Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

„Dyktatura totalna”. Podstawy reżimu Rafaela Trujillo w Dominikanie (1930-1961)

100%

Fatalski M.

|

tom 30

|

nr 1 (115)

95-110

EN

The article discusses foundations of Rafael Trujillo regime in the Dominican Republic as well as the dictator’s policy that guaranteed the long-term dictatorship. It is a study of Trujillo’s policies that secured a social support, especially the regime’s policy of social and economic modernization. A study of social basis of the dictatorship and the scope of its control of the state and the society leads to a conclusion that Trujillo dictatorship had totalitarian nature. A full totalitarian model of the state in the Dominican Republic would have been possible only if a higher stage of economic development had been achieved and social structure changed. Partial modernization and “total” character of the dictatorship guaranteed stable rule of the Trujillo regime for three decades. The potential of revolutionary movement that influenced U.S. decision to support the overthrow of Trujillo is also debated.

PL

Artykuł podejmuje zagadnienie podstaw reżimu Rafaela Trujillo w Dominikanie oraz polityki, która zapewniała długie trwanie dyktaturze. Przedmiotem rozważań są działania Trujillo, które zapewniły mu poparcie społeczne, w szczególności charakter prowadzonej przez reżim modernizacji społeczno-gospodarczej. Analiza społecznych podstaw dyktatury oraz za-kresu jej kontroli nad państwem i społeczeństwem prowadzi do wniosku o wyraźnie totalitar-nym charakterze dyktatury. Warunkiem ukształtowania przez reżim Trujillo w pełni totalitar-nego modelu państwa było osiągnięcie wyższego poziomu rozwoju gospodarczego i zmiana struktury społecznej. Umiarkowana modernizacja oraz „totalny” charakter dyktatury zapewniły stabilne rządy Trujillo przez trzy dekady. W tym kontekście analizowany jest potencjał ruchu rewolucyjnego, który skłonił USA do poparcia zamachu na dyktatora.

2

„Utrzymać Iran po stronie Zachodu”. Ewolucja polityki Stanów Zjednoczonych wobec kryzysu irańskiego (1951–1953)

100%

Fatalski M.

Dzieje Najnowsze

|

2023

|

tom 55

|

nr 1

149-174

EN

The article discusses the evolution of US policy towards the international crisis provoked by the nationalization of the Iranian oil industry in 1951. The article is based on newly published archival documents.

PL

Artykuł ukazuje ewolucję polityki USA wobec kryzysu międzynarodowego wywołanego w 1951 r. nacjonalizacją przemysłu naftowego w Iranie. Temat jest przedstawiony w oparciu o nowo opublikowane dokumenty archiwalne.

3

Od ciągłości do przełomu: polityka Obamy w Ameryce Łacińskiej

100%

Fatalski M.

|

nr 2

EN

The election of Barack Obama aroused grand expectations in Latin America. Obama was expected to rejuvenate inter-American relations neglected by George W. Bush’s administration. However, the United States no longer sees Latin America as “the most dangerous area in the world.” Economic crises and international problems that Obama’s administration had to face contributed to Latin America not being a top priority for Washington. One of the first challenges for the new administrations was removal of the Honduran president by the military. The United States adopted pragmatic standpoint and kept the Honduran conflict at a distance – there was no hope of the constitutional president regaining his position, regardless of sanctions or political pressure from Washington. Obama’s administration contributed considerably to success of the peace process in Colombia. Stabilizing the situation in Colombia remained one of the security priorities of the Obama administration. It did not limit its activity to Plan Colombia, but took an active part in the peace talks and supported the agreement. Obama administration also expanded the goals of the Mérida Initiative to go beyond traditional, military methods of fighting criminal organizations. US intended to strengthen the rule of law in Mexico. The greatest achievement of this administration was normalization of the relations with Cuba, a truly revolutionary step. It was possible because of the change in the outlook of US public opinion on the matter of normalization, pressure from Latin American countries, and the change in the Cuban regime’s approach to the US.

PL

Wybór Baracka Obamy wzbudziły wielkie oczekiwania w Ameryce Łacińskiej. Oczekiwano, że Obama odnowi stosunki międzyamerykańskie zaniedbane przez administrację George’a W. Busha. Jednak Stany Zjednoczone już nie postrzegają Ameryki Łacińskiej jako „najbardziej niebezpiecznego obszaru na świecie”. Kryzys gospodarczy i problemy międzynarodowe, z którymi administracja Obamy musiała się zmierzyć, przyczyniły się do tego, że Ameryki Łacińskiej nie stała się priorytetem w polityce Waszyngtonu. Jednym z pierwszych wyzwań dla nowej administracji było usunięcie przez wojsko prezydenta Hondurasu. Stany Zjednoczone przyjęły w tej sprawie pragmatyczne stanowisko i trzymały się od niej z daleka. gdyż nie było nadziei, że konstytucyjny prezydent odzyska swoje stanowisko niezależnie od sankcji lub presji politycznej Waszyngtonu. Administracja Obamy przyczyniła się znacząco do sukcesu procesu pokojowego w Kolumbii. Stabilizowanie sytuacji w tym państwie pozostawało jednym z priorytetów polityki bezpieczeństwa administracji Obamy. Polityka ta nie ograniczała się realizacji planu Colombia, lecz oznaczała też czynny udział w rozmowach pokojowych i wsparcie porozumienie. Administracja Obamy rozszerzyła także cele programu Mérida Initiative wykraczając poza tradycyjne, wojskowe metody walki z organizacjami przestępczymi. USA zamierzały wzmocnić rząd prawa w Meksyku. Największym osiągnięciem tej administracji jest normalizacja stosunków z Kubą, był to prawdziwie rewolucyjny krok. Stało się to możliwe ze względu na zmianę poglądów opinii publicznej w Stanach Zjednoczonych na temat normalizacji, presji ze strony państw Ameryki Łacińskiej oraz zmiany podejścia kubańskiego reżimu wobec USA.