciowych Z. (Z.) pergranulatus cycladicus z wyspy Astypalaia. Omówiono gatunki nominalne uznane za nomina dubia. Pracę kończy wykaz wszystkich 37 zaakceptowanych gatunków i podgatunków współczesnych z rodzaju Zonites oraz jednego kopalnego, z podaniem podstawowych synonimów i rozmieszczenia (w skrócie).

RU

В работе обсуждены 16 современных видов из рода Zonites, констатированных в Турции; у 9 из них известно в настоящее время анатомическое строение. Два вида — Z. (Turcozonites?) osmanicus sp. п. и Z. (Turcozonites?) piratarum sp. n., описаны как новые, один — Z. (Z.) casius, впервые найден в Турции. Выделен новый подрод Turcozonites subgen. n. (с тремя определенно принадлежащими к нему видами), необыкновенно четко отличающийся от Zonites s. str. строением половых органов, хотя четких различий в строении раковины не имеется; возможно, что после анатомического исследования других видов, причисленных тут предварительно на основании раковины и размещения, эту группу необходимо будет считать самостоятельным родом. Представлена очень значительная географическая (?) изменчивость Z. (Turcozonites) megistus, который включает, по-видимому, 3 подвида. Дополняя опубликованную раннее ревизию греческих видов из рода Zonites s. str. автор рассматривает индивидуальную изменчивость и описывает строение половых органов Z. (Z.) pergranulatus cycladicus с острова Астипалея. Обсуждены также номинальные виды, признанью за nomina dubia. Работу завершает перечень всех 37 одобренных видов и подвидов из рода Zonites s. str., живущих в настоящее время, и одного ископаемого. При всех видах приведены основные синонимы и кратко распространение.

5

Die in West-Palaarktis unterirdisch lebenden Zonitidae sensu lato (Gastropoda, Stylommatophora)

100%

Riedel A.

|

nr 24

363-390

EN

The paper is a critical review of the zonitid snails sensu lato, recorded from caves and other subterranean habitats of the Western Palaearctic. The group discussed is, quantitatively, the most important component of the land subterranean malacofauna. However, it is often difficult to include particular species in any ecological category proposed within the existing classifications of subterranean fauna. In the review, distribution, type of subterranean occurrence and basic literature are given for each species (or genus). The paper is to a considerable extent based on author's own studies and field observations.

PL

Praca daje krytyczny przegląd ślimaków wymienionych w tytule. W części wprowadzającej podano w bardzo skrótowej formie historię badań, próby klasyfikacji ekologicznej fauny jaskiniowej i podziemnej oraz krótką charakterystykę występowania Zonitidae, które stanowią najbogatszy składnik lądowej malakofauny podziemnej. W przeglądzie przedstawiono obszerny wybór gatunków stwierdzonych w jaskiniach i innych środowiskach podziemnych na tle całej zachodniopalearktycznej fauny Zonitidae s.l. Dla poszczególnych gatunków bądź rodzajów podano pokrótce ich rozmieszczenie geograficzne, charakter występowania podziemnego oraz podstawową literaturę. Praca oparta jest w znacznej mierze na własnych badaniach i obserwacjach terenowych autora.

6

Polish malacological studies in North Korea

51%

Stworzewicz E. , Pokryszko B. M. , Riedel A.

|

nr 4